Witam Państwa.

To nie będzie taki zwykły blog ale podobnie jak w przypadku śledztwa, dotyczącego zestrzelenia samolotu pasażerskiego MH 17 nad Ukrainą , / poniżej dla Państwa link do blogu o tragedii MH 17 /ogromny w swej treści , raport o zbrodniach w Syrii ,

https://wordpress.com/block-editor/post/mirekszczerba.com/375

,dokumentujący, użycie w Syrii broni chemicznej przez reżim Assada i wspierającą go Rosję. Jestem to winien nie tylko pani redaktor Karolinie Bacy- Pogorzelskiej która włożyła w pomoc dla Syrii, całe swoje serce i siły , redaktorowi Omarowi Al Halabi jego rodzinie , mieszkańcom Aleppo , Doumy i innych syryjskich miast oraz miasteczek ale przede wszystkim całemu bohaterskiemu Narodowi tego dumnego kraju po wielu kłamstwach propagandy prorosyjskiej dotyczących prawdziwej katastrofy humanitarnej związanej z użyciem broni chemicznej w tym kraju. Nie dało by się tego wyjaśnić , upublicznić i opublikować polskiej opinii publicznej gdyby nie ogrom pracy śledczej dziennikarzy i wolontariuszy ,międzynarodowego zespołu BELLINGCAT i współpracującymi z nim, różnymi zagranicznymi portalami śledczymi. Żeby rozpocząć tą długą historię pełną faktów musimy się znacznie ,cofnąć w czasie.

OSTRZEŻENIE !

BLOG / RAPORT ZAWIERA DRASTYCZNE ZDJĘCIA A FILMY Z YOU TUBE, ZOSTAŁY USUNIĘTE. UDOSTĘPNIONE W BLOGU LINKI DO TYCH FILMÓW, MOGĄ BYĆ OGLĄDANE TYLKO NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ !!!!!

Piątek, 13 grudnia 2013 (06:13) .Artykuł RMF. FM

W Syrii co najmniej pięć razy użyto broni chemicznej

Podczas wojny domowej w Syrii co najmniej pięć razy użyto broni chemicznej – wynika z raportu przekazanego w Nowym Jorku sekretarzowi generalnemu ONZ. Według raportu, który przygotowali eksperci ONZ, istnieją niezbite dowody na użycie gazu bojowego sarin 21 sierpnia br. podczas ataku na przedmieściach Damaszku. Jest bardzo prawdopodobne, że broni chemicznej użyto także w czterech innych miejscach, choć brakuje na to bezspornych dowodów. W dwóch innych miejscach domniemanych ataków chemicznych nie znaleziono żadnych dowodów na użycie chemicznych środków bojowych. W 82-stronicowym raporcie nie znalazła się informacja, która ze stron konfliktu w Syrii stosowała broń chemiczną. Reżim w Damaszku i rebelianci wzajemnie się o to oskarżają.
Eksperci ONZ nie mają wątpliwości, że cywile, w tym także dzieci, byli celem i ofiarami trzech ataków chemicznych: w sierpniu na przedmieściach Damaszku i w marcu, w miejscowości Khan Al Asal oraz w kwietniu, w Sarakeb.  Działającą w Syrii grupą ekspertów ONZ kierował szwedzki profesor Ake Sellstrom. W najgłośniejszym ataku chemicznym, 21 sierpnia na przedmieściach Damaszku, zginęło, według źródeł amerykańskich, ponad 1,4 tysiąca cywilów. Zachód oskarżył o ten atak reżim prezydenta Baszara el-Asada. Władze Syrii zaprzeczyły temu, twierdząc, że była to prowokacja rebeliantów, mająca wywołać amerykańską interwencję zbrojną.

1.08. 2013 rok. SYRIA. DAMASZEK.

Dzielnica Zamalka w Damaszku została zaatakowana przez SARIN , zabijając setki osób. Aby zrozumieć ogrom ataku , korzystamy z programu GOOGLE EARTH PRO .

Długo przymierzałem się do tego tematu ale sukces po opublikowaniu bloga / raportu o zestrzeleniu MH 17 nad Ukrainą przez rosyjską rakietę BUK skłonił mnie do przedstawienia Państwu tego tematu. Po raz pierwszy też ,zabieram Państwa na nieznany bliżej polskiej opinii publicznej i większości internautów, BLISKI WSCHÓD i to nie tylko do Syrii ale też w następnych blogach do innych krajów arabskich ,zaręczając że nie będą to wycieczki turystyczne ale będą przedstawione krwawe i brutalne fakty, zdjęcia i dokumenty.

Zanim jednak zajmiemy się szczegółami , jestem Państwu zobowiązany tylko dwie lekcje z tematu OSINT. Łatwiej pózniej będzie Państwu wiele rzeczy zrozumieć.

Co jest szczególne nie tylko dla stolicy Syrii ale też innych państw i miast arabskich i z czym możemy się spotkać na południu Europy, to niezwykle gęsta infrastruktura zabudowy. Ogromna wręcz ilość wąskich uliczek w których czasami jest problem żeby dwie osoby idąc na przeciw siebie, minęły się. To jest też tragizm tej sytuacji w przypadku nie tylko obecnej pandemii koronawirusa ale wcześniej kiedy została użyta broń chemiczna. Dziesiątki, jeśli nie setki, filmów zostały opublikowane ale geolokalizacja każdego z nich jest bardzo czasochłonnym procesem. Zacznijmy jednak od przyjrzenia się dzielnicy Jobar, na zachód od Zamalki . Szczegóły opowie Państwu na pierwszej lekcji z geolokalizacji ,redaktor naczelny śledczego portalu Bellingcat , Elliot Higgins.

Pierwszym zadaniem jest lokalizacja meczetów w okolicy ponieważ to one gromadzą największe skupiska ludzi. Wikimapia pozwala dodawać adnotacje do map, dodawać nazwy i lokalizacje różnych struktur, w tym meczetów. Trzeba znaleźć obszar na mapie, który nas interesuje, wyszukać \”meczet\”, i wymienione są meczety, które inni użytkownicy zaznaczyli na mapie. Następnie najeżdżamy kursorem na każdy z nich, aby zobaczyć lokalizację jako czerwony znacznik.

Teraz w Google Earth zaczynamy dodawać znaki miejsca dla każdego meczetu, który zidentyfikowaliśmy na Wikimapii, której próbkę można zobaczyć poniżej

To jedna rzecz, aby meczety oznaczone na mapie, wiedzieć, jak wyglądają. Panoramio to strona internetowa, która łączy mapy ze zdjęciami oznaczonymi do określonych miejsc. Oznacza to, że można znaleźć lokalizację, którą nas interesuje, a następnie sprawdzić, czy ktoś zrobił zdjęcia interesujących nas ,punktów orientacyjnych. W tym przykładzie szukamy meczetów i ich minaretów, mając wiele zdjęć.

Google Earth i Google Maps umożliwiają użytkownikowi dodawanie obrazów do znaczników miejsc, które pojawiają się po kliknięciu znaku miejsca.

Oznacza to, że jest teraz odniesienia do obrazów dla kilku bardzo zauważalnych punktów orientacyjnych ale kiedy przychodzimy do przeglądu filmów i dostrzegamy minaret, to jesteśmy teraz w stanie szybko przejrzeć wszystkie obrazy, które mamy do dyspozycji i wiem dokładnie, gdzie są. Ta technika może być wykorzystana do zbudowania zestawu obrazów referencyjnych dla regionu a więc w tym przypadku tak gęsto zaludnionego jak Syria , do którego można odwołać się podczas przyszłych prób geolokalizacji, dzięki czemu jest bardzo przydatna do lokalizowania filmów w tych obszarach.

Tyle w tym temacie redaktor Eliot Higgins a teraz jeszcze jedna jego, bardzo ważna lekcja.

Jak odczytywać i rozumieć informacje z Syrii, jeśli nie czytasz arabskiego ??

Bliski Wschód to niezwykle gęsta sieć wzajemnych powiązań, etniczno-religijnych konfliktów gdzie podziały są podobne jak w Polsce i przebiegają nawet między rodzinami . Informacje od grup zaangażowanych w konflikty międzynarodowe nigdy nie były tak dostępne, jak obecnie. Grupy rebeliantów prowadzą konta w mediach społecznościowych, na Twitterze publikowane są filmy z wystrzeliwanych rakiet, a wartość produkcji propagandy gwałtownie wzrosła. Dla naukowców i dziennikarzy, którzy nie opanowali języka arabskiego, nadal istnieją te same problemy w jaki sposób, bez znajomości języka regionu, zbiera dokładne i aktualne informacje?

Podczas gdy tradycyjne zasoby, takie jak tłumacze i źródła, pozostają ważne dla każdego z nierodzimych mówców, w Internecie istnieje wiele narzędzi i strategii do samodzielnego wykonywania niektórych, jeśli nie większości pracy. Ten przewodnik przedstawi Państwu , kilka darmowych i łatwych w użyciu narzędzi, które powinny rozpocząć badania grup i zweryfikować zawartość, którą znajdziemy w Internecie.

Ustanowienie podstawowego zrozumienia

Syryjska wojna domowa jest złożonym, zawiłym bałaganem złożonym z różnych dziwnych sojuszy, zwolenników i ich wrogów. W ciągu kilku dni grupa może przejść od sojuszników, wrogów i wrócić do ścisłej współpracy.

Jak widać z tego szczegółowego wykresu grup i frakcji Cody Roche, które mogą być już częściowo przestarzałe już, śledzenie grup jest w najlepszym razie niezwykle trudne.

Będziemy musieli zapoznać się z podstawowymi politykami, frakcjami i rozpoznać główne obszary zainteresowania. Wiąże się to z spojrzeniem na ważne źródła głównego nurtu, takie jak Associated Press lub jakakolwiek inna duża organizacja informacyjna, aby uzyskać szeroki przegląd lub po prostu za pomocą witryny takiej jak Wikipedia. To daje wstępny wgląd, aby rozpocząć badania i identyfikację grupy, ale także ważne informacje, takie jak nazwy miast, nazwy prowincji lub inne ważne identyfikacji geograficznej.

Po ustaleniu podstawowej wiedzy będziemy gotowi, aby przejść do tego, co jest dostępne w informacjach w języku angielskim.

• Mapa na żywo Najbardziej aktualna mapa kontroli terytorialnej i wiadomości
• Strona Wikipedii dla wojny domowej w Syrii
• Lista frakcji sił rządowych i rebeliantów
• Podstawowe informacje na temat frakcji i wojny zebrane przez /r/SyrianRebels
• Lista rebeliantów i opozycyjnych źródeł medialnych ( Trochę przestarzałe, ale zawiera dużą listę mediów)
• Mapa stref deeskalacji Kontrola terytorialna jest przestarzała, ważna dla kontekstu tureckiej operacji w północnej Syrii

Podstawowe narzędzia do badań arabskich

• Klawiatura arabska (fizyczna lub cyfrowa)
• Oprogramowanie do edycji obrazów (Paint, Photoshop lub open-source GIMP)
• Tłumacz Google
• Narzędzie Optyczne rozpoznawanie znaków
• Konta na najpopularniejszych platformach społecznościowych (Telegram, Facebook, Youtube, Twitter)

Przed przejściem przez jakiekolwiek treści związane z językiem arabskim ważne jest, aby mieć kilka podstawowych narzędzi, które pomogą w badaniach.

Tłumacz Google jest oczywisty, co daje możliwość tłumaczenia zwrotów i nazw na język arabski podczas wyszukiwania online.

Optyczne rozpoznawanie znaków OCR , pomoże w identyfikacji tekstu i pisaniu obrazów, które w przeciwnym razie nie byłyby w stanie odczytać lub nie są zawarte w poście. Oba te narzędzia nie są doskonałe. Aby uzupełnić wszystkie dane wyjściowe lub wyniki, które nie pasują do oryginalnego tekstu, musimy rozwiązać problemy z językiem.

Aby to zrobić, musimy czasami zainstalować klawiaturę w języku arabskim dla komputera lub użyć klawiatury fizycznej. Ponieważ jest to przewodnik dla ludzi, którzy nie mówią po arabsku, zebraliśmy poniższą ściągawkę, aby pomóc zidentyfikować i dopasować wszelkie litery, które można zobaczyć, że Google Translate lub oprogramowanie OCR nie były w stanie pokazać.

Natkneliśmy się  na post na Liveuamap o grupie o nazwie al-Binyan al-Marsus w Manshia, Daraa.

Naszym celem będzie znalezienie ich na Telegramie lub na innych kontach w mediach społecznościowych. Nie wiedząc zbyt wiele o grupie, można zrobić szybkie wyszukiwanie w Google ,angielskiej nazwy w Tłumaczu Google i uzyskać dość szorstkie tłumaczenie \”عمليات البنيان المرسي\”. Spowoduje to wyświetlenie podobnej nazwy libijskiej grupy rebeliantów na Facebooku. Nie jest to przydatne w naszych wyszukiwaniach, ale zauważymy, że ich nazwa jest napisana jako \”عمليات البنيان المریوی\”.

Ponieważ nie można oczekiwać, że Tłumacz Google prawidłowo przetłumaczy każdą frazę, podwójne sprawdzanie w stosunku do innych wyszukiwanych haseł to świetny sposób na znalezienie alternatywnych lub poprawnych pisowni nazw grup.

Możemy wrzucić tą nazwę do Facebooka, Twittera lub YouTube i poszukać możliwych dopasowań, szukając wszystkiego, co pasuje do treści z początkowego postu, który znaleźliśmy. Aby zaoszczędzić czasu, można wziąć tłumaczenie Daraa \”درعا\” i szukać ich razem. Wyszukiwanie \” درعا عمليات البنيان المریوی\” na Twitterze prowadzi nas do tej strony:

Wyniki wyszukiwania na Twitterze dla \”درعا عمليات البنيان المریوی\”

Przeczesywanie ich tweetów lub publikacji medialnych na innych przeszukiwanych kanałach mediów społecznościowych spowoduje że znajdziemy zdjęcia i filmy, które zawierają ich posty i tweety w mediach społecznościowych.

Typowy tweet z konta grupy rebeliantów na Twitterze.

UWAGA ! W przeważającej części, grupy te chcą być ZNALEZIONE !!!. Trzeba naprawdę bardzo w sieci internetu uważać / who is who / i nie dawać jakiegokolwiek Follow bo może to spowodować nie tylko ich zainteresowanie oraz zainteresowanie nami , służb specjalnych różnych krajów w tym polskich / terroryzm / ale zbanowanie przez konta z nimi walczące a podające ważne dla nas informacje !!!

Znajdując oryginalne źródła, często znajdujemy hashtagi i nazwy organizacji i konfliktów. Za ich pomocą można zawęzić wyszukiwanie i znaleźć grupy połączone ze sobą. Co najważniejsze w przypadku wszystkich zdjęć które szukamy na portalach społecznościowych to że Telegram, szyfrowana usługa przesyłania wiadomości, jest jedną z najbardziej popularnych i spójnych platform dla grup. Jeśli znajdziemy stronę grupy na tym portalu ,to mamy gwarancję znacznie bardziej stabilnego źródła informacji z tych grup ale trzeba uważać jak się tam wchodzi ze względu na wysiłki niektórych z tych platform do cenzurowania lub usuwania stron z treścią graficzną, zaleca się, aby spróbować znaleźć co najmniej dwie lub trzy strony, na których można je obserwować. Grupy, zwłaszcza większe, które są stale kierowane w mediach społecznościowych, zawsze udostępniają swoje najnowsze strony.

Korzystanie z OCR

Optyczne rozpoznawanie znaków (OCR) jest potężnym narzędziem, gdy nie ma dostępu do niczego, ale jest obraz tekstu, który próbujemy przetłumaczyć. Korzystając więc z tweeta z Bunyan Marsous, który ma pasujący tekst , można porównać wyniki.

Po pierwsze, aby ułatwić oprogramowaniu rozpoznawanie liter, wytniemy wszystkie niepotrzebne obrazy.

Przechodząc przez OCR prześlemy obraz i wybierzemy język do wykrycia.

Naciśnięcie upload i OCR da nam następujący wynik.

Nie znając żadnego arabskiego wiemy, że pierwsze i ostatnie zdania były dobre mecze. Istnieje kilka błędów, ale jest blisko. Teraz możemy rozpocząć strojenie naszych danych wejściowych. Zmieniając obwiednię wokół niego, strona OCR daje nam to:

Nadal istnieją pewne problemy, ale mamy teraz trzy z pięciu linii zapisane, z pewnymi naprawionymi błędami . Może istnieć wiele powodów, dla których strona nie podnosi trzeciej lub czwartej linii. W tym przypadku tło zawiera wiele mieszanych elementów graficznych. Edytując obraz i wypełniając przestrzeń czernią i wprowadzając go do witryny, otrzymujemy:

Mamy teraz cztery linie czegoś wykonalnego. Izolowanie zdania, które w ogóle nie zostało zidentyfikowane, daje nam jeszcze jedną szorstką transkrypcję:

Trwa porównywanie tekstu…

أَم حَسِبتُم أَن تَدخُلُوا الجَنَّةَ وَلَمّا يَأتِكُم مَثَلُ الَّذينَ خَلَوا مِن قَبلِكُم مَسَّتهُمُ البَأساءُ وَالضَّرّاءُ وَزُلزِلوا حَتّى يَقولَ الرَّسولُ وَالَّذينَ آمَنوا مَعَهُ مَتى نَصرُ اللَّهِ أَلا إِنَّ نَصرَ اللَّهِ قَريبٌ

أم خسـبتم أن تدخنـور الجنة ولمـ بأتكـم مثل الذين خنـوا مـن قبيخـم هشـتهم التأسـاغ والضـزاغ وزلزنوا حتـى تقول السول والذين آقنـوا فغــة فتى نصز الله أال إن نص الله قريت

.. pokaże wadliwe, ale ostatecznie wykonalne kawałek tekstu i, w połączeniu z dostarczonym ściągawki, możemy dokonać odpowiednich poprawek, aby przetłumaczyć lub wyszukać pochodzenie tekstu. Ten przykład tekst jest werset 214 al-Baqarah, drugi Koranu.

Przez większość czasu nie będziemy pracować nad skomplikowanymi tekstami, takimi jak ten, ale pokazuje, jak przydatny może być OCR podczas pracy nad tłumaczeniem.

Typowe zastosowanie oprogramowania OCR, w którym nazwa frontu południowego w języku arabskim została poprawnie skopiowana i można ją łatwo przeszukiwać.

Słowa kluczowe i obrazy kluczy

Najważniejszą rzeczą do zapamiętania podczas wyszukiwania grup jest zawsze szukanie unikalnych słów kluczowych lub hashtagów.

Kanały te są prowadzone przez ludzi, którzy robią wszystko, aby ich uwolnienia łatwe do znalezienia przy jak najmniejszym wysiłku.

Tak więc znalezienie popularnych hashtagów, słów kluczowych lub fraz, które widzisz powtarzane w wersjach, często prowadzi cię do innych grup.

Ten sam pomysł pomaga, jeśli chodzi o obrazy i logo. Zwracanie uwagi na typowe obrazy i style multimediów pomaga zidentyfikować grupy sojusznicze, kanały zapasowe i grupy powiązane ideologicznie.

Jak cyfrowo zweryfikować przynależność bojową w konfliktach na Bliskim Wschodzie ?

Rozprzestrzenianie się mediów społecznościowych i smartfonów na Całym Bliskim Wschodzie stworzyło naprawdę ogromną ilość publicznie dostępnej dokumentacji konfliktów w regionie. Czy to w formie filmów, czy zdjęć, od materiałów bojowych po potencjalne zbrodnie wojenne – wiele rzeczy jest rutynowo dokumentowanych i przesyłanych do różnych witryn, takich jak Facebook, Twitter i YouTube.

Te zdjęcia i filmy przedstawiają obosieczny miecz dziennikarzom, analitykom i innym osobom badającym te konflikty.

Z jednej strony materiały źródłowe i zdjęcia mogą pozwolić dziennikarzom na ujawnianie zbrodni wojennych i innych naruszeń praw człowieka.

Z drugiej jednak strony, błędnie przypisane zdjęcia i filmy mogą być wykorzystywane jako forma dezinformacji lub dezinformacji do manipulowania odbiorcami w fałszywych wnioskach.

Na przykład na Twitterze opublikowano film przedstawiający torturowanych więźniów, a plakat ten przedstawiał siły prorządowe torturujące cywila we wschodniej Ghucie w Syrii. Ponieważ siły prorządowe wielokrotnie torturowały więźniów w całym kraju, nowe nagrania tortur ze strony sił prorządowych nie byłyby niczym niezwykłym.

Jednak na bliższym spojrzeniu niektóre aspekty filmu wydają się wyłączone. Po pierwsze, więzień i porywacze wydają się komunikować w Urdu, południowoazjatyckim języku, który nie jest powszechnie używany w Syrii. Gdyby więzień był rzeczywiście Syryjczykiem, nie mówiłby w Urdu. Korzystając z tej wskazówki, Dirar Khatab, dziennikarz z Verify-Sy – non-profit, który weryfikuje wideo i nagrania z konfliktu syryjskiego – ustalił, że film nie miał miejsca w Syrii, stwierdzając, że ten sam film został przesłany ponad rok temu, prawdopodobnie z Pakistanu.

Mając to na uwadze, dziennikarze, analitycy i badacze muszą znaleźć sposoby sprawdzenia, czy oglądane przez nich nagrania lub zdjęcia są dokładnie opisane przez towarzyszący im tytuł i opis. Bellingcat posiada obszerną listę przewodników i narzędzi, które mogą być używane do weryfikacji informacji open-source.

Ten przewodnik będzie szczegółowo obejmować, w jaki sposób można określić, po której stronie należy bojownik na zdjęciach lub filmach z konfliktów bliskowschodnich, co jest kluczowym krokiem w weryfikacji autentyczności filmów i zdjęć ze stref konfliktu w regionie.

Mundury wojskowe

Mundury wojskowe mogą dostarczyć wskazówek na temat tego, kim jest bojownik i z jaką grupą są związani. Na przykład wzory kamuflażu na mundurach wojskowych są często powiązane z danym krajem, siłami zbrojnymi, a nawet podmiotem niepaństwowym.

Niezidentyfikowany bojownik po prawej stronie prawdopodobnie nosi irański kamuflaż IRGC Basij (Źródło)

Przykład kamuflażu IRGC Basij z Camopedia (Źródło)

W tym przykładzie grupy sił prorządowych w Syrii, walczący ze skrajnej prawicy nosi inny rodzaj kamuflażu niż reszta bojowników. Możesz łatwo zidentyfikować jego mundur, udając się do Camopedia, otwartej bazy danych wzorów kamuflażu na całym świecie. Przechodząc przez bazę danych, widać, że mundur bojowy wydaje się z grubsza pasować do wzoru Islamskiego Korpusu Strażników Rewolucji (IRGC) Basij z Iranu. Może to wskazywać, że walczący ma jakąś przynależność lub związek z siłami IRGC Basij.

To szkolenie bojowe na wyspie Failaka, Kuwejt jest członkiem tureckich sił zbrojnych w oparciu o jego kamuflaż (Źródło)

Przykład kamuflażu używanego przez tureckie siły zbrojne(źródło)

Oprócz Camopedii, Indeks Wzorów Kamuflażu Świata może być pomocnym zasobem w identyfikacji mundurów. Indeks nie zawiera jednak przykładowych obrazów. Niemniej jednak, może to być pomocne w identyfikacji bardziej niejasnych wzorów kamuflażu, które nie są wymienione na Camopedii. Ważne jest, aby pamiętać, że sam mundur nie zawsze wystarcza do określenia przynależności bojownika, zwłaszcza biorąc pod uwagę rozprzestrzenianie się mundurów maskowych na czarnym rynku. Inne dowody często muszą być używane wraz z mundurem w celu zidentyfikowania przynależności bojownika.

Stopnie wojskowe i insygnia

Łatki wojskowe i insygnia oznaczające rangę lub przynależność do jednostek to świetny sposób na zweryfikowanie lub zidentyfikowanie przynależności bojownika. Najbardziej oczywistym pierwszym krokiem będzie google wszelkie słowa lub wyrażenia znajdujące się na insygniach. (Jeśli nie czytasz arabskiego, ale chcesz rozszyfrować łatkę lub insygnia z arabskim napisem, Bellingcat ma przewodnik specjalnie dla tego.) Insygnia bez pisania można często identyfikować, przeszukując Międzynarodową Encyklopedię Insygniów Mundurowych. Lista porównawczych rang wojskowych w Wikipedii może być również bardzo przydatna w identyfikowaniu insygniów.

Insygnia barku na tym irackim oficerze wojskowym wskazują, że jest generałem brygady (Źródło)

Insygnia generała armii irackiej (Źródło)

Za pomocą tej metody, można było sprawdzić, czy iracki oficer wojskowy powyżej jest generałem brygady w armii irackiej. Niestety, ani Wikipedia, ani Międzynarodowa Encyklopedia Insygniów Mundurowych nie zawierają łatek i insygniów od podmiotów niepaństwowych, co sprawia, że identyfikacja insygniów od bojówek i tym podobnych jest szczególnie wymagająca. Podczas używania plastrów do identyfikacji bojowników należy pamiętać, że siły specjalne działające na Bliskim Wschodzie często noszą plastry grup, z którymi są osadzone lub jako forma niewłaściwego ukierunkowania, aby ukryć swoją prawdziwą tożsamość.

Walczący noszący to, co wydaje się być łatką Hezbollahu w Syrii (Źródło)

Na przykład, walczący na powyższym zdjęciu ma to, co wydaje się być żółtą łatką Hezbollahu na mundurze. Na pierwszy rzut oka sugeruje to, że walczący jest związany z Hezbollahem. Jednak ten bojownik jest w rzeczywistości członkiem rosyjskiego wojska, w oparciu o jego sprzęt i mundur. Jego noszenie plastra Hezbollahu może być próbą ukrycia jego prawdziwej przynależności, lub może być próbą okazania solidarności z organizacją, z którą Rosja walczy. Ten przykład pokazuje, jak nawet plamy i insygnia nie są gwarantowaną metodą identyfikacji bojowników na Bliskim Wschodzie.

Broń i sprzęt

Identyfikacja broni lub wyposażenia używanego przez bojownika może ujawnić wiele na temat ich przynależności. Niektóre systemy uzbrojenia są bardziej prawdopodobne w danym kraju i wśród sił zbrojnych tego kraju. Broń strzelecka , czyli karabiny, pistolety maszynowe i pistolety – często identyfikują więcej niż tylko to, co wojsko bojownik jest związany z, czasami mogą nawet zidentyfikować, co jednostka żołnierz jest częścią.

Walczący trzymający karabin snajperski Tabuk(Źródło))

Wyraźny strzał karabinu snajperskiego Tabuk(Źródło)

Na przykład, ten myśliwiec, choć brakuje munduru lub insygniów, które mogłyby zidentyfikować, po której stronie należy, trzyma karabin snajperski Tabuk, iracki 7.62x39mm wyznaczony strzelec karabin strzelców. Ta wskazówka sugeruje, że myśliwiec może być w Iraku, co zostało później potwierdzone za pomocą odwrotnych wyszukiwań obrazów, które ujawniły, że był częścią irackiej milicji.

Walczący na tym zdjęciu używa karabinu S-5.56 Sayyad, co sugeruje, że ma powiązania z irańskim wojskiem. (źródło)

Obecność Sayyad 5,56 karabin, irański klon chińskiego Norinco CQ, z bojownika, jak widać w ćwierkanie powyżej, sugeruje, że bojownik ma powiązania z Iranem. Należy zauważyć, że używanie broni strzeleckiej do identyfikacji przynależności bojownika nie jest podejściem pewnym ognia, zwłaszcza biorąc pod uwagę rozprzestrzenianie broni strzeleckiej na Całym Bliskim Wschodzie. Idealnie, wiele wskazówek, takich jak mundury lub insygnia, używane w połączeniu z identyfikacją broni strzeleckiej, potwierdzi przynależność bojownika. Aby zidentyfikować broń strzelecką, możesz użyć bazy danych broni ID badania broni strzeleckiej, aby wyszukać broń strzelecką według kalibru, typu, lokalizacji i innych.

Ogólnie rzecz biorąc, identyfikacja lub weryfikacja przynależności bojowej na Bliskim Wschodzie może się różnić w trudnej sytuacji. Czasami wystarczy proste wyszukiwanie obrazów wstecznych, aby określić, z jaką stroną jest związany bojownik. Innym razem może to być dość trudne, wymagające znajomości języków i kultury, umiejętności badawczych open-source, geolokalizacji, identyfikacji broni i broni i innych. Ten przewodnik zawiera tylko kilka sposobów weryfikacji przynależności bojowników. Dla początkujących i innych nowych w dziedzinie cyfrowej kryminalistyki, identyfikacja munduru, insygniów i broni używanych przez bojownika często może ujawnić, po której stronie konfliktu, jeśli nie jaka konkretna grupa jest częścią bojownika.

Sprawdzenie, po której stronie jest bojownik, może pomóc dziennikarzom, organom ścigania i badaczom zidentyfikować sprawców zbrodni wojennych. Na przykład, został on użyty do identyfikacji grabieży sił zbrojnych w Syrii. Ponadto weryfikacja bojowa może być wykorzystana do sprawdzenia historii, które mogą być oparte na niedokładnych informacjach. Biorąc pod uwagę dużą ilość dezinformacji i dezinformacji, które są obecne w Internecie, weryfikacja cyfrowa jest istotnym krokiem podczas prowadzenia dochodzeń open source w sprawie konfliktów na Bliskim Wschodzie.

Podczas przechodzenia przez te kanały upewnijmy się, że zawsze pytamy czy to, co czytamy, jest zgodne z innymi kanałami, które widzieliśmy. Dezinformacja i fałszywe kanały istnieją i mogą być bardzo dobrze wykonane.

Te dwie lekcje które musiałem przedstawić, posłuży jako instrukcja do poznania arabskiego świata śledczych badań OSINT. Nie jest to całkowita wymiana arabskich tłumaczy ustnych i nauka języka. Podstawowa znajomość języka arabskiego, nawet krótki kurs wprowadzający, może zapewnić jeszcze większe zrozumienie treści .Te dwie lekcje udzielone przez Eliota Higginsa , będą bardzo przydatne w śledztwie dotyczącym użycia broni chemicznej w Syrii .

Jesteście Państwo gotowi to zaczynamy.

13 lipca 2014 r..

Wśród broni używanej w konflikcie syryjskim syryjska rakieta \”Volcano\” /Wulkan / stała się jedną z najbardziej znanych. W związku z atakami chemicznymi z 21 sierpnia 2013 r w Damaszku rakieta WULKAN stała się coraz bardziej widoczną bronią w konflikcie syryjskim.

W najbardziej podstawowej wersji , rakieta Wulkan jest standardową rakietą artyleryjską z znacznie większą głowicą. Większe rodzaje rakiet Wulkan postrzegane w konflikcie mają spójny projekt, i wydają się być używane przez syryjskie wojsko od końca 2012 roku.

W Damaszku zaczęły pojawiać się niewybuchy nowego typu rakiety o konstrukcji podobnej do rakiety Wulkan z dwoma niewybuchami zarejestrowanymi przez członków opozycji w maju i czerwcu.

Podczas gdy te są zgodne z tą samą podstawową koncepcją rakiety Wulkan, szczegóły projektu są zupełnie inne niż w przypadku typów rakiet Wulkan, widzianych wcześniej. Poniżej widzimy sekcję ogona rakiety z czerwcowego filmu.

Wydaje się, że jest to rakieta 122mm, wystrzelona przez BM-21 Grad, włożona do zespołu płetwy ogonowej połączonej z głowicą. Puste otwory na śruby są widoczne, a na poniższym obrazie z filmu z maja widać jedną ze śrub.

Nie jest jasne, jaka będzie pierwotna pozycja rakiety 122mm. Na poniższym zdjęciu rakieta majowa jest pokazana po lewej stronie, a rakieta czerwcowa po prawej stronie.

Wydaje się, że na zdjęciu po lewej stronie zespół płetw ogonowych został odłączony od podstawy głowicy, więc zespół tzw płetwy ogonowej mógł przesunąć rakietę z rakietą pozostającą na miejscu. Może się okazać, że zarówno rakieta, jak i zespół płetwy ogonowej przesunęły się razem, a część rakiety jest widoczna w wnętrzu głowicy. Ta konstrukcja, z rakietą 122mm rozciągającą się na głowicę, pasowałaby do innych rakiet Wulkan..

Z drugiej strony, płetwy ogonowe na rakiecie 122mm wyglądają tak, jakby nie były w stanie prawidłowo rozmieścić się, gdyby znajdowały się pomiędzy tzw płetwami ogonowymi na innym zestawie tzw płetw ogonowych, więc może to być tzw płetwy ogonowe rakiety 122 mm siedzące za płetwami ogonowymi. Poniższy obraz ekspozycyjny rakiety tego samego typu sugeruje, że może to być przypadek

[Źródła]

Podstawa głowicy w obu filmach również udostępnia szereg funkcji

Z boku głowicy znajduje się krótki metalowy pręt, co jest również widoczne w tej samej pozycji na niewybuchach wybuchowych rakiet Wulkan wcześniej zarejestrowanych przez grupy opozycyjne. Do podstawy głowicy przymocowanej jest metalowa płytka z dwoma metalowymi śrubami, których cel jest niejasny. W majowym filmie widoczne są trzy otwory lub zagłębienia na podstawie głowicy, jedna na metalowej płycie, ale w czerwcu widoczne te same otwory nie wydają się być widoczne. To, co jest widoczne, to krótka rurowa część metalu w tej samej pozycji co jeden z otworów w majowym filmie. Jak pokazuje poniższe zdjęcie chemicznego wulkanu, dziury w podstawie głowicy to cecha dzielona z tymi nowymi rakietami

Rakiety Wulkan mają jedną dziurę na podstawie głowicy, więc jest możliwe, że ten sam system jest używany w tym nowym typie rakiety. Jednak obrazy tych otworów na nowym typie rakiety nie są obecnie wystarczająco jasne, aby ustalić ich przeznaczenie. Przód głowicy jest widoczny tylko na krótko.

Dwa otwory przymocowane do końca są używane do przeciągania rakiety wzdłuż ziemi. Nie jest jasne, jaki był ich pierwotny cel, może trzymali coś na przodzie rakiety, być może byli przyzwyczajeni do pozycjonować rakietę, ale obecnie nie wiadomo.

Interesujące jest to, że zakładając, że silnik rakietowy używany jest w kalibrze 122mm następnie szerokość całej amunicji będzie około 360mm, tak samo jak rakiety Wulkan oparty na silniku 122mm używane wcześniej przez syryjskie wojsko. Czy to możliwe, że jest to nowy typ rakiety przeznaczone do wystrzeliwania z tych samych wyrzutni, co rakieta Wulkan już używana przez syryjskie wojsko?

10.08 . 2014r.

Następujące zdjęcia zostały opublikowane w Internecie pokazano rakiety podczas ich produkcji, podobno przez grupy w Aleppo

Te zdjęcia wydają się potwierdzać niektóre z cech opisanych powyżej, i że rakiety 122mm są umieszczone tak, że ich płetwy ogonowe są za dodatkowe płetwy ogona przyspawane do pokrywy rakiet.

1.01. 2015 r. autor Eliot Higgins.

Od czasu ataków sarinem w Damaszku w 2013 roku spędzono dużo czasu na badaniu różnych aspektów ataku, od amunicji używanej do różnych roszczeń i kontrroszczeń  i o tym, kto był odpowiedzialny za atak. Jednym z punktów dyskusji był zasięg rakiet Wulkan używanych do użycia Sarinu we wschodniej części Damaszku. Prace Teda Postola i zmarłego Richarda Lloyda wskazywały na zasięg \”około 2 do 2,5 km\”, co doprowadziło do twierdzenia z niektórych dzielnic, że ten zasięg oznaczałby, że rakiety Wulkan nie mogły zostać wystrzelone z kontrolowanego przez rząd terytorium, ponieważ zakładano, że linie frontu znajdowały się ponad 2,5 km od miejsc uderzenia rakiet.

Jednak praca analizująca filmy i inne informacje zamieszczone przez obie strony konfliktu, w tym filmy z rosyjskiej sieci informacyjnej ANNA News, które zostały osadzone w syryjskich siłach rządowych w tym regionie, ustaliły, że pozycje na pierwszej linii znajdowały się w odległości 2 km od miejsc uderzenia. Analiza, Identyfikowanie stanowisk rządowych podczas ataków sarinu z 21 sierpnia, ustanowiła następujący obszar jako kontrolowany przez rząd po operacji syryjskiej armii al-Qaboun.

Jedną z trudności, łącząc pozycje frontu, był brak aktualnych zdjęć map satelitarnych dostępnych w Google Earth w tym obszarze. Po długim oczekiwaniu, pokazano obszar zaledwie kilka dni po 21 sierpnia i ataków z dnia 24 sierpnia, który dodaje do dowodów że siły rządowe były w zasięgu, aby uruchomić rakiety Wulkan, używane na 21 sierpnia.

Na poniższym zdjęciu pokazano południowo-wschodni róg terytorium, kontrolowany przez syryjskie wojsko, wraz z czerwonymi pierścieniami ukazującymi odległość 2 km od 5 miejsc uderzenia , miejsc które były geolokalizowane . Te miejsca uderzenia reprezentują te najdalej na południe i wschód od terytorium kontrolowanego przez rząd.

Dzięki zdjęciom z 24 sierpnia w Google Earth , jest teraz możliwe, aby zobaczyć czołgi które działały w obszarze, najwyraźniej w pozycji na południe od obszaru kontrolowanego przez rząd.

Zaledwie sto metrów na północ wydaje się, że znajduje się park pojazdów, w tym kilka czołgów.

Na południowym wschodzie jest inna pozycja i to, co zostało opisane jako \”Punkt kontrolny stacji elektrycznej\”, jest jednym z wielu punktów kontrolnych w okolicy (mapowanie tutaj). Ta pozycja znajduje się mniej niż 2 km od punktów uderzenia najdalej na południe.

Na południe wzdłuż autostrady znajduje się \”Tohme Cheeckpoint\”, który wydaje się najdalej na południe kontroli rządu rozciąga się w obszarze. Ten punkt kontrolny został zaatakowany 21 sierpnia 2013 roku w odpowiedzi na ataki Sarin, które nastąpiły po wcześniejszym ataku w czerwcu, a oba ataki w wyniku obu budynków w obszarze zostały zniszczone przez VBIED .Zaktualizowane zdjęcia map satelitarnych pokazują oba budynki, które zostały zniszczone podczas ataków.

Możliwe było również znalezienie innych miejsc, w których czołgi bazowały na podstawie zdjęć z map satelitarnych z 24 sierpnia, pokazujących, że siły rządowe czuły się wystarczająco bezpieczne w okolicy, aby zaparkować duże grupy czołgów i innych pojazdów.

Plik KMZ Google Earth zawierający powyższe informacje można znaleźć tutaj. I mapowane trasy zrobione z jednego z filmów z You Tube filmie tutaj, i co jest bardzo jasne w 24 sierpnia, satelitarnej mapy budynków zostały zburzone w obszarze, ponieważ film został nakręcony. Na przykład o godzinie 5:43 płonący samochód jest widoczny w obszarze otoczonym budynkami

Udało się geolokalizować tę pozycję za pomocą zdjęć, które były w Google Earth kilka miesięcy temu, zdjęcia zrobione wiele miesięcy przed 21 sierpnia. Jeden z tych obrazów jest widoczny po lewej stronie poniżej, a obraz satelitarny z 24 sierpnia jest wyświetlany po prawej stronie. Ikona samochodu oznacza płonący pojazd widoczny na filmie.

To zniszczenie można zobaczyć w całym obszarze, ale jasne jest, że musiało to nastąpić bardzo szybko przed 24 sierpnia, ponieważ film opublikowany przez portal ANNA News , 20 sierpnia pokazuje, że większość budynków nakręconych w okolicy nadal stoi. Nie wiadomo, dlaczego ta rozbiórka została przeprowadzona w tym rejonie, ale wydaje się jasne, na podstawie zdjęć satelitarnych z 24 sierpnia, że siły rządowe były dobrze usytuowane w tej okolicy.

Autor Hady Al-Khatib

Dowody na atak chemiczny w dniu 16 .08. 2016 na miasto Marea przez ISIS

16 sierpnia 2016 roku w miasta Marea, na północ od Aleppo, pojawiły się doniesienia o ataku chemicznym wykonanym przez ISIS. To nie pierwszy raz, gdy Marea jest celem ataków chemicznych ISIS, z wcześniejszymi atakami, w tym użyciem środka chemicznego uważanego za gaz musztardowy i chlor. Zapach po takim ataku jest podobny do tego, który zauważono w 2015 roku, kiedy okazało się, że była to płynna substancja chemiczna. W ataku, który miał miejsce, pojawia się również płyn chemiczny. Wiedziano, że jest to substancja chemiczna z zapachu i trudności w oddychaniu na które ucierpieli cywile, a także zaczerwienienie oka , również było zaczerwienienie skóry. Wszyscy mieli trudności z oddychaniem, nudności i wymioty. Objawy obejmują: trudności w oddychaniu, bieganie nosy, i brak koordynacji. Zespół szpitala wykonał możliwe procedury udzielania pierwszej pomocy osobom dotkniętym chorobą, takim jak Hidro cortizon i oxygyne i larfine.

Pociski nie były skierowane na określony obszar (przypadkowy ostrzał). Poniżej znajduje się lokalizacja na mapie, która została zaczerpnięta z Qasioun stronie wiadomości.

• Na czarno: obszar kontrolowany przez ISIS
• Na zielono: Obszar kontrolowany przez Wolną Armię Syryjską

Na podstawie wywiadu, informacji open source i kontaktu z mieszkańcami można było ustalić następujące informacje o ataku.

Użyta amunicja wydaje się być bombą moździerzową, a obrazy amunicji wyraźnie pokazują, że jest pusta, potwierdzając twierdzenie, że przewoziła ładunek niewybuchowy. Amunicja ta nie pasuje do znanej amunicji chemicznej i jest prawie na pewno produkowana przez grupę, która z nich korzystała ( ISIS).

Ładunek amunicji jest nieco bardziej tajemniczy. Opisane objawy są zbyt niejasne, aby stwierdzić, który środek chemiczny został wypełniony. Jednak w jednym z wywiadów z mieszkańcami ładunek jest opisany jako mający zapach, który \”jest podobny do tego, który zauważono w 2015 r, kiedy wydaje się, że istnieje płynna substancja chemiczna\”. Atak, który miał miejsce w sierpniu ubiegłego roku, był uważany za gaz musztardowy, a zdjęcia z tego ataku pokazują pociski artyleryjskie, które zostały użyte w ataku, a w pobliżu rozprysła się gruba czarna substancja. Warto zauważyć, że \”gaz musztardowy\” jest nieco mylący, ponieważ rzeczywisty środek częściej występuje w postaci płynnej. Film z ostatniego ataku pokazuje podobną substancję rozpryśniętą na ścianie w pobliżu miejsca uderzenia jednej z bomb moździerzowych.

Zdjęcia niektórych ofiar poddawanych leczeniu były udostępniane różnymi kanałami

Na podstawie szczegółów ataku, w szczególności konstrukcji amunicji, wydaje się, że incydent ten był próbą dostarczenia jakiegoś środka w postaci broni przez ISIS. Nie jest jasne, co dokładnie jest agentem, a podczas gdy obecność niezidentyfikowanego czarnego szlamu na miejscu tego ataku i wcześniejszego ataku gazu musztardowego jest interesująca, nic nie wskazuje na to, aby ten atak dotyczył użycia gazu musztardowego. Przede wszystkim jest brak pęcherzy widoczne w atakach gazu musztardowego.

ALEPPO

To miasto niezwykle ucierpiało w wyniku działań wojennych i użycia broni chemicznej.

W dniach 10 i 11.08 .2016 pokazano filmy i zdjęcia zamieszczone na kanałach społecznościowych Zespołu Obrony Cywilnej w Aleppo, Aleppo Media Center, \”Basel Aslan\” Hospital i Al-An news, a także raport wideo z BBC, użycie bomby beczkowej chloru przez rząd syryjski w Aleppo w obszarze Zabadiyah, co spowodowało ofiary cywilne, a także wielu rannych.

Poniżej znajdują się cztery filmy z Aleppo pokazujące ofiary. Pierwszy film opublikowany przez \”Basel Aslan hospital\” na swojej stronie na Facebooku. Został uchwycony przez kamery bezpieczeństwa szpitala, a następnie przez kamerę wideo.

Widzimy pierwsze chwile, kiedy ranni mężczyźni, kobiety i dzieci zaczęli dostać się do szpitala, aby być leczonymi. Kamera bezpieczeństwa udokumentowała datę, jak widzimy poniżej (na czerwono), co potwierdza datę zdarzenia.

Tutaj można znaleźć pełny film ze szpitala.

Więcej informacji o incydencie zostały opublikowane na stronie szpitala na Facebooku, jak pokazano poniżej:

Drugi zweryfikowany film z BBC został nagrany w tym samym szpitalu.

Zawierał wywiad z medykiem w szpitalu, który powiedział BBC: \”Mieliśmy wiele ofiar dzisiaj, 30 minut temu. Wiele z nich wynika z bombardowania chlorem na tym obszarze. Kiedy zbadaliśmy te ofiary, zdaliśmy sobie sprawę, że to z powodu chloru. Są wszystkie grupy wiekowe, mamy osoby starsze, dzieci, dzieci. W każdym wieku\”.

Porównując oba filmy ze szpitala \”Basel Aslan\” i BBC znaleziono dane, które weryfikują filmy zostały nakręcone w tym samym szpitalu.

Zdjęcie z BBC

Zdjęcie ze szpitala Basel Aslan, w którym widać tego samego mężczyznę wchodzącego do szpitala.

Kolejne zdjęcie ze szpitala, które pokazuje drugiego mężczyznę ,uchwyconego na filmie wideo z BBC.

Zdjęcie z BBC, które pokazuje leczoną dziewczynę

Zdjęcie ze strony facebookowej szpitala ukazujące dziewczynę w tej samej pozycji. Kolejny film z działań ratowniczych pokazano ofiar został opublikowany na lokalnym kanale YouTube Aleppo Media Center. Pokazuje dziecko Mouhammad, które zmarło w wyniku ataku chloru.

Jeden z rannych został przesłuchany i powiedział: \”Jechałem do pracy, a potem doszło do nalotów. Strajk był chemiczny, jak pachnieliśmy gazem. Dzieci płakały, nasze oczy łzawiały. Miałem trudności z oddychaniem. Niektóre kobiety również miały trudności z oddychaniem. Zapach był silniejszy niż zwykły gaz.\”

Inny ranny w szpitalu powiedział: \”Siedzieliśmy, wtedy czuliśmy, że bomba beczkowa została zrzucona, Pojechaliśmy tam, aby zobaczyć, co się stało. Wyczuliśmy silny gaz, który był podobny do chloru, który był przyczyną rodzin z sąsiedztwa Zabadiyah (kobiety, dzieci i mężczyźni) mających trudności z oddychaniem.\”

Czwarty film, który pokazuje ofiary został opublikowany przez Al-An oficjalny kanał YouTube.

Reporter w filmie twierdzi również, ofiar kobiety i jej dwoje dzieci w wyniku bomby beczkowej chloru. Twierdzi również, że wielu z nich zostało rannych i miało trudności z oddychaniem, a 30 z nich to dzieci. Fuad, który został przesłuchany na wideo, był jednym z nich:

\”Byliśmy celem bomby beczkowej, nie widziałem wiele z powodu kurzu. Bomba beczkowa wydawała się zawierać gaz, gdy ją wyczuliśmy. Mieliśmy zemdleć, więc poprosili mnie, abym umył twarz, ale to nie pomogło. \”

Hamza Al-Khatib, który jest kierownikiem szpitala Al-quds, powiedział w wywiadzie w filmie Al-An: \”Zauważyliśmy głównie objawy oddychania, kaszel, łzy w oczach Było jasne, że zatruty gaz był używany. Zapach ubrań ofiary był bardzo wyraźny, dotknął nawet zespół w szpitalu.\”

Wywiad z dyrektorem szpitala Al-Quds . Abu Ahmad, farmaceuta z sąsiedztwa twierdzi, że świadkiem ataku w miejscu zdjęcia poniżej.

Samer Hijazi z grupy dokumentującej użycie broni chemicznej w Aleppo powiedziała, że udokumentowała dane 70 ofiar, które trafiły do szpitala polowego i że nadal dokumentują informacje o innych.

Kolejny film został opublikowany na kanale YouTube, Zespołu Obrony Cywilnej w Aleppo. Pokazuje resztki bomby beczkowej, która została użyta do dostarczenia chloru.

Wolontariusz w obronie cywilnej twierdzi w filmie, że bomba beczkowa została zrzucona przez syryjski helikopter rządowy. Powiedział, że jedna z czterech bomb beczkowych zawierała chlor.

\”W wyniku tego ataku zgłoszono śmierć dwojga dzieci i ich matki. 7 zostało rannych i miał trudności z oddychaniem. Jak widzicie, wyjmujemy resztki bomb beczkowych, które miały zatruty materiał, aby dzieci się nim nie bawiły.\”

Zdjęcia dzieci Sama i Mohammad zostały udostępnione w Internecie przez Zaher Sahloul (@sahloul), który jest prezesem Syryjskiego Amerykańskiego Towarzystwa Medycznego, SAMS.

Inne zdjęcia zrobiono z zespołu obrony cywilnej, który pokazuje zużyte resztki bomb beczkowych.

Warto zauważyć, że pozostałości bomby beczkowej wskazywałyby, że ona odbiega od dwóch projektów chemicznych bomb beczkowych wcześniej obserwowanych w konflikcie. Początkowy projekt chloru baryłkę bomby po prostu umieszczone duży butla chloru wewnątrz obudowy bomby baryłkę, który został powszechnie przyjęty przez syryjskie siły powietrzne(szczegóły tutaj). Późniejsza konstrukcja bomby beczkowej chloru została opisana przez OPCWi użyła mniejszych butli gazowych i kolb zawierających nadmanganian potasu, które pozostawiły wyraźne fioletowe pozostałości w zaatakowanych obszarach. W tym ostatnim ataku cylindry odzyskane z miejsca ataku nie są zgodne z żadną z konstrukcji, a zewnętrzna obudowa bomby jest zbyt poważnie uszkodzona do osłów, jeśli używa tej samej obudowy co inne bomby beczkowe chloru.

Przedstawienie chemicznej bomby beczkowej (Źródło: OPCW/Rów)

Inną organizacją, która potwierdziła atak, była fundacja SAMS. 11 sierpnia opublikowali komunikat prasowy na ten temat. Specjalne podziękowania dla grupy Focus Aleppo .

16 września 2016 roku w mediach społecznościowych zaczęły pojawiać się ataki z użyciem broni chemicznej przez ISIS na wiele wiosek w rejonie Aleppo. Wstępne raporty zawierały obrazy amunicji i pęcherze rzekomo w wyniku ataków:

Świadek w stanie filmu stwierdza, co następuje:

Objawy pojawiły się w oczach mojego syna i klatce piersiowej, ale jest w porządku, ponieważ pracował na zewnątrz. Moja córka i kobieta w środku, która jest naszym sąsiadem, są najbardziej poszkodowani. Moja córka była w jej domu. Kobieta, która została zaatakowana, nie ma rodziny. Została poważnie dotknięta bronią chemiczną. Jestem z okolic Deir-Hafer. Zostaliśmy zaatakowani przez pocisk. Jedna osoba zginęła, a 2 dziewczynki. Pocisk uderzył w dom naszego sąsiada. Pojechałem tam, aby im pomóc.

Nie mam nic: nie ma jedzenia, nie ma wody, nie mam ubrań dla moich dzieci. Mój mąż został zatrzymany przez ISIS. Spójrzcie na mojego sąsiada, ona naprawdę cierpi w wyniku ataku chemicznego.

Warto zauważyć, że Deir-Hafer znajduje się ponad 70 km od innych miejsc wymienionych w innych raportach w prasie i mediach społecznościowych.

Stosunkowo niewielka liczba obrazów i raportów zostały wyprodukowane z tych rzekomych ataków, ale dwie rzeczy są godne uwagi o tych obrazów. Po pierwsze, pęcherze pokazane na zdjęciach ataków wskazywałyby, że gaz musztardowy był w przynajmniej niektórych atakach. Ten rodzaj pęcherzy zaobserwowano w poprzednich atakach gazu musztardowego przez ISIS, a wyświetlane objawy są zgodne z oznakami ekspozycji na gaz musztardowy. Chociaż nie można powiedzieć ze 100% pewnością, który środek był używany, wydaje się prawdopodobne, że środkiem użytym był gaz musztardowy. Na poniższym obrazku porównawczym górna amunicja pochodzi z ataku ISIS w Marea w sierpniu, a niższy obraz pochodzi z wrześniowych ataków:

Amunicja użyta w obu atakach jest wyraźnie taka sama jak amunicja, pocisk moździerzowy, który nie pasuje do znanej amunicji chemicznej. Wydaje się prawdopodobne, że amunicja została wyprodukowana przez ISIS, ze źródłem wypełnienia chemicznego nieznany.

W dniach 1.10 .2016 r. i 2 .10.2016 r. filmy z kanału Kafarzita na YouTube i zdjęcia z konta zespołu obrony cywilnej na Twitterze zostały opublikowane w internecie, w których pokazano użycie chloru przez rząd Syrii w Kafarzita w Hamie . Archiwum Syryjskie, platforma, która gromadzi, weryfikuje i zachowuje wizualną dokumentację łamania praw człowieka w Syrii, zebrała i przeanalizowała cztery filmy związane z tym incydentem.

1 października 2016 roku miejscowość Kafarzita została zaatakowana przez dwie bomby beczkowe, w których znajdował się chlor. Większość poszkodowanych to cywile z miasta Kafarzita, którzy wyjechali na przedmieścia z powodu wczorajszego gwałtownego ostrzału. W wyniku ataku jest ponad 20 osób poszkodowanych. Objawy obejmowały kaszel, podrażnienie, trudności w oddychaniu, podrażnienie oczu i jamy ustnej oraz wymioty. Najpierw zostali uratowani do szpitala Al-Moghara, a następnie zostali przeniesieni do szpitala Kafarzita. Leczyliśmy pacjentów tlenem i kortyzonem.

Oficjalny raport mówi: \”1 października 2016 roku śmigłowiec opuścił lotnisko wojskowe Hama w kierunku północnych przedmieść Hama o godzinie 19:30 zrzucił dwie bomby beczkowe, które zawierają w nich chlor, co spowodowało obrażenia dwudziestu cywilów. Zespół Białych Hełmów i zespół pierwszej pomocy w okolicy udał się do zaatakowanego miejsca, aby uratować i przenieść rannych do szpitala Al-Moghara, a następnie do szpitala Kafarzita. Jeden z członków zespołu Białego Hełmu powiedział, że większość cywilów została wysiedlona, ponieważ przenieśli się z miasta Kafarzita na zewnętrzne pola z powodu brutalnego ostrzału, który wycelował w miasto. Na rannych pojawiły się następujące objawy, które obejmowały kaszel, trudności w oddychaniu i podrażnienie jamy ustnej i oczu oraz wymioty. Ranni byli leczeni przez podanie im tlenu i kortyzonu. Syryjska Sieć Praw Człowieka opublikowała raport na temat incydentu, który potwierdza użycie chloru w Kafarzita w dniu 1 października 2016 roku.

Po ataku lokalna syryjska grupa obrony cywilnej udostępniła na swoim koncie na Twitterze zdjęcia butli z gazem związanej z atakiem.

Oznaczenia na butli wskazują, że pierwotnie zawierałby chlor, a żółty kolor butli również wskazuje to samo:

Ten rodzaj butli z gazem był obserwowany w atakach, które miały miejsce w regionie Hama, a Kafr Zita, w 2014 roku podczas pierwszej fali ataków chlorem gazu, z których niektóre zostały potwierdzone przez OPCW / ONZ jako wykonywane przez siły rządowe. Daniele Raineri dostarczył serię zdjęć z miejsc ataku w 2014 r., które zawierają ten obraz przedstawiający oznaczenia, wyraźnie ten sam styl oznaczeń, co w ostatnim ataku.

Podczas gdy butle są oznaczone Norinco, to firma Norinco zaprzeczyła, że butle z gazem są ich produktem w oświadczeniu z 2014 r. po wcześniejszych atakach chloru w Syrii, twierdząc, że logo na butlach gazowych nie pasuje do logo firmy.

W poprzednich atakach wydaje się, że butle z gazem zostały umieszczone wewnątrz obudowy bomb beczkowych, ale przy tym ataku nie sfotografowano ani nie nakręcono żadnej osłony bomby beczkowej.

Inne zdjęcia dostarczone przez Mahmouda Sultana z zespołu Białego Hełmu w Hama:

Na podstawie powyższych informacji wydaje się wysoce prawdopodobne, że powyższy atak był kolejnym atakiem chloru, z wieloma podobieństwami do poprzednich ataków bombowych beczek chloru związanych z rządem syryjskim i objętych dochodzeniami OPCW /ONZ w sprawie ataków chemicznych w kwietniu 2014 r. w Kafarzita. Butle chloru są zgodne z innymi atakami chloru z 2014r., z tymi samymi oznaczeniami wskazanymi przez China North Industries Corporation (NORINCO). Warto jednak zauważyć, że Norinco zaprzecza, że butle są produkowane przez Norinco, a jak dotąd nie było żadnych obrazów butli z tymi samymi oznaczeniami znalezionymi poza obrazami z ataków chloru z Syrii. Poniżej znajdują się szczegółowe informacje na ten temat z raportu OPCW/ONZ

\”W co najmniej jednym przypadku informacje producenta zostały wyraźnie wytłoczone w butli wraz z \”CL2\” wskazujące na obecność chloru, który mieści się w normie przemysłowej. W większości innych przypadków nie można było zobaczyć takich szczegółów cylindra wewnętrznego\”.

Wyraźnie widzimy oznaczenie CL2 z obrazów tego ataku powyżej. Ważne jest, aby pamiętać, że w przypadku tego ataku nie ma śladu obudowy bomby beczkowej ani jakiejkolwiek eksplozji. W niektórych wcześniejszych atakach były wyraźne przykłady butli z gazem umieszczanych w standardowych obudowach bomb beczkowych i przykłady, w których wybuchowy przewód det był owinięty wokół dyszy butli gazowej. W przypadku wydaje się, że butla z gazem właśnie spadła z dużej wysokości, prawdopodobnie opierając się na uderzeniu do pęknięcia butli i uwolnienia gazu.

10 października 2016 roku na YouTube i Facebooku pojawiły się doniesienia o bombach zapalających używanych w Dumie, /Douma/.

W tym artykule przyjrzymy się filmom i innym materiałom open source, które zostały udostępnione online, aby zrozumieć jak najwięcej szczegółów na temat tego, co faktycznie wydarzyło się w tym incydencie.

Archiwum Syryjskie, zebrała i przeanalizowała sześć filmów związanych z tym incydentem.

Zdjęcia z ataku zostały opublikowane na facebookowej stronie Ahrar Duma – rewolucji syryjskiej.

Opublikowano również zdjęcia z ataku na swojej stronie na Facebooku, na której widać spalone samochody i budynki.

Zdjęcia, które pokazują szkody w wyniku ataku:

Połączono się bezpośrednio z działaczem na rzecz praw człowieka ,Younesem Tahą, który jest również częścią lokalnej rady w Doumie, aby przesłać dodatkowe zdjęcia.

Według danych open source, RBK-500 ZAB-2,5SM zapalające bomba kasetowa zawiera trzy rodzaje zapalających części o dwóch różnych kształtach: ZAB-2,5S (9 cm średnicy, 14 cm długości) i ZAB-2,5M-I/ZAB-2,5M-II (6 cm średnicy, 24 cm długości, znany również jako ZAB-2,5M1 i ZAB-2,5M2; nie znamy żadnych zewnętrznych różnic między tymi ostatnimi 2 i będziemy je wspólnie nazywać ZAB-2,5M). Pomiary tych amunicji zostały pierwotnie dostarczone przez członków syryjskiej obrony cywilnej w Homs do dochodzenia CIT zapalających bombardowania Rastan.

Porównując zdjęcia pod wybuchowe (te używane w Doumie z tym pokazanym na rosyjskiej stronie internetowej),wyraźnie widzimy identyczne części, które wskazywały, że jest to typ tej samej amunicji.

Poniższy obraz eksponuje część oznaczenia na podwzmycie:

Działacz na rzecz praw człowieka Younes Taha powiedział portalowi Bellingcat, że nalot miał miejsce w obszarze cywilnym w Doumie (link do mapy). Według danych open source, obszar wpływu RBK-500 ZAB-2,5SM wynosi od 20.000 do 80.000 metrów kwadratowych. Zakładając, że obszar uderzenia jest okrągły lub ma kształt blisko niego, prosta matematyka daje promień takiego okręgu od 80 do 160 metrów.

Bellingcat nie może pokazać mapy zaatakowanej strony ze względu na żądanie naszego źródła w Doumie z powodu gróźb przeciwko jego życiu.

Promień wyraźnie obejmuje kilka budynków mieszkalnych, w tym ogród i samochody. Sprawdzono to za pośrednictwem Younesa Tahy, który był świadkiem zdarzenia. Konwencja ONZ o \”nieludzkiej\” broni zabroniłaby używania amunicji zapalającej na tym obszarze.

 Analiza OSINT ataku z użyciem broni chemicznej na Al-Lataminah

25.10. 2016 r ze źródeł w Syrii pojawiło się nagranie pokazujące, co uważa się za atak z użyciem broni chemicznej na miasto Al-Lataminah w prowincji Hama. Niektóre filmy twierdzą, że pokazują atak \”chloru gazu\”, zarówno w ich opisie, jak i przez samych kamerzystów. Chlor jest charakterystyczną bronią z dwóch powodów:

1. Jest około 2,5 razy cięższy od powietrza, co powoduje, że tonie, a nie rośnie, w normalnym środowisku. Oznacza to, że naturalnie będzie płynąć do nisko położonych obszarów.
2. Jego gazowy kolor jest żółtawy, choć staje się bardziej zielony w wysokich stężeniach.

Wideo zostało opublikowane Syrian Event Centre. Pokazuje trzy różne amunicji wypchnięte z helikopterów, a następnie ich uderzenia, wszystkie wykazujące dym o charakterystycznym żółtym kolorze. W pierwszym i trzecim uderzeniu (choć nie drugim, ponieważ podstawa jest zasłonięta za drzewami) żółty dym wyraźnie tonie i zaczyna płynąć w dół. Efekt ten jest mniej wyraźny po trzecim uderzeniu z powodu wiatru.

Proszę zwrócić uwagę, jak żółtawy dym płynie w prawo, w dół wzgórza

Teraz mamy żółtawy kolor dymu

Ponownie zwróćmy uwagę na żółty kolor dymu i sposób, w jaki płynie w dół wzgórza, choć mniej wyraźny z powodu wiatru.

Wideo to zostało wyraźnie edytowane i nie ma ciągłego strzału z amunicji spadającej z helikoptera i uderzenia na ziemię. Jest również oczywiste, że 2 i 3 sceny pokazujące amunicję spadającą z helikoptera są dokładnie takie same, z helikopterem w dokładnie tej samej pozycji i amunicji spada dokładnie w ten sam sposób, z kamery utraty ostrości w dokładnie tym samym czasie. Chociaż być może ,dziennikarz w Syryjskim Centrum, jest zbyt entuzjastycznie nastawiony, to nie budzi wideo żadnej wątpliwości. Porównanie materiału.

Wiele pokazuje, co wydaje się być konwencjonalne ataki na miasto. Jednak dwa klipy, przechwytują sceny, które wydają się podobne do testu chloru. Pierwszy klip wyraźnie pokazuje amunicję spadającą z helikoptera aż do uderzenia, tworząc chmurę, która wydaje się pozostać nisko na ziemi. Jednak film odcina się od innego ujęcia, zanim będziemy mogli go dalej zbadać. Drugi klip jest znacznie jaśniejszy i pokazuje rozprysk, który wytwarza dużą ilość żółtego dymu, który zaczyna tonąć na ziemię. Następnie następuje cięcie, a w tym samym miejscu znajduje się duża chmura żółtego dymu pchana przez wiatr.

Pierwsze uderzenie

Drugie uderzenie

Chmura żółtego dymu

Ilość nośników w tym przypadku jest zwodnicza. Wiele filmów przedstawia wydarzenia, które albo pokazują konwencjonalną amunicję, albo są tak zasłonięte, że trudno je dokładnie ocenić. Jest również oczywiste, że ataki przedstawione są takie same jak te pokazane w innym video, ale nakręconym z innego punktu widzenia.

Jest porównanie

Pierwszy atak.

Wszystkie helikoptery przedstawione w tych filmach są wizualnie podobne do Mi-8/17, szeroko stosowanych przez rząd syryjski. Bez dalszych dowodów nie można powiedzieć, czy był tylko jeden, czy wiele śmigłowców. Wrzućmy porównanie.

Widać amunicję spadającą z helikoptera. Rozwiązanie tych filmów utrudnia identyfikację: jasne jest, że mają trzy duże płetwy, co sugeruje, że są improwizowane, a nie standardowe bomby, i jest to godne uwagi większość bomb beczkowych chloru, które były używane w ciągu ostatnich kilku lat, opiera się na konstrukcji płetwy ogonowej .Widzimy również, że co najmniej jedna z tych amunicji wydaje się być upuszczona z tyłu helikoptera, a nie z jednego z jego pylonów, ponownie sugerując, że jest to improwizowana amunicja.

Spadająca amunicja (podwójna ekspozycja jest spowodowana prędkością, z jaką spada bomba, jednak trzy duże płetwy są wyraźnie widoczne)

Amunicja spadająca z helikoptera

Geolokalizacja wydarzeń

Celowanie w te bomby jest interesujące: nie wydają się być skierowane do samego miasta Al-Lataminah, ale raczej poza centrum. Biorąc pod uwagę niedokładność bomb zrzuconych z helikopterów, zwłaszcza bomb beczkowych, wydaje się dziwne, że amunicja ta została zrzucona na duży obszar otwartego terenu, a nie na samo miasto. Gdyby śmigłowiec po prostu zrzucał konwencjonalne bomby beczkowe, miasto byłoby odpowiednio dużym celem. Jednakże, gdyby rzeczywiście był to atak chemiczny wymierzony w Al-Lataminah, pilot wziąłby pod uwagę warunki wietrzne, aby wysadzić gaz na samo miasto. Widzieliśmy na filmach, że był wschodni wiatr, który rzeczywiście popchnął gaz z obszaru otwartego gruntu bezpośrednio w kierunku samego miasta.

Sugeruje się, że te eksplozje i ich charakterystyczny kolor mogły być spowodowane niepełnym spalaniem azotanu amonu, który można mieszać z paliwem do produkcji ANFO, improwizowanej mieszanki wybuchowej, która była szeroko stosowana dla IED w Afganistanie. Jednak, to ma tendencję do produkcji czerwony, a nie żółty, kolorowy dym i wznosi się, a nie tonie. Bomba tunelowa rebeliantów z 7 grudnia 2015 r. w Aleppo jest dobrym przykładem tego, jak wygląda niepełne spalanie azotanu amonu.

Niepełne spalanie azotanu amonu: zwróć uwagę na czerwonawy kolor dymu.

Celowanie w te bomby jest interesujące: nie wydaje się być skierowane do samego miasta Al-Lataminah, ale raczej poza centrum. Biorąc pod uwagę niedokładność bomb zrzuconych z helikopterów, zwłaszcza bomb beczkowych, wydaje się dziwne, że amunicja ta została zrzucona na duży obszar otwartego terenu, a nie na samo miasto. Gdyby śmigłowiec po prostu zrzucał konwencjonalne bomby beczkowe, miasto byłoby odpowiednio dużym celem. Jednakże, gdyby rzeczywiście był to atak chemiczny wymierzony w Al-Lataminah, pilot wziąłby pod uwagę warunki wietrzne, aby wysadzić gaz na samo miasto. Widzieliśmy na filmach, że był wschodni wiatr, który rzeczywiście popchnął gaz z obszaru otwartego gruntu bezpośrednio w kierunku samego miasta.

Te eksplozje i ich charakterystyczny kolor mogły być spowodowane niepełnym spalaniem azotanu amonu, który można mieszać z paliwem do produkcji ANFO, improwizowanej mieszanki wybuchowej, która była szeroko stosowana dla IED w Afganistanie. Jednak, to ma tendencję do produkcji czerwony, a nie żółty, kolorowy dym i wznosi się, a nie tonie. Bomba tunelowa rebeliantów z 7 grudnia 2015 r. w Aleppo jest dobrym przykładem tego, jak wygląda niepełne spalanie azotanu amonu.

Wniosek jest taki że 25.10. 2016 helikoptery, najprawdopodobniej rządu syryjskiego, zrzuciły amunicję w pobliżu miasta Al-Lataminah. Chociaż nie jest możliwe pozytywne zidentyfikowanie ataku chemicznego z samych mediów cyfrowych, co najmniej 3, ewentualnie 4, tych amunicji i ich emisji działało w sposób zgodny z chlorem. To również przychodzi w tym samym tygodniu, jak raporty o atakach chemicznych w Al Rashedeen i Al-Hamdaniyah. Taktyka ta jest zgodna z innymi atakami przeanalizowanymi w raporcie OPCW i ONZ,w którym stwierdzono, że rząd syryjski jest odpowiedzialny za serię ataków chemicznych z użyciem bomb beczkowych zawierających chlor zrzucony z helikopterów.

Ataki chemiczne w Aleppo w ostatnich miesiącach 2016 roku.

Autor Christiaan Triebert.

Zanim syryjskie miasto Aleppo zostało prawie w pełni przejęte przez syryjskie oddziały rządowe, opozycyjna część miasta była świadkiem jednego z największych domniemanych ataków z użyciem broni chemicznej w mieście od początku wojny syryjskiej. Odnotowano również ataki chemiczne w innych obszarach Aleppo. Raporty mówią, że bomby beczkowe chloru i butle chloru zostały zrzucone z powietrza na obszarach we wschodnim Aleppo. Ponadto syryjskie ugrupowania opozycyjne i tak zwane Państwo Islamskie (ISIS) zostały również oskarżone o użycie niekonwencjonalnej broni chemicznej, w szczególności chloru i gazu musztardowego.

ALEPPO , dzielnica Rashdeen.

Miasto Aleppo . Dzielnice Masaken Hanano i Ard Al-Hamra

Data: 18 listopada 2016

Dwie osoby są przesłuchiwane . Pierwsza osoba twierdzi, że był w domu, gdy usłyszeli eksplozję, która ich zdaniem była atakiem chloru na obszar cywilny. Pół minuty później do filmu, osoba twierdzi, że śmigłowiec zaatakował dzielnice Masaken Hanano i Ard Al-Hamra z pięciu bomb beczkowych. \”Po eksplozjach beczek wyczuliśmy zapach chloru\”, mówi, \”uratowaliśmy pięć osób, myliśmy rannych wodą\”.

Pokazano metalową pozostałość rzekomej broni, ale żadne oznaczenia nie mogą wskazywać na dalsze informacje. Broń zostanie dokładnie zbadana w poniższej sekcji dyskusji.

Miasto Aleppo . Dzielnica Al-Bab Road

Data: 20 listopada 2016, około 16:30

Dwa poniższe zdjęcia, opublikowane przez Syryjski Instytut Sprawiedliwości i Odpowiedzialności,pokazują naklejki BCC na cylindrze chloru. Obrazy przedstawiają ten sam cylinder, co pokazano na filmie AMC.

Miasto Aleppo . Dzielnice Bustan Al-Qaser i Al-Fardous

Data: 8 grudnia 2016
Syryjski Instytut Sprawiedliwości opublikował zdjęcie, na którym widać butlę z chlorem, która przypomina żółte butle podobno widziane we wcześniejszych incydentach. Ten atak miał miejsce w dzielnicy Bustan Al-Qaser w nocy 08 grudnia 2016.

Zdjęcia ofiar ataku chloru gazu zostały opublikowane przez Bustan Al-Qasr Medical Center\’s na Facebooku .

Z dwunastu zgłoszonych ataków chemicznych, rząd syryjski został oskarżony w dziesięciu przypadkach, Państwo Islamskie raz, a ugrupowania Ahrar Al-Sham i Jabhat Fateh Al-Sham również raz. Zdecydowanie większość incydentów twierdzi, że użyto chloru, substancji chemicznej, która nie jest objęta organizacją zakazu broni chemicznej (OPCW), ponieważ jest stosowana w kluczowych gałęziach przemysłu, takich jak uzdatnianie wody. Jeden incydent, który miał miejsce w Sheikh Maqsoud, twierdził, że użyto gazu musztardowego.

Wydaje się jednak, że rząd syryjski zrzucił bomby beczkowe zawierające butle z gazem chlorowym i zmodyfikowane butle z gazem nad opozycyjnymi częściami Aleppo. Na kilku butlach z gazem udokumentowanych po takich rzekomych atakach można było odczytać nazwę jordańskiej firmy. Firma potwierdziła, że rzeczywiście wykorzystuje chlor i inne chemikalia do sterylizacji wody i oświadczyła Ennabaladi, że nie ma to nic wspólnego z produkcją broni. Firma twierdzi, że wstrzymała eksport do Syrii od czasu wybuchu powstania w 2011 roku.

Jeśli chodzi o produkcję broni, warto zauważyć, że butla chloru pokazana po incydencie ataku na Masaken Hanano , wydaje się mieć strukturę dodaną do zewnętrznej części cylindra, dodając co najmniej jedną płetwę ogonową. Uszkodzenie przedniej części butli sugeruje, że do naruszenia cylindra użyto materiału wybuchowego. Widać długą metalową taśmę, która mogła zostać przedłużona do końca bomby beczkowej, aby utrzymać ładunek , detonator i/lub ładunek wybuchowy na miejscu. Butla chloru przypomina inne cylindry używane w domniemanych atakach, takich jak 1 października 2016 r., atak w Kafr Zita, a ostatnio 18 listopada 2016 r., w dzielnicy Masaken Hanano w Aleppo, jak pokazano poniżej.

W przeciwieństwie do zdecydowanej większości ataków chloru zgłoszonych przed jesienią 2016 r., ostatnie ataki chloru opisane powyżej nie wydają się używać tej samej zewnętrznej obudowy używanej przez wybuchowe bomby beczkowe. W powyższych przykładach nie ma zauważalnych struktur zewnętrznych obecnych na cylindrach chloru. W jednym wyjątku, metalowa konstrukcja wydaje się być próbą przekształcenia cylindra chloru w bombę swobodnego spadania, dodając płetwy ogonowe i ewentualnie detonator struktury do cylindra. Jak dotąd modyfikacja ta wydaje się wyjątkowa we wszystkich przypadkach zgłoszonych ataków chloru w Syrii. Ta zmiana, w której wcześniej użyto obudowy wybuchowych bomb beczkowych do mieszczenia butli chloru, być może jest wynikiem zniszczenia podejrzanej fabryki bomb beczkowych latem 2016 roku.

14 lutego 2017 r.

31 stycznia ze źródeł w Syrii wyszło nagranie pokazujące, co uważa się za atak z użyciem broni chemicznej w Damaszku.

Al-Marj, Damaszek

Data: 30/01/2017

Zgłoszone ofiary: Brak informacji

Rannych: 11 (3 z nich w sytuacji krytycznej)

Deklarowana substancja chemiczna: Chlor

Dowody wizualne wskazujące rodzaj amunicji

Biuro prasowe Al-Marj opublikowało zdjęcia i poniższy film pokazujący resztki rakiety, która zawierała chlor.

Powiększając powyższe jeszcze z filmu, możemy przeczytać następujące:

RAKIETA 107mm

LOT: 526

DATA: 2016

N.W: 18 kg

R.No: 1243

Krater uderzeniowy widzimy wyraźnie w wyniku ataku rakietowego poniżej:

Inny film został opublikowany przez Qasioun News Agency o tym samym incydencie pokazuje również rodzaj amunicji używane.

Inne zdjęcia zostały opublikowane przez Azem Lens, grupę fotografów, którzy towarzyszy Jaish Al Islam, pokazując ten sam typ rakiety.

Na poniższym zdjęciu zauważamy, że numery oznakowania różnią się od pierwszej rakiety.

RAKIETA 107mm

LOT: 524

DATA: 2016

N.W: 18 kg

R.No: 1767

Identyfikacja broni

Tutaj widzimy niewybuch kalibru 107mm rakiety, zazwyczaj wystrzeliwanej przez Typ-63 wiele wyrzutni rakiet, system używany powszechnie przez rząd i rebeliantów . Rakiety 107mm są produkowane w wielu krajach, ale oznaczenia na tym przykładzie zdecydowanie wskazują, że został wyprodukowany w Iranie. Poniżej znajdują się odniesienia obrazy dotyczące 107mm rakiet produkowanych w Iranie.

Źródła

Źródła

To bardzo jasne, że rakieta w filmie jest zgodna z przykładami irańskimi, z podobnymi kolorami i oznaczeniami. Bardzo ciekawym szczegółem jest data produkcji (2016),co wyraźnie widać na tym zrzucie ekranu zaczerpniętym z biura prasowego al-Marj wideo.

Konstrukcja amunicji jest zbliżona do konstrukcji improwizowanej amunicji rakietowej wspomaganej (IRAMs) używanej przez syryjskie wojsko i udokumentowanej od 2013 roku, która wykorzystuje również silniki rakietowe 107mm. Typowy IRAM bierze konwencjonalną rakietę i zastępuje głowicę znacznie większą, zwiększając niszczycielską moc amunicji, jednocześnie poświęcając zasięg i celność. Co istotne w IRAMs używane w powyższym ataku jest zamiast wybuchowych głowicy, głowica była podobno wypełniona chlorem gazu, pierwszy dokument wystąpienia tego w konflikcie. Chociaż wcześniej pojawiły się twierdzenia o użyciu rakiet chlorowych w Syrii, po raz pierwszy pojawiły się dowody wizualne. Poprzednie przykłady wykorzystania chloru gazu odnotowane w konflikcie były z powietrza spadł amunicji, a nie powierzchni do powierzchni rakiet, jak widać w poprzednim przykładzie.

Raport medyczny

Biuro medyczne w Al Marj opublikowało raport na temat ataku chloru gazu:

W poniedziałek 30/01/2017 o godzinie 16:00 , oddział ratunkowy Al Marj otrzymał rannych cywilów w wyniku ataku zatrutego gazu (prawdopodobnie chloru gazu).

Liczba rannych wynosiła 11, obejmuje to 3, którzy są w krytycznej sytuacji zdrowotnej i mieli następujące objawy:

• Trudności w oddychaniu
• Podrażnienie oczu i nosa
• Nudności i wymioty

Rannych, którzy przybyli do szpitala powiedział, że eksplodował bomby zawarte zielony gaz z bardzo nieprzyjemnym zapachu. Mieli trudności w oddychaniu natychmiast po tym, jak byli narażeni na ten zapach. Zapewniliśmy leczenie tym, którzy zostali ranni.

Erbin, Damaszek

Date: 09/02/2017

Zgłoszone ofiary: Jedna ofiara

Deklarowana substancja chemiczna: Chlor

Poniższy film został opublikowany przez kanał YouTube szpitala chirurgii Erbin. Osoba w filmie mówi:

9 lutego 2017 roku rano otrzymaliśmy kilka przypadków, które miały następujące objawy: erupcja, brak świadomości, wymioty i podrażnienie oka. Objawy te są wynikiem narażenia na działanie chloru.

Drugi film pokazuje kilka osób leczonych w tym, co wydaje się być szpital polowy. Film został przesłany na kanał YouTube Agencji Prasowej Qasioun.

Dziś rano otrzymaliśmy cztery osoby ranne w wyniku ataku chloru. Z czterech rannych została jedna ofiara. Objawy były związane z trudnościami w oddychaniu, brakiem przytomności. Leczyliśmy rannych hydrokortyzonem i heksonem, a także tlenem.

Trzeci film opublikowany przez braa abo yhea, który wydaje się publikować filmy na YouTube głównie na incydenty w Erbinie. Film pokazuje rannych leczonych w szpitalu polowym w wyniku ataku chloru gazu. Kolejny film pokazujący rannych w szpitalu polowym został opublikowany przez kanał YouTube , SMO Syria.

Smart News Agency opublikowała również film o tym incydencie w lutym 10, 2017 z linii frontu we wschodniej Ghucie, gdzie wywiad z jednym z bojowników, którzy wydają się być z Failaq Al Rahman Brigade. Powiedział:

Linia frontu została zaatakowana rakietą, która zawierała trujący gaz, w wyniku którego jedna ofiara i trzy zostały ranne. Są one nadal w punkcie medycznym.

Inny film opublikowany przez SMO Syria kanał YouTube pokazuje linię frontu, która została zaatakowana chlorem gazu użytym przez bojowników z Brygady Failaq Al Rahman

Udało się geolokalizować budynek, który pojawił się w powyższym filmie. Jest to miejsce, które zostało zaatakowane przez rakietę z chlorem.

Sprawdzono że był to właściwy budynek, porównując z powyższym zdjęciem ze zdjęciem przesłanym do aplikacji Panoramio.

Zlokalizowano ten sam budynek za pomocą filmu, który został opublikowany przez Agencję Smart News 7 lutego 2017 roku. Twierdzą oni w filmie, że ten sam obszar został zaatakowany przez pięć nalotów z syryjskiego rządu. Było to zaledwie dwa dni przed atakiem chloru w tym samym obszarze.

Poniżej znajduje się teren za budynkiem, pokazujący te same wzgórza widoczne na filmach powyżej.

Poniżej znajduje się ostatnie zdjęcie satelitarne datowane na 7 lutego 2017 r., które pokazuje znaczne uszkodzenia i zniszczenia w miejscu uderzenia.

Wydaje się, że syryjskie siły rządowe zaatakowały Al Marj i Erbin, które znajdują się we wschodniej Ghucie na przedmieściach Damaszku, z trującym gazem, który został zidentyfikowany jako chlor przez miejscowych pracowników medycznych. Syryjskie siły rządowe próbowały przejść w Erbinie i podobno przeprowadziły naloty przed użyciem broni chemicznej przeciwko Brygadzie Failaq Al Rahman.

Z pierwszego incydentu w Al Marj wynika również, że syryjski rząd używa irańskiej rakiety wyprodukowanej w 2016 roku. Jest to silny dowód na to, że Iran nadal uzbraja rząd syryjski w czasie konfliktu, bezpośrednio lub pośrednio, pomimo sankcji nałożonych na Iran, aby temu zapobiec. Jest to również silny dowód na to, że rząd syryjski nadal używa broni chemicznej (chloru), nawet po zakończeniu misji OPCW/ONZ w Syrii, która zakończyła się na początku 2015 roku.

We wtorek, 4 kwietnia 2017 r., filmy i obrazy pojawiły się ze źródeł w Syrii, pokazując, co uważa się za atak z użyciem broni chemicznej, który wymierzony był w Al Sheikhun na południe od Idlibu.

Zdjęcia i filmy opublikowane w mediach społecznościowych i na stronie internetowej agencji informacyjnej pokazały miejsce uderzenia, w którym uderzyła rakieta. Poniżej znajduje się jeden z filmów opublikowanych przez Hadi Al Abdallah kanał YouTube, który wyraźnie pokazuje krater na ulicy, podobno w wyniku ataku.

\”Ofiary i rannych tutaj w dzielnicy Al Shamali w Khan Sheikhoun w wyniku syryjskiego reżimu naloty z rakiet, które zawierają gaz chemiczny. Ponad 70 ofiar i 200 rannych jako wstępna ocena w wyniku nalotów. Jesteśmy teraz w miejscu uderzenia, które było ukierunkowane na gaz chemiczny. Nie mogliśmy być tu wcześniej, ponieważ zapach gazu rozprzestrzenił się po całym obszarze. Ranni cywile zostali przewiezieni do punktów medycznych i szpitali w celu leczenia. Niektórzy pacjenci zostali przeniesieni do Turcji i czekają na pokładzie, aż otworzy się dla nich, aby przejść do szpitali w Turcji. Jesteśmy świadkami tej samej masakry, jak kilka lat temu, w sierpniu 2013 roku na wsi w Damaszku. Z tego ataku rozumiemy, że reżim syryjski nie dał OPCW wszystkiego, co jest zapasem chemikaliów\”.

01:47 – \”Syryjskie naloty wycelowały w Khan Sheikoun czterema rakietami, w tym jeden z nich zawierał gaz chemiczny, uderzył w dzielnicę mieszkalną w północnej części miasta. Od czasu incydentu rakiet chemicznych do tej pory syryjskie siły powietrzne nie przestaną unosić się nad miastem i ostrzeliwać go.\”

Zdjęcia strony wpływ zostały opublikowane przez grupę Warsheh na swojej stronie facebook.

Inne zdjęcia pokazujące miejsce wpływu z innego punktu widzenia zostały opublikowane przez agencje informacyjne, takie jak Reuters.

Możliwe było geolokalizacja krateru poniżej na podstawie wideo i zdjęcia powyżej.

Geolokalizacja powyższego krateru i nagrania, które twierdzą, że pokazują moment ataku z użyciem broni chemicznej, pokazują, że miejsce krateru nie jest widoczne w tym filmie, więc materiał filmowy nie pokazywałby ataku chemicznego, jeśli jest to jedyne miejsce, w którym doszło do ataku chemicznego:

Po ataku ofiary zostały przewiezione do szpitali i klinik, około 50 km od miejsca ataku. W filmach opublikowanych po ataku można było zidentyfikować co najmniej 4 oddzielne lokalizacje przyjmujące i leczone pacjentów. Filmy te zostały zebrane w oddzielnych list odtwarzania, i nominalnie opisane jako Szpital A, Szpital B, Szpital C i Szpital D. Najbardziej znanym z nich był szpital B z siedzibą w Khan Sheikhoun i zbombardowany w tym samym dniu ataku chemicznego, ponieważ leczył ofiary. Ta lokalizacja była wykorzystywana zarówno jako szpital, jak i lokalna obrona cywilna.

Dziennikarz z AFP był również obecny, gdy doszło do ataku i uszkodzenia obszaru można potwierdzić, porównując wcześniejsze zdjęcia obszaru zrobione tego ranka z nagraniami nakręconymi po nalocie. Na poniższych zdjęciach, wykonanych przed i po uderzeniu, duży budynek po lewej stronie obrazu częściowo się zawalił:

Na poniższych zdjęciach widzimy po przeciwnej stronie budynku, z zielonym graffiti i wyraźnymi drzwiami, przed i po bombardowaniu:

Warto zauważyć, że łóżka szpitalne wydają się znajdować w obszarach wykopanych pod ziemią, podczas gdy uszkodzona konstrukcja była wykorzystywana do przechowywania.

Mapa Pentagonu może być wykorzystana nakładką w Google Earth, aby lepiej zrozumieć, gdzie znajdują się stacje radarowe w odniesieniu do Khan Sheikhoun. Poza tym dane wydają się być niekompletne, dzięki czemu właściwa analiza mapy prawdopodobnie nie jest dokładna.

Ani Syria, ani Rosja nie zaprzeczają, że siły rządowe zbombardowały Khan Sheikhoun w dniu 4 kwietnia. Jeśli chodzi o obszar docelowy, warto zauważyć, że grupa silosów i duży magazyn znajdują się kilkadziesiąt metrów od miejsca, w którym miejscowi powiedzieli, że miał miejsce atak chemiczny.

Relacje naocznych świadków twierdzą, że atak miał miejsce około 3:30 rano (6:30 rano czasu lokalnego), a pierwsze odniesienie do niego było atakiem chemicznym o 5:21 rano (8:21 czasu lokalnego). Okres ten jest zgodny z danymi Pentagonu.

9 .10. 2017 r.

W mieście Al Lataminah w Hamie w ostatnich latach konfliktu syryjskiego odnotowano dużą aktywność wojskową, w tym powtarzające się zarzuty użycia chloru jako broni chemicznej, a ostatnio potwierdzenie w wywiadzie z szefem Organizacji Zakazu Broni Chemicznej (OPCW), Ahmet Uzumcu, że Sarin został użyty w ataku chemicznym  30 marca 2017, 5 dni przed bardziej znanym chemicznym atakiem środkiem Sarin na Khan Sheikhoun.

Syryjska Obrona Cywilna w Hamie podała inne szczegóły ataku, w tym inny czas ataku. W 25 marca post na Facebooku stwierdzają, że śmigłowiec wystartował z lotniska wojskowego Hama około 14:45 i zaatakował szpital. Post zawierał zdjęcia, które pokazywały to samo wejście, co nakręcone w powyższych filmach:

1.02 2018 r.

Rankiem 1 lutego 2018 r. lokalni aktywiści poinformowali o użyciu rakiet chemicznych wypełnionych chlorem przeciwko opozycji na zachodnim terytorium Doumy .

Jest to trzeci atak chemiczny zgłoszony w Doumie od początku 2018 r., z dwoma wcześniejszymi atakami 13 stycznia i 22 stycznia. Podczas gdy amunicja nie jest znana z odzyskiwane z ataku 13 stycznia, amunicji używanej w ataku 22 stycznia zostały odzyskane i udokumentowane, podobnie jak amunicja użyta w ataku z 1 lutego.

Konstrukcja amunicji odzyskanej w obu atakach jest identyczna i pasuje do konstrukcji amunicji użytej w ataku chloru z 30 stycznia 2017 roku w Marj al-Sultan, około 8 km na południowy wschód od Doumy.

Geolokalizacja miejsc uderzenia z ataków chemicznych w 2018. Rakiety chemiczne użyte 1 lutego 2018 r. w Doumie. Rakiety te są oparte na zmodyfikowanych irańskich rakiet artyleryjskich 107mm, z wybuchową głowicą zastąpioną dużą butlą z gazem i dodatkowymi płetwami ogonowymi dodanymi do rakiety. We wszystkich trzech atakach konstrukcja rakiet jest identyczna, a w niektórych przypadkach rakiety z ataków z 2018 r. mają te same numery partii, co wskazuje, że pochodzą z tej samej partii produkcyjnej. To zdecydowanie wskazuje, że rakiety użyte w atakach w 2018 r. pochodziłyby z tego samego źródła. W oparciu o wysokość ściany północ-południe i jak blisko głowicy jest do ściany, byłoby bardzo mało prawdopodobne, amunicja mogła pochodzić ze wschodu, ponownie wskazując, że amunicja będzie pochodzić z pozycji rządowych na zachodzie. Dalej na zachód, 41 Pułku bazy wojskowej można znaleźć 2 km od miejsc uderzenia.

Zdjęcia z ataku chloru z 22 stycznia 2018 r. w Doumie .

Poniższe zdjęcia zostały zebrane przez Syryjczyków dla Prawdy i Sprawiedliwości z Doumy, pokazując szczątki amunicji użytej w ataku chloru 22 stycznia 2018.

Zdjęcie przedstawia pozostałości jednej z rakiet wypełnionych środkiem chemicznym, podobno chlorem, który spadł na Doumę w dniu 22 stycznia 2018 .

Syryjskie regularne siły kontynuowały eskalację wojskową w kilku miastach oblężonej wschodniej Ghuty, ponieważ rozpoczęły najbardziej brutalne ataki wojskowe na te obszary przy użyciu kilku rodzajów broni. W poniedziałek rano, 22 stycznia 2018 r., dzielnice mieszkalne w północno-zachodnim regionie Douma zostały zaatakowane przez miejscowych środka chemicznego opisanego jako chlor, a według wielu zeznań uzyskanych przez Syryjczyków dla Prawdy i Sprawiedliwości (STJ)w tych dzielnicach spadło kilka rakiet załadowanych chemikaliami uważanymi za chlor, udusiło 21 cywilów, w tym kobiety i dzieci.

Atak nastąpił w kontekście kampanii wojskowej rozpoczętej przez syryjskie regularne siły na całe miasta i miasteczka we wschodniej Ghucie 15 listopada 2017 r., po tym jak Ahrar al-Sham al-Islamiyya ogłosił bitwę \”They Were Wronged\”, która rozpoczęła się w trzech fazach. Pierwsza faza rozpoczęła się 14 listopada 2017 r., kiedy to walki doprowadziły do zabicia kilku żołnierzy syryjskich regularnych oddziałów, a Ahrar al-Sham al-Islamiyya kontrolował duże sekcje zarządzania pojazdami wojskowymi w Harasta. Drugi etap rozpoczął się 29 grudnia 2017 r., kiedy to walki doprowadziły Ahrar al-Sham al-Islamiyya do narzucenia oblężenia zarządzania pojazdami wojskowymi, a także kontrolowania \”dzielnicy al-Ajami\” i zautomatyzowanej piekarni oprócz dzielnicy al-Hadaeq, która rozciąga się wzdłuż drogi między Harastą a Arbinem od zachodniej strony Zarządzania Pojazdami Wojskowymi. Trzeci etap rozpoczął się 28 stycznia 2018 roku, kiedy Ahrar al-Sham al-Islamiyya zdetonował tunel dla regularnych sił w ramach Zarządzania Pojazdami Wojskowymi w Harasta, zabijając i raniąc szereg syryjskich sił regularnych.

Warto zauważyć, że był to drugi atak chemiczny na wschodnią Ghutę od początku 2018 roku. W dniu 13 stycznia 2018 r., obszar między Harasta i Douma został również ostrzelany trującymi gazami, raniąc sześciu cywilów, w tym kobiet i dzieci, według raportu przygotowanego wcześniej przez STJ.

Nu\’man Slick, który pochodzi z Doumy i który był w pobliżu miejsca strajku, mówił :

\”Biorąc pod uwagę intensywność ostrzału na Doumie, wzięliśmy piwnice i schrony jako nasze domy, ponieważ nie zostawiliśmy ich, chyba że służymy naszym niezbędnym potrzebom. Pewnego razu, gdy moja rodzina i ja byliśmy w sklepieniu, dokładnie o 5:30 rano, poczułem dziwny zapach, który wydawał się chlorem, którego używamy w domach; i natychmiast rzuciłem się obudzić moje dzieci i zabrałem je do pokoju z podwójną blokadą. Potem zacząłem krzyczeć, aby obudzić ludzi, a zaledwie kilka minut później ludzie zaczęli biec w każdym kierunku. Były dzieci, które czuły się nieprzytomne i nie były w stanie dobrze oddychać; Starałem się im pomóc wraz z kilkoma osobami w pobliżu, kiedy zakładaliśmy mokre tkaniny na ich twarzach.\”

W innym zeznaniu, Mohammed Oyoun, lekarz z Damaszku , Speciality Hospital, powiedział, że szpital zaczął otrzymywać przypadki uduszenia około 5:45 rano i było około 21 przypadków uduszenia, z objawami podobnymi do tych toksycznych chloru gazu::

\”Szpitale otrzymały 21 przypadków uduszenia, w tym 8 mężczyzn, 6 kobiet i 7 dzieci, z dzieckiem, które ma mniej niż trzy miesiące. Ranni wykazywali następujące objawy: duszność, kaszel i podrażnienie neurologiczne, a ponadto ich ubrania pachniały chlorem. Byliśmy w stanie wyleczyć większość przypadków poprzez spray z tlenem i lekami rozszerzałymi oskrzela. Wiele spraw zostało bezpośrednio wyleczonych, podczas gdy wiele z nich pozostawało pod nadzorem przez 24 godziny; dzięki Bogu, nie odnotowano żadnych ofiar, ponieważ stężenie substancji chloru nie było tak wielkie w rakietach wbitych przez reżim, jak sądzę, oprócz tego, że wschód słońca zmiękczył wiele zainfekowanych liczb, ponieważ wschód słońca rozproszył trujący gaz.\”

Tego samego dnia lokalna rada miasta Doumy potępiła atak na zaludnione obszary i podkreśliła, że miasto zostało poddane podobnej atakowi dziewięć dni wcześniej. W oświadczeniu zaapelowano do organizacji międzynarodowych o przejęcie na siebie odpowiedzialności za ochronę ludności cywilnej. Zdjęcie oświadczenia wydanego przez Radę Gminy Doumy w dniu 22 stycznia 2018 r.

Mohammed Al-Shami, alias, uzbrojony członek syryjskiej opozycji, który był w pobliżu miejsca strajku, rozmawiał z dziennikarzami mówiąc:

\”Północno-zachodni obszar w obrębie stadionu znajdującego się w Doumie, wraz z dzielnicą Al–Manfoush, został zaatakowany 9 rakietami załadowanymi trującymi gazami. Dźwięk startu rakiety i sposób, w jaki spadła, wskazywały, że była to rakieta Katiusza, która była rosyjską ładunkiem napędowym, który reżim zmodyfikował, zaopatrując go w domową butlę, a głowa była wyposażona w domowe detonatory, wyciekający trujący gaz natychmiast po uderzeniu w ziemię. Należy wspomnieć, że pięć rakiet spadło bezpośrednio na obszary mieszkalne, podczas gdy cztery lewe spadły na obszarach rolnych przyległych do Doumy.\”

Zdjęcie przedstawia pozostałości jednej z rakiet załadowanych środkiem chemicznym używanym w Doumie 22 stycznia 2018 roku.

Amunicji użytej w ataku zmodyfikowano irańskie rakiety artyleryjskie 107mm, z wybuchową głowicą zastąpioną większą butlą z gazem pod ciśnieniem. Dodatkowe płetwy ogonowe zostały dodane do rakiety, aby zapewnić dodatkową stabilność.

Jamal al-Hasan, działacz z Doumy, który jako pierwszy dotarł do miejsca uderzenia, że jedna z rakiet załadowanych trującymi gazami została znaleziona osadzona w ziemi, a 15 m od miejsca jego uderzenia, znaleziono kolejną rakietę, która spadła na dom. Rakieta opisana jako znaleziona upadła na dom może odnosić się do jednej rakiety, którą można było geolokalizować, przedstawioną na kilku zdjęciach:

Lokalizacja, w którym zdjęcie na dachu zostało zrobione to 33.572149, 36.387439, na dachu jednokondygnacyjny budynek biegnący z zachodu na wschód po północnej stronie większego budynku mieszkalnego.

Oprócz geolokalizacji fotografii, lokalizację potwierdzili również mieszkańcy, którzy robili zdjęcia amunicji.

To straszne jak widzi się niczego do końca nie świadome dzieci trzymające pocisk z pozostałościami broni chemicznej.

Jamal al-Hasan zauważył, że rakieta przewoziła na swojej powierzchni biały materiał podobny do lodu. W tym względzie kontynuował:

\”Wraz z nadejściem wschodu słońca ten biały materiał zaczął stopniowo zanikać, a gdy próbowałem go dotknąć, był bardzo delikatny, co spowodowało silny ból głowy trwał aż do wieczora. Nawet zwierzętom nie oszczędzono efektu tego trującego gazu, ponieważ zobaczyłem martwego kota w pobliżu miejsca uderzenia.\”

Zdjęcie opublikowane przez Bassam Khabieh na Facebooku w dniu 22 stycznia pokazano amunicji używanej z mrozem na głowicy.

Materiał opisany przez Jamala al-Hasana jest prawdopodobnie utworzonym jako butla mrożona z gazem pod ciśnieniem po gwałtownej depresji. Analiza obrazów amunicji dostarczonych przez miejscowych pokazuje, że amunicja miałaby zawór ciśnieniowy z przodu, który byłby używany do napełnienia głowicy gazem ciśnieniowym.

Jeden pocisk z amunicji użytej w ataku z 22 stycznia ozdobiony przez syryjskiego artystę Akrama Abo Alfoz zaworem ciśnieniowym używanym do napełniania amunicji widocznej z przodu głowicy .

Dwa obiekty z tyłu głowicy wydają się być zaworami nadmiarowymi ciśnienia, chociaż dokładna funkcja nie została jeszcze ustalona.

W trakcie długiego konfliktu w Syrii, portal Bellingcat pracował nad zbadaniem wielu ataków chemicznych, w tym charakteru broni użytej w tych atakach, przy użyciu dowodów open source. Od zmodyfikowanych butli chloru do lokalnie wykonanych rakiet powierzchniowych wypełnionych Sarinem, Bellingcat ujawnił charakter i pochodzenie tej broni chemicznej, potwierdzając zaangażowanie syryjskiego rządu w szereg ataków chemicznych.

Ataki chemiczne chlorem i sarinem nikogo nie oszczędziły , widać to po nawet roślinach.

Knack i Archiwum Syryjskie ujawniają , że belgijskie firmy naruszyły sankcje UE wobec Syrii.

Na podstawie informacji znalezionych w bazie danych ONZ Comtrade, wniosków o udzielenie informacji i potwierdzonych przez belgijskie służby celne, można ujawnić, że w Sądzie Karnym w Antwerpii wszczęto postępowanie karne dotyczące wywozu chemikaliów do Syrii. Ta sprawa jest wniesiona przez belgijskie służby celne przeciwko trzem flamandzkim firmom, jednemu dyrektorowi zarządzającemu i jednemu menedżerowi, według sędziego prasowego sądu Rolanda Cassiersa, powołując się na wezwanie.

Ponieważ sankcje UE od września 2013 r. nakładały obowiązek wywozu izopropanolu do Syrii w stężeniach 95% lub wyższym, Syryjskie Archiwum i Knack mogą informować, że belgijskie przedsiębiorstwa w latach 2014–2016 wywoziły do Syrii 96 ton izopropanolu, prekursora sarinu.

Sarin jest gazem nerwowym używanym przez rząd syryjski w ataku na Khan Shaykhun, który zabił 74-100 osób w kwietniu ubiegłego roku, jak przyznało francuskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Według belgijskiego toksykologa Jana Tytgata (KU Leuven), ofiary sarinu umierają bolesną śmiercią. \”Biegunka, rozbłysk moczowy, zwężone źrenice, skurcze, które dają uczucie uduszenia, wymiotów, łzawienia i produkcji śliny: ofiara szybko staje się sparaliżowana, dusi się i umiera. Śmiertelna dawka sarinu dla dorosłych szacuje się na mniej niż 1 miligram.\”

Organizacja Zapobiegania Broni Chemicznej (OPCW), która nadzoruje zgodność z Konwencją o zakazie broni chemicznej, zbadała próbki z i wokół krateru uderzeniowego w Khan Shaykhun, znajdując w badaniach laboratoryjnych, że izopropanol został użyty do produkcji sarinu użytego w ataku.

Izopropanol, znany również jako alkohol izopropylowy, jest uważany za produkt \”podwójnego zastosowania\”, podobnie jak chlor, który ma zwykłe zastosowania przemysłowe (takie jak produkcja farmaceutyków lub octanu, gdzie jest faworyzowany ze względu na niską toksyczność i niewielką ilość pozostałości). Może być również stosowany w procesie syntezy podczas produkcji środków chemicznych, takich jak sarin czynnik nerwowy. Podobnie jak w przypadku wszystkich rodzajów broni chemicznej, stosowanie sarinu jest zakazane od konwencji o zakazie broni chemicznej z 1993 roku.

W październiku 2013 r. Syria przystąpiła do Konwencji o zakazie broni chemicznej. \”Następnie konieczne było zniszczenie zapasów izopropanolu\”, mówi Jean-Pascal Zanders z firmy doradczej The Trench, belgijskiego eksperta w dziedzinie broni chemicznej.

Według OPCW Syria zlikwidowała zapasy 133 ton izopropanolu. Francuskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych znalazło jednak dowody na to, że od 2014 r. reżim syryjski próbował zdobyć \”dziesiątki ton izopropanolu\”.

Z danych znalezionych przez pracowników Archiwum Syryjskiego w bazie danych ONZ Comtrade wynika, że od 2014 r. około 1,28 mln kilogramów propanolu i izopropanolu (zarówno propanol, jak i izopropanol są zarejestrowane pod tym samym kodem) były eksportowane przez różne kraje do Syrii, z których największa większość pochodziła ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich i Libanu o łącznej mocy 674 880 kilogramów od czasu wprowadzenia sankcji UE.

Źródło: Un Comtrade. Odnotowano wywóz izopropanolu i propanolu do Syrii w kilogramach (2013-2017). Zobacz dane tutaj.

Statystyki ONZ pokazują, że Belgia była jedynym państwem członkowskim UE, które nadal eksportowała izopropanol do Syrii od czasu nałożenia sankcji UE w 2013 r. Po tym odkryciu skontaktowaliśmy się z belgijskimi służbami celnymi w celu uzyskania odpowiedzi.

Według Francisa Adynsa, rzecznika belgijskiego Federalnego Departamentu Finansów Publicznych (departamentu rządowego, do którego należą służby celne), \”odpowiednie zezwolenia nie zostały przekazane belgijskiemu organowi celemu (…) Ustalone fakty były przedmiotem dochodzenia karnego. Śledztwo zostało wszczęte w Sądzie Karnym w Antwerpii pod koniec marca.\”

Dzięki informacjom z Sądu Karnego w Antwerpii wiadomo, że \”organy celne wzywają trzy flamandzkie firmy, jednego dyrektora zarządzającego i jednego kierownika\”, mówi sędzia prasowy Roland Cassiers, powołując się na wezwanie. \”Firmy są AAE Chemie Trading z Kalmthout, hurtownik produktów chemicznych do użytku przemysłowego; Anex Customs z Hoevenen, biura biznesowego, które świadczyło usługi administracyjne do czasu bankructwa w 2017 r.; oraz Danmar Logistics, firma logistyczna ze Stabroek.\” Cassiers podkreśla, że są one tylko oskarżony, ale że \”fakty nie są jeszcze uznane za udowodnione\”.

Francis Adyns, rzecznik resortu finansów, potwierdza, że służby celne zaproponowały A.A.E. Chemie ugodę.

Wniosek ten odnosił się do pierwszej, zamkniętej części dochodzenia. AAE Chemie nie zgodziła się z wnioskiem. Kiedy służby celne przeprowadziły dodatkowe czynności dochodzeniowe w tej sprawie, w których ponownie pojawiło się zaangażowanie AAE Chemie, AAE Chemie odniosła się do propozycji ugody. Ale ponieważ firma nie zaakceptowała proponowanego rozliczenia, Urząd Celny w końcu ścigał firmę.

Trzy przedsiębiorstwa, z którymi skontaktował się Knack, podkreślają, że nie były świadome, iż pozwolenia na wywóz chemikaliów są obowiązkowe w odniesieniu do wywozu chemikaliów do Syrii, ponieważ od ponad dekady eksportują chemikalia do prywatnych przedsiębiorstw w Syrii. Twierdzą, że działali w dobrej wierze i że nie mieli zamiaru niczego ukrywać. Twierdzą one, że belgijski system ceł dotyczący zobowiązań prawnych (TARBEL/TARWEB) nie był aktualny oraz że belgijskie służby celne skanowały i kontrolowały cały wywóz do Syrii w 100%. Według przedsiębiorstw, urząd celny nigdy nie odmówił żadnego z wywozu.

Wezwanie pozwu wskazuje, że belgijskie służby celne ustaliły jedynie, że przedsiębiorstwa nie przedłożyły odpowiednich pozwoleń na wywóz po chemikaliach do Syrii.

Ta chronologia rodzi pytania, zwłaszcza mając na uwadze publiczne oświadczenia rządu belgijskiego złożone w zeszłym miesiącu w setną rocznicę pierwszego ataku z użyciem broni chemicznej, który miał miejsce w Belgii w 1917 roku. Wicepremier i minister spraw zagranicznych Didier Reynders i minister obrony Steven Vandeput wydali oświadczenie, że \”Belgia potępia użycie broni chemicznej przez reżim i grupy rebeliantów w Syrii. Stanowią one zbrodnie wojenne, które muszą zostać ukarane\”.

wicepremier i minister spraw zagranicznych Didier Reynders oraz minister obrony Steven Vandeput oraz Ahmet Üzümcü, dyrektor generalny Organizacji Zakazu Broni Chemicznej (OPCW)

W Belgii za udzielanie licencji eksportowych odpowiadają trzy regiony: Bruksela, Walonia i Flandria. Odpowiedzi otrzymane po wnioskach o wolność informacji wskazują, że od 2013 r. władze Walonii i Brukseli nie otrzymały żadnych pozwoleń na wywóz izopropanolu.

Z dokumentów publicznych władz flamandzkich wynika, że w październiku 2016 r. odmówiono uzyskania wymaganej licencji eksportowej na wywóz chemikaliów podwójnego zastosowania do Syrii, w wysokości 1,93 mln euro. Sprawa ta nie dotyczyła izopropanolu, potwierdzają to władze flamandzkie. Pokazuje jednak, że Belgia nie chce udzielać licencji eksportowych na wywóz chemikaliów podwójnego zastosowania do Syrii.

W okresie od maja 2014 r. do grudnia 2016 r. miały miejsce 24 dostawy chemikaliów objętych sankcjami z Belgii do Syrii i Libanu, w których wywieziono 165 ton izopropanolu (69 ton do Libanu i pozostałe dostawy do Syrii), 219 ton acetonu, 77 ton metanolu i 21 ton dichlorometanu bez odpowiednich licencji.

Zdaniem Francisa Adynsa z belgijskiego Federalnego Urzędu Publicznego Służba Celna nie wskazuje na to, by izopropanol wywożony z Belgii był wykorzystywany do produkcji sarinu. \”Izopropanol jest stosowany między innymi jako rozpuszczalnik w przemyśle farb i lakierów, jako środek dezynfekujący w opiece zdrowotnej i jako chłodziwo. Organy celne nie mają informacji o jakimkolwiek innym zastosowaniu niż dla przemysłu lakierniczego. Eksport odbywa się już od dziesięciu lat do tych samych klientów.\”

W odpowiedzi na zarzuty Clerixa, firma AAE Chemie sama potwierdziła transport izopropanolu w stężeniu 95% lub wyższym do Syrii, ale twierdzi, że belgijskie służby celne również ponoszą odpowiedzialność za to, co poszło nie tak

Po ataku na Doumę , Bellingcat opublikował artykuł, Open Source Survey of Alleged Chemical Attacks in Douma on 7th April 2018, badając dowody open source wokół ataku. Artykuł ten dotyczył w szczególności jednej lokalizacji, budynku mieszkalnego, który według analizy Bellingcat materiału open source zawierał co najmniej 34 ciała. Butla z gazem chlorowym została znaleziona osadzona w podłodze jednego z balkonów budynku, jak widać poniżej, co wskazuje na to, że gaz został wyrzucony z butli bezpośrednio do budynku. W artykule stwierdzono:

Na podstawie dostępnych dowodów, jest wysoce prawdopodobne, 34 + ofiar zabitych w ataku na budynek mieszkalny w pobliżu placu al-Shuhada zginęło w wyniku butli z gazem wypełnione, co jest najprawdopodobniej chloru gazu spadł z hip helikoptera pochodzących z Dumayr Airbase.

W późniejszym artykule opublikowanym przez Bellingcat , All the Pieces Matter – Syryjskie bomby chlorowe i atak chemiczny Douma,zbadano pozostałości dwóch bomb chlorowych użytych w ataku, podkreślając metalową ramę znalezioną w każdym miejscu uderzenia, która pasowała do metalowych ram dołączonych do butli chlorowych w innych atakach chloru przez syryjskie siły rządowe. W ataku na Doumę, jedna rama została odłączona od cylindra chloru, ale w drugim miejscu ataku, metalowa rama była wyraźnie widoczna, nadal przymocowana do cylindra chloru.

New York Times i Forensic Architecture badania potwierdziły wcześniejsze analizy Bellingcat, dodając dodatkowe kluczowe szczegóły, takie jak rekonstrukcja poważnie uszkodzonej metalowej ramy znaleźć oderwany od jednego z cylindrów chloru i udowadniając, że będzie idealnie pasuje do cylindra chloru. Przede wszystkim zidentyfikowano oznaczenia na cylindrze chloru udokumentowane w jednym miejscu, które były zgodne z tym, że uderzył w metalową konstrukcję siatkową, ponieważ spadł na balkon z metalową konstrukcją siatkową znajdującą się w pobliżu cylindra chloru, idealnie dopasowaną do oznaczeń na cylindrze. To dodatkowo potwierdziło, że butla z chloru została zrzucona z powietrza, a nie umieszczona na miejscu zdarzenia, jak niektórzy twierdzili.

Podczas gdy Bellingcat stwierdził w swoim raporcie, że chlor był bardzo prawdopodobne, że zostały wykorzystane w dwóch ataków, które miały miejsce w 1930 roku czasu lokalnego, niektóre sprawozdania na ziemi sugeruje inaczej. Raporty z grupy dokumentacji Syryjskiej Sieci Praw Człowieka i Centrum Dokumentacji Naruszeń odnosiły się zarówno do ataków z 1930 roku, jak i do wcześniejszego podejrzenia ataku na 1600 w pobliżu piekarni Sa\’da w Doumie. Oprócz zarzutów stosowania chloru, VDC zgłaszane zeznania świadków opisujących objawy, które sugerowały inny środek chemiczny mógł być stosowany:

Dr Jamal Rafie (pseudonim), powiedział VDC, że objawy, które widział u pacjentów \”nie przypominają objawów ataku chloru. Sam chlor nie może wywoływać takich objawów, ponieważ podczas gdy powoduje uduszenie, nie wpływa na nerwy. W kategorii gazu sarinowego wystąpiły objawy wskazujące na organiczne związki fosforu. Ale zapach chloru był również obecny w tym miejscu.\”

Dr Mohammed Kuttoub z Syryjskiego Amerykańskiego Towarzystwa Medycznego (SAMS) powiedział VDC, że jego koledzy we wschodniej Ghucie widzieli objawy u ludzi, które obejmują: \”wskazać źrenice, powolne bicie serca, powolne oddychanie, ciężkie pienie z ust i nosa oraz pieczenie rogówki w niektórych przypadkach.\”

Syryjska Obrona Cywilna, znana również jako Białe Hełmy, poinformowała, że atak chemiczny w 1945 roku w dniu 7 kwietnia 2018 roku zabił ponad 43 osoby i ranił ponad 500. Poinformowali, że zmarłe ofiary wykazywały oznaki sinic (niebieskawy przebarwienia skóry), nadmiernego spieniania jamy ustnej i oparzeń rogówki. Zgłoszono, że sześć żywych ofiar ma wskazać uczniów i drgawki. W sprawozdaniu stwierdzono, że ofiary były narażone na \”toksyczne chemikalia; najprawdopodobniej pierwiastek fosforofosforanowy.\”

Nic nie wskazuje na to, że wnioski te były oparte na niczym innym niż obserwacje objawów ofiar, i jest możliwe, że nasilenie narażenia na chlor był odpowiedzialny za niezwykle silne objawy, jak opisano przez Keith B Ward dla Bellingcat w Lethality of Chlorine Gas – Możliwe wyjaśnienie wysokich ofiar i zgonów po 7 kwietnia 2018 ataki w Douma.

Raport OPCW FFM

Misja Informacyjna OPCW (FFM) ma na celu ustalenie, czy prawdopodobnie doszło do użycia broni chemicznej, a nie ustalenie, kto był odpowiedzialny za ataki. W związku z tym, podczas gdy raport z Doumy zawiera wiele dodatkowych szczegółów, nie wykracza poza ustalenie, że atak miał miejsce. W podsumowaniu sprawozdania stwierdza się:

W odniesieniu do domniemanego użycia toksycznych chemikaliów jako broni w dniu 7 kwietnia 2018 r. w Doumie, Syryjskiej Republice Arabskiej, ocena i analiza wszystkich informacji zebranych przez FFM – zeznania świadków, wyniki analizy próbek środowiskowych i biomedycznych, analizy toksykologiczne i balistyczne ekspertów, dodatkowe informacje cyfrowe od świadków – dostarczają uzasadnionych podstaw, że doszło do użycia toksycznej substancji chemicznej jako broni. Ta toksyczna substancja chemiczna zawierała reaktywny chlor. Toksyczna substancja chemiczna była prawdopodobnie chlorem molekularnym.

W przeciwieństwie do wielu poprzednich dochodzeń OPCW FFM, zespół OPCW FFM był w stanie bezpośrednio pobrać próbki z ataku, zapewniając pełny łańcuch opieki. Na podstawie tych próbek i innych dowodów OPCW FFM był w stanie wyciągnąć powyższe wnioski.

Szczególnie interesujące w odniesieniu do dochodzeń open source jest dokumentacja i analiza miejsc oddziaływania przez OPCW FFM, gdzie zarejestrowano znaczną część materiałów wideo i fotograficznych open source. W sprawozdaniu wskazano cztery interesujące lokalizacje, z których dwie to miejsca uderzenia balkonu i sypialni.

Lokalizacja 2 jest identyfikowana jako miejsce balkonu, z lokalizacją opisaną w raporcie odpowiadającą lokalizacją geolokalizowanych obrazów open source tego miejsca. Raport OPCW FFM zawiera schemat budynku, wskazujący, gdzie ciała zostały zarejestrowane przez mieszkańców po ataku:

Zespół OPCW FFM mógł odwiedzić budynek dopiero po usunięciu i zakopaniu ciał, więc nie byli w stanie zbadać samych ciał. W sprawozdaniu stwierdza się:

Wiele objawów zgłaszanych przez personel medyczny, świadków i ofiary (a także te widoczne w wielu filmach dostarczonych przez świadków), ich szybki początek i duża liczba osób, które podobno zostały dotknięte, wskazują na narażenie na inhalacyjną substancję drażniącą lub toksyczną. Jednakże na podstawie zrekontowanych informacji oraz braku próbek biomedycznych z martwych ciał lub jakichkolwiek zapisów z autopsji nie jest obecnie możliwe dokładne powiązanie przyczyny objawów przedmiotowych i podmiotowych z określoną substancją chemiczną.

Chociaż sprawozdanie OPCW FFM nie zawiera własnych danych liczbowych dotyczących ofiar, zawiera ono zeznania świadków dotyczące liczby zabitych:

Świadkowie zgłosili zespołowi FFM, że w związku z domniemanym incydentem chemicznym były 43 oszukane, z których większość była widziana na filmach i zdjęciach rozrzuconych na podłodze wielu poziomów budynku mieszkalnego i przed tym samym budynkiem. Dodatkowo kilku świadków relacjonowało, że widzieli oszukane w piwnicy budynku, na wielu piętrach budynku, na ulicach i w piwnicach kilku budynków w tym samym obszarze.

Wstępne dochodzenie Bellingcat w sprawie incydentu liczyło co najmniej 34 ciała w filmach i zdjęciach z balkonu. Ponieważ nie było nagrania z piwnicy budynku nie można było policzyć żadnych ofiar (jeśli w ogóle), które zginęły w piwnicy.

Analiza OPCW FFM na balkonie stanowi dodatkowe potwierdzenie, że użyta amunicja została upuszczona. OPCW FFM był w stanie uzyskać dostęp do witryny i wykonał wiele zdjęć butli gazowej i okolic:

W sprawozdaniu zwrócono uwagę na następujące kwestie:

Zniekształcone żelazko obecne na patio wskazywało, że na jednym etapie znajdowałaby się metalowa rama i siatka, choć nie było jasne, czy miałoby to miejsce w momencie domniemanego incydentu, czy też zostało wcześniej zburzone. Uszkodzenie wizualne na korpusie cylindra wskazuje, że boczny aspekt cylindra nie ślizgał się po siatce, ale uderzył prostopadle.

Stwierdzenie to jest zgodne z pracą Forensic Architecture i The New York Times, który wcześniej zauważył uszkodzenia cylindra spowodowane uderzeniem siatki:

Na powyższym obrazie architektura kryminalistyczna odtworzyła witrynę jako model 3D, w tym teksturowany model cylindra oraz metalową ramę i siatkę. Można było następnie porównać model siatki z oznaczeniami na modelu walca i wykazać, że pasują one do rozmiaru i kształtu. Raport OPCW FFM dodaje więcej wagi do argumentu, że było to wynikiem butli spadł na balkon.

Oprócz cylindra uderzającego w siatkę, gdy spadła, OPCW FFM przedstawił dowody, że uderzył w inny obiekt:

Obserwując uszkodzenia na dachu nad kraterem, eksperci byli w stanie wyjaśnić cylinder nie przenika całkowicie przez otwór. Widać, że nastąpił duży wpływ na dach i ściany nad balkonem. Uderzenie zmniejszyłoby prędkość spadającego cylindra i zmieniło jego trajektorię, uderzając w betonową podłogę balkonu, powodując w nim dziurę, ale bez wystarczającej energii, która by przez nią spadła.

Uszkodzenia opisane powyżej można zobaczyć na zdjęciach wykonanych przez OPCW FFM podczas ich wizyty na stronie:

Aby dokładniej sprawdzić tę teorię, OPCW FFM miał ekspertów analizy prawdopodobnego wzorca uszkodzenia butli, jeśli uderzył w rogu budynku. Wynikowa analiza wykazała, że uszkodzenie butli było zgodne z tego typu uderzeniem:

OPCW FFM udokumentował również zmiany w miejscach, które badali na podstawie materiału filmowego nakręconego po incydencie i tego, co znaleźli podczas swoich wizyt. W przypadku strony balkonu, zauważyli, że cylinder został wcześniej pobrany, przedmioty i gruz zostały przeniesione, a co najważniejsze \”metalowa rama i płetwy, widoczne na tarasie w filmach, brakowało w czasie wizyty FFM.\”

Metalowa rama i płetwy są jednym z kluczowych dowodów łączących butlę znalezioną na balkonie z drugą butlą z gazem w sypialni i wcześniejsze ataki chloru w Syrii. W czasie wizyty w FFM, strona była pod kontrolą sił prorządowych.

Podobnie jak w przypadku strony balkonu, wpływ i trajektoria butli gazowej w miejscu sypialni został dokładnie zbadany przez OPCW FFM, z ekspertami poproszony o pomoc w analizie. Strona sypialni spowodowała szczególne kontrowersje, ponieważ położenie cylindra na łóżku, w pewnej odległości od otworu w dachu, który najwyraźniej zrobił, doprowadziło niektórych do twierdzenia, że cylinder został umieszczony na łóżku ręcznie przez nieznanych aktorów. Jednakże w sprawozdaniu OPCW FFM stwierdzono, co następuje:

Zespół skonsultował się z ekspertami w dziedzinie inżynierii mechanicznej, balistyki i metalurgii, aby zapewnić wykwalifikowaną, kompetentną ocenę trajektorii butli. Wyniki tych ocen wykazały, że kształt otworu wytworzony w modulacji odpowiadał kształtowi i uszkodzeniom obserwowanym przez zespół. Ponadto w ocenach wskazano, że po przejściu przez sufit i uderzeniu w podłogę przy niższej prędkości, butla kontynuowała zmianę trajektorii, aż do osiągnięcia pozycji, w której została znaleziona.

Symulacja uderzenia pokazuje również, że kształt otworu w dachu jest zgodny z butlą gazową wyładowującą równolegle z podłożem, jak pokazano na poniższym obrazie:

Utworzono również komputerowy model cylindra po uderzeniu:

Spłaszczenie jednej strony butli wyraźnie widać na zdjęciach butli gazowej:

To ponownie wyraźnie wskazuje, że butle z chlorem użyte w ataku zostały usunięte z powietrza, z modyfikacjami tych butli gazowych zgodnymi z tymi, które są widoczne na butlach gazowych stosowanych w innych atakach chloru. Gdyby te sceny zostały sfałszowane, jak niektórzy twierdzili, musieliby je sfałszować w taki sposób, że kiedy eksperci zbadali uszkodzone butle z gazem z każdego miejsca, były one całkowicie zgodne z rodzajami uderzeń obserwowanymi w każdym miejscu. Obejmuje to metalowy wzór siatki na jednym cylindrze, wraz z uszkodzeniami zgodnymi z nim uderzającymi w róg budynku, a drugi cylinder ląduje w zupełnie inny sposób, równolegle do dachu, który uderzył, powodując spłaszczenie jednej strony.

Podczas gdy niektórzy mogą znaleźć pocieszenie w coraz bardziej skomplikowanych teorii spiskowych na temat tego, co się stało w Doumie, raport OPCW FFM nadal jasno, że atak na Doumę był kolejnym atakiem chloru dostarczonym przez helikopter, przy użyciu tego samego typu zmodyfikowanych butli gazowych, jak w poprzednich atakach chloru.

 Odnotowano wiele ataków bombowych chemicznych baryłkę odnotowano w Syrii, z wielu z nich w okolicach pro-opozycyjnego miasta Kafr Zita. Miejscowi twierdzili, że użyto chloru, co było poparte dochodzeniem prowadzonym przez Daily Telegraph. Od końca maja nie było doniesień o atakach chemicznych aż do ostatniej nocy, kiedy pojawiły się świeże obrazy z Kafr Zita nowo zgłoszonych ataku chemicznego.

Filmy zostały zebrane w tej liście odtwarzania. W filmach wiele dzieci wydaje się być narażone na działanie gazu, a zdjęcia ze strony Kaft Zita na Facebooku pokazują więcej zdjęć dzieci poddawanych leczeniu

Raporty z Kafr Zita twierdzi, że \”dziesiątki\” były narażone na działanie gazu. Inne zdjęcia zamieszczone na Facebooku pokazują zwierzęta, które podobno były narażone na działanie gazu

Raporty z Kafr Zita twierdzą, że metoda dostawy była wybuchowa beczka z butli z gazem wewnątrz, a poniższe zdjęcia twierdzą, aby pokazać butlę gazową używane

Wydaje się to pasować do wcześniejszych przykładów używanych butli gazowych. Zwróć uwagę na przód butli gazowej na drugim zdjęciu, a mały otwór z metalem wystającym obok niego. Na tym zdjęciu z wcześniejszego ataku widzimy ten sam wzór uszkodzenia butli gazowej

Uszkodzenie to jest wynikiem wybuchowych det cord owinięte wokół szyi butli, w wyniku mniejszej eksplozji, która zmniejsza ilość gazu zniszczonego w eksplozji. We wszystkich przykładach butli gazowych związanych z atakami chemicznymi w Kafr Zita należy również zwrócić uwagę na tę samą żółtą i czerwoną kolorystykę. Wydaje się, że na podstawie dostępnych dowodów rząd syryjski ponownie zaczął używać improwizowanej broni chemicznej w Syrii, być może mając nadzieję, że świat będzie rozproszony sytuacją w Strefie Gazy i na Ukrainie.

Wideo z opozycyjnej grupy medialnej rzekomo pokazujące ofiarę ataku Homs

Jednym z pierwszych doniesień o tym, że rząd Syrii rozmieścił broń chemiczną we własnym kraju, tajne info Departamentu Stanu uzyskane przez Foreign Policy i podpisany przez konsula generalnego USA w Stambule, stwierdził \”przekonujący przypadek\”, że BZ została rozmieszczona w Homs w grudniu 2012 roku.

BZ jest pospolitą nazwą nieśmiercionośnego środka obezwładniającego, 3-Quinuclidinylobenilan, kontrolowanego zgodnie z załącznikiem 2 Konwencji o zakazie broni chemicznej. Środek jest przeznaczony wyłącznie do ubezwłasnowolnienia i dezorientacji, a tym samym ma stosunkowo wysoki margines toksyczności, ale ogólnie może powodować zamieszanie, osłupienie i halucynacje. Konwencja o zakazie broni chemicznej kontroluje i ogranicza produkcję BZ zgodnie z załącznikiem 2, co oznacza, że każda ze stron konwencji nie może produkować substancji chemicznych do celów wojskowych, ale ze względu na nietoksyczność BZ nie obejmuje substancji chemicznej w wykazie substancji z wykazu 1.

Dochodzenie w sprawie wykorzystania BZ zostało podobno przeprowadzone przez organizację pozarządową zatrudnioną jako jeden z partnerów wspierających Departament Stanu w Syrii i zawierało raporty świadków i \”inne informacje z pierwszej ręki\”.

\”to incydenty takie jak ten, które prowadzą do masowego zdarzenia ofiar\”, powiedział urzędnik administracji Obamy, który szczegółowo kabel do polityki zagranicznej – ostrzeżenie, jeśli rząd USA nie reaguje zdecydowanie na ten incydent użycia broni chemicznej, Assad będzie tylko ośmielony.

Ofiary ataku Khan al-Assal leczone w miejscowym szpitalu, marzec 2013

W sierpniu 2013 r. w dzielnicy administracyjnej Khan al-Assal w Aleppo, która została ofiarą przyćmiewania przez znacznie bardziej śmiercionośne ataki na Ghoutę, stała się domem dla pierwszego powszechnie uznanego użycia środka nerwowego w syryjskiej wojnie domowej. W wyniku ataku zginęło co najmniej 20 osób, a ponad 80 odniosło obrażenia. Wielu zabitych i rannych to cywile, ale znaczna część to żołnierze rządowi – co doprowadziło do sporów między nimi która strona konfliktu przeprowadziła atak.

W lutym 2014 r. komisja śledcza UNHRC wydała oświadczenie stwierdzające, że sarin był wielokrotnie wykorzystywany w Syrii, a ataki na Chan al-Assal miały podobne cechy charakterystyczne jak na Ghoutę. Organizacja Narodów Zjednoczonych nie zidentyfikowała jednak żadnych sprawców.

Rosja, podobnie jak w Ghucie kilka miesięcy później, twierdziła, że atak został przeprowadzony przez opozycję przy użyciu rakiet basha\’ir-3 niekierowanych pocisków rakietowych.

W wywiadzie dla byłego dowódcy brytyjskich sił CBRN Hamisha de Bretton-Gordona, Eliot Higgins i de Bretton-Gordon doszli do wniosku, że scenariusz rakiety DIY używanej przez siły opozycyjne zgodnie z rosyjskimi roszczeniami był \”wysoce nieprawdopodobny\”, po prostu ze względu na metody dostarczania sarinu i poziom wyrafinowania zaangażowany w rozmieszczenie agenta. Mimo to incydent pozostaje nierozwiązany na szczeblu międzynarodowym.

Jeden z kanistrów zidentyfikowanych po ataku Saraqeb

Krótko po południu 29 kwietnia miasto Saraqeb w prowincji Idlib zostało zbombardowane ze stanowiska rządowego przez konwencjonalną amunicję. Później naoczni świadkowie zauważyli dwa kanistry spadły z helikoptera unoszącego się nad miastem.

Kanistry były podobno emitujących ślad dymu, jak spadły, z silnym zapachem naocznych świadków opisanych jako \”duszące.\” Głównie ze względu na małą skalę ataku na Saraqeb nie został powszechnie uznany przez media w tym czasie, ale raporty wykazały co najmniej 19 ofiar i jedną śmierć.

Ze względu na metodę dostawy agenta i brak ofiar śmiertelnych, kanistry użyte w atakach nie wydawały się zawierać śmiertelnego środka nerwowego takiego sarinu. Jednak atak na Saraqeb później stał się jednym z pięciu miejsc potwierdzonych przez ORGANIZACJĘ NARODÓW ZJEDNOCZONYCH, które doświadczyły ataku sarinem między marcem a sierpniem 2013 roku, wraz z Ghoutą, Jobarem, Khanem al-Assalem i Ashrafiatem Sahnayą.

Zużyta rakieta wulkan użyta w ataku

Najbardziej niesławny ze wszystkich syryjskich ataków chemicznych, a być może jeden najbardziej analizowany incydent w krótkiej historii Bellingcat – 21 sierpnia ataki chemiczne na Ghoutę, Damaszek.

Winę za ataki w Ghucie ponosi niemal powszechnie syryjska armia arabska Assada, ale jest kilka blokad – a mianowicie bardziej spiskowych miejsc, napędzanych przez oficjalny nacisk rosyjskiego rządu, że ataki zostały przeprowadzone przez opozycję. Mimo to co najmniej kilkanaście niezależnych źródeł, w tym sześć rządów, formalnie nałożyło winę na rząd syryjski.

Po ratyfikacji przez Assada Konwencji o zakazie broni chemicznej w następstwie Ghuty nastąpił wzrost wykorzystania toksycznego i często śmiertelnego chloru, którego produkcja nie jest zakazana przez Konwencję o zakazie broni chemicznej, w stosunku do bardziej tradycyjnych czynników nerwowych, takich jak sarin

Butle zawierające nieznaną substancję znalezioną po ataku

W październiku 2014 r. UNHRC potwierdziła użycie chloru w wyniku bombardowań beczkowych w mieście Kafr Zita, w wyniku czego zginęło 100 osób, a trzy zginęły – wszyscy cywile. Ze względu na strategiczne położenie 40 km na północ od Hama i stosunkowo stabilną kontrolę terytorialną syryjskiej opozycji, Kafr Zita od dawna jest przedmiotem ataków syryjskiego rządu w jego próbach wypędzenia opozycji. W czasie ataków chloru w kwietniu 2014 r. Kafr Zita był największym miastem w posiadaniu rebeliantów w związku z terytorium kontrolowanym przez rząd Syrii, które rozciąga się od Hamy do Damaszku.

Biorąc pod uwagę użycie przez markę bomb beczkowych jako urządzenia dostarczającego chlor, większość krytyków nałożyła na SYAAF winę, podczas gdy sam rząd syryjski, za pośrednictwem państwowej agencji prasowej, obwiniał brygady JAN – mimo że JAN nie miał obecności powietrznej. W raporcie dla Brytyjskiego Telegrapha wspomniany specjalista CBRJ Hamish de Bretton-Gordon stwierdził poprzez analizę próbek na ziemi, że chlor był używany w Kafr Zita. Dalsze dochodzenie przeprowadzone przez Telegraph stwierdził, podobnie jak UNHRC, że źródło prawdopodobnie bomby beczkowe spadły z helikopterów SyAAF

Pojemnik na czynnik chłodniczy znaleziony wśród pozostałości bomby beczkowej w Idlib, 24 marca 2015

14 kwietnia 2015 roku Organizacja Human Rights Watch opublikowała raport oskarżający rząd Syrii o stosowanie toksycznych chemikaliów, w tym chloru na fali sześciu ataków w prowincji Idlib między 16 marca a 31 marca 2015 roku. HRW wezwała Organizację Narodów Zjednoczonych do \”zdecydowanej reakcji\” na ataki i do \”zdecydowanego działania w celu ustalenia odpowiedzialności\”. Fala ataków spowodowała 206 ofiar, a sześciu cywilów zginęło w jednym incydencie bombardowania beczek 16 marca. Według wywiadów na miejscu z HRW, w przeciwieństwie do tradycyjnych bombardowań beczek (które są szczególnie niszczycielskie dla ludności syryjskiej po prostu ze względu na ich nieprzewidywalny charakter), żaden z tych ataków nie doprowadził do eksplozji – w wielu przypadkach miejscowi zdali sobie sprawę, że coś jest nie tak, gdy szpitale zaczęły zapełniać się pacjentami wykazującymi oznaki narażenia na chlor.

Od 4 października 2015 roku są nagrania wideo z niezwykłej amunicji które są udostępniane przez ugrupowania opozycyjne w Syrii

Film pokazuje amunicję zrzuconą z samolotu, a następnie grupę detonacji tuż nad ziemią. Wideo zamieszczone w dniu 4 października z Kafr Halab, położony na południowy-zachód od Aleppo, pokazuje również podobny wzór eksplozji w powietrzu. Inny film opublikowany w tym samym dniu twierdzi, aby pokazać rosyjskie bomby kasetowe kierowania Jabhat al-Nusra obozu w pobliżu Kafr Halab, z podobnym wzorem dymu w powietrzu:

Dzisiaj zdjęcia zostały opublikowane w Internecie pokazano niewybuch, podobno z Kafr Halab:

Jest to pozostałości amunicji kasetowej, SPBE-D, rozmieszczone z RBK-500-SPBE-D bomby kasetowej. W tym filmie z udziałem producenta amunicji jest jasne, pasuje między projektem amunicji w filmie i amunicji sfotografowany w Syrii. Materiał filmowy pokazuje również, jak działa amunicja, uruchamiając ładunek nad ziemią w celach poniżej.

Chociaż nie ma obrazów rosyjskich samolotów w okolicy, tylko roszczenia lokalnych grup, warto zauważyć, że tego typu amunicja kasetowa nigdy nie była używana w konflikcie wcześniej, pomimo powszechnego użycia co najmniej 8 innych rodzajów amunicji kasetowej w konflikcie, a RBK-500-SPBE-D może być dostarczony tylko samolotem.

8 lutego 2016 r.

Sprawozdanie Human Rights Watch Rosja / Syria: Daily Cluster Munition Attacks dokumenty dalszego wykorzystania amunicji kasetowej w konflikcie w Syrii, po wcześniejszych raportów Amnesty International i Human Rights Watch na temat stosowania amunicji kasetowej w Syrii. Doniesienia te wywołały odmowę ze strony rosyjskiego ministerstwa obrony, które zaprzeczyło, jakoby amunicja była obecna nawet w ich bazie lotniczej w Syrii. To sprzeczne obrazy opublikowane przez Sputnik, Russian Today, i rosyjskie ministerstwo obrony pokazano amunicji kasetowej w ich bazie lotniczej w Syrii. Podczas gdy próbowano twierdzić, że bomby na zdjęciu były bombami wybuchowymi, wszystkie dostępne dowody wskazują na to, że są to amunicja kasetowa serii RBK-500, a niedawne bombardowanie z Talbiseh, Homs, dostarcza dalszych dowodów łączących bomby kasetowe zrzucone na syryjskie miasta z typem widzianym w rosyjskiej bazie lotniczej w Syrii.

Ten film wideo zawiera dwa rodzaje amunicji, sferyczne ShOAB-0.5 i AO-2.5RTM, których oznaczenie można wyraźnie zobaczyć na filmie:

Oba te elementy zostały zidentyfikowane w raporcie CITeam na temat rosyjskich bomb kasetowych w Syrii jako typy widoczne w rosyjskiej bazie lotniczej w Syrii, i warto zauważyć, że podczas gdy ShOAB-0.5 został zarejestrowany jako używany wcześniej w Syrii, AO-2.5RTM nie, tylko bardzo podobny wariant AO-2.5RT.

Wideo z Talbiseh posiada również obudowy bomby kasetowej, a Talbisah Media Center dalsze zdjęcia obudowy bomby kasetowej. Te obrazy dostarczyły kilka ciekawych dodatkowych szczegółów niewidocznych w filmie.

W porównaniu do zdjęć bomb zidentyfikowanych jako amunicja kasetowa w rosyjskiej bazie lotniczej w Syrii istnieją pewne wyraźne podobieństwa(źródło):

Oba haczyki są widoczne, podobnie jak czerwona płytka (nieobecna na zdjęciu Talbiseh po aktywacji), a dalsza struktura powyżej tego. Ta kombinacja niezwykłych cech idealnie pasuje, podobnie jak sekcja ogona

To jasne, że istnieje wiele meczów między bombą kasetową używaną w Talbiseh, a bombami kasetowymi widzianymi w rosyjskiej bazie lotniczej, dodając do rosnącej ilości dowodów na to, że Rosja rozmieszcza bomby kasetowe w Syrii, pomimo ich silnych i powtarzających się zaprzeczeń.

OPCW zajmowała się też wieloma wyciekami informacji, wszystkie związane z dochodzeniem w sprawie ataku chemicznego na Doumę w Syrii w kwietniu 2018 roku. Z tymi przeciekami związani byli dwaj pracownicy: Ian Henderson, który zakwestionował mechanikę dwóch cylindrów spadających z wysokości, oraz pracownik, który do tej pory pozostawał anonimowy, który idzie pod pseudonimem \”Alex\” .Zbadamy roszczenia Alexa i powiązane dokumenty, które wyciekły przez WikiLeaks.

Należy zauważyć, że wydarzenia wokół OPCW nie mogą być rozumiane bez kontekstu presji, z jaką się zmagała ta organizacja , przede wszystkim ze strony Federacji Rosyjskiej. W listopadzie 2017 r. Federacja Rosyjska zawetowała rozszerzenie Wspólnego Mechanizmu Dochodzeniowego (JIM), wspólnej organizacji ONZ-OPCW, której zleciło przypisywanie winy za ataki chemiczne. JIM przeprowadził wiele dochodzeń, które wykazały, że rząd syryjski użył zarówno chloru, jak i Sarinu jako broni chemicznej, w tym ataku na Khan Sheikhoun, w którym zginęło wielu cywilów. Stwierdzono również, że ISIS stosował środek musztardowy .

Kilka dni po ataku w Doumie , Rosja wysłała do Hagi zespół GRU, który następnie próbował włamać się do sieci WiFi organizacji OPCW. Pisałem o tym w blogu i w innych o działalności GRU w Europie.

https://wordpress.com/block-editor/post/mirekszczerba.com/885

To oczywiście podnosi hipotezę, że \”Alex\” nie jest w rzeczywistości prawdziwą osobą, a te przecieki są po prostu rosyjskim rządem wykorzystującym WikiLeaks do zrzucania dokumentów, które zhakowali, w podobny sposób jak to zrobiono z wyciekami DNC. Jednak wiele osób twierdzi, że spotkało się i rozmawiało z \”Alexem\”, a taki scenariusz wydaje się bardzo mało prawdopodobny. W obu przypadkach dokumenty przedstawione przez WikiLeaks wydają się być prawdziwe.

Dokumenty te zostały wykorzystane przez niektóre podmioty do kwestionowania wniosków OPCW . W trakcie konfliktu syryjskiego używano broni chemicznej, przede wszystkim przez rząd syryjski. Przeprowadzono wiele niezależnych i renomowanych dochodzeń prowadzonych przez różne organizacje, w tym OPCW,  Niezależną Międzynarodową Komisję Śledczą ds. Wszyscy zgadzają się, że głównym użytkownikiem chloru i jedynym użytkownikiem sarinu został rząd syryjski. Ten rząd wielokrotnie wykorzystywał obu tych agentów w związku z tym konfliktem. Pomimo zarzutów wobec innych stron konfliktu, jedynym innym pozytywnie zidentyfikowanym użytkownikiem broni chemicznej jest Państwo Islamskie.

Ataki z użyciem broni chemicznej zidentyfikowane przez Niezależną Międzynarodową Komisję Śledczą ONZ .

W przypadku chloru , ataki stały się tak powszechne w niektórych obszarach, że resztki amunicji były po prostu zbierane w stosach amunicji poza miastem. GPP zebrała informacje na temat wiarygodnych doniesień o atakach chloru tutaj.

Dokumenty i chronologia

Wiele oskarżeń wobec OPCW opierało się na tym, że czytelnicy nie do końca rozumieli kontekst użycia broni chemicznej w Syrii. Oskarżenia te również nie wyjaśniają właściwie, na jaką część dochodzenia \”Alex\” faktycznie narzekał.

Próbując temu zaradzić, przedstawiono listę ujawnionych dokumentów w porządku chronologicznym, w tym kiedy zostały sporządzone lub opublikowane, jeśli zostały w ogóle opublikowane. Uwzględniono również oficjalnie opublikowane sprawozdania okresowe i końcowe.

1. Pierwszy e-mail Alexa z reklamacją
2. Łańcuch poczty e-mail PPB
3. Pierwszy projekt sprawozdania
4. Drugi projekt sprawozdania
5. Tymczasowy raport OPCW
6. Przypomnienie o bezpieczeństwie informacji
7. Minuty toksykologiczne
8. E-maile dotyczące minut toksykologicznych
9. Łańcuch wiadomości e-mail dotyczący raportu Hendersona
10. Raport inżynieryjny Hendersona
11. Sprawozdanie końcowe
12. Notatka Hendersona
13. Drugi e-mail Alexa ze skargą

Co jest podstawą skargi Alexa?

Kluczową kwestią, o których należy pamiętać przy badaniu początkowych twierdzeń Alexa, jest to, że skupiają się one przede wszystkim na zestawie dwóch projektów sprawozdań i sprawozdaniu okresowym, które zostały sporządzone lub opublikowane pod koniec czerwca i na początku lipca 2018 r. (pozycje 5, 6 i 7 w powyższej tabeli).

Pierwszy projekt sprawozdania, zwany również \”sprawozdaniem inspektora\”, jest implikowany przede wszystkim przez Alexa, podczas gdy drugi projekt był \”zarządzenia\” przeredagowany, zwany również \”zredagowany raport\”. Ostatecznie szef FFM napisał kolejny przeredagowany, który został opublikowany jako raport okresowy. W niniejszym sprawozdaniu okresowym nie stwierdzono żadnych stanowczych wniosków na temat wykorzystania chloru jako broni w Doumie.

Niniejsze sprawozdanie okresowe nigdy nie miało być sprawozdaniem ostatecznym, a zarówno projekty sprawozdań, jak i sprawozdanie okresowe wyraźnie stwierdzają, że konieczne są dalsze dochodzenia. Ostateczny raport OPCW dotyczący Doumy , został zakończony 8 miesięcy, a wiele innych dochodzeń później. Wydaje się bowiem, że sprawozdanie końcowe dotyczyło, przyjmując lub dostarczając dalszych informacji, wiele lub wszystkie punkty Alexa.

Należy również pamiętać, że w momencie pisania, WikiLeaks nie wydała jeszcze żadnych wewnętrznych e-maili FFM (w przeciwieństwie do ogólnych e-maili OPCW) od 30 sierpnia 2018. Pozostawia to 6-miesięczną lukę, w której przeprowadzono ogromną ilość dochodzeń, w tym dalsze wdrożenie przez FFM. Wydaje się, że Wikileaks nie ma e-maili z tego okresu, kwestionując, jak długo Alex faktycznie spędził w FFM, lub e-maile w tym okresie nie obsługują poglądu Alexa.

Istnieje również, oczywiście, możliwość, że WikiLeaks wyda te e-maile w późniejszym terminie, jednak pozostają one intensywnie nieprzejrzystą organizacją i nie wydają się być otwarte na temat tego, jaki materiał rzeczywiście uzyskali. To sprawia, że trudno jest ustalić prawdziwość sprawy, ponieważ WikiLeaks wydaje się wybiórczo publikować dokumenty.

Chemia

Nie tylko w roszczeniach Alexa brakuje ogromnej ilości kontekstu, ale niektóre z nich, w tym jego analiza techniczna, nie są tak silne, jak przedstawione przez WikiLeaks i inne. Artykuł, Chlorine\’s Unique Fingerprints, przechodzi przez te argumenty w szczegółach.

Wiele zostało wykonane z Alex stwierdzając, że nie było tylko \”ślad\” ilości chlorowanych pochodnych organicznych odkryto, które mogły pochodzić z różnych innych źródeł. FFM uwzględnił to i celowo zebrał próbki kontrolne w celu kontroli w tym celu. Rzeczywiście, \”ślad\” ilości są w rzeczywistości zgodne z kwotami, które można oczekiwać od tego rodzaju zdarzenia.

Chociaż FFM zauważył, że nie mogli być pewni, że korozja ta nie była związana z czynnikami naturalnymi, jesteśmy przekonani, że jest ona związana z zawartością butli. Natychmiast po atakach metalowa rama wokół amunicji w lokalizacji 4 była stosunkowo czysta i nie wykazywała wyraźnej korozji (metalowa rama w lokalizacji 2 została usunięta do czasu przybycia inspektorów OPCW). Jednak do czasu, gdy inspektorzy odwiedzili 18 dni po ataku, rama w lokalizacji 4 stała się mocno skorodowana. Oczywiste jest, że amunicja ta była narażona na działanie czegoś, co spowodowało szybką korozję między momentem ataku a wizytą w KWW.

1: Still from video by Forensic Architecture, 2: Still from video by Forensic Architecture, 3: Image taken on 8th or 9th April, 4: image from Russian news report aired on 26th April, 5: image of cylinder in FFM final report, 6: image of cylinder in Final FFM report after tagging, indicating it was taken on the 3th June 2018.

Zwróć uwagę na postęp korozji ramy wokół cylindra na powyższych zdjęciach. Chociaż kurz na wcześniejszych zdjęciach zasłania pewne szczegóły, jasne jest, że ramy te uległy znacznej korozji między początkowymi i końcowymi obrazami.

Toksykologia: Objawy

Należy zauważyć, że obrzęk płuc, który może powodować spienianie, jest zarejestrowanym objawem wdychania chloru. Zdarzenia podobne do Douma są niezwykle rzadkie, ale ten graficzny obraz z wypadku przemysłowego chloru w Chinach wyraźnie pokazuje podobne objawy \”spieniania\”. Porównaj to z tymi graficznymi obrazami ofiar w Doumie.

Ci toksykolodzy zdają się wierzyć, że początek tej piany był zbyt szybki (3-4 godziny), aby był zgodny z chlorem. Toksykologowie rozważali również, czy istnieje możliwość zastosowania innego środka, ale nie mogli jednoznacznie zidentyfikować alternatywnych czynników.

Chociaż ważne jest, aby podkreślić, że nie jesteśmy toksykologami, okazało się dziwne, że można znaleźć wiele relacji z chloru gazu powodującego stosunkowo szybkie spienianie – głównie z pierwszej wojny światowej. Chociaż te relacje są stare, opisują sytuacje, w których wiele osób zostało poddanych bardzo wysokim stężeniom chloru.

Źródła

Jeden z czasopism medycznych, które znaleziono czasów z pierwszej wojny światowej, szczegółowo analizuje atak gazowy i zauważa początek spieniania w ciągu około 90 minut. Autor tej książki, pułkownik-komendant Royal Army Medical Corps, w rzeczywistości używa tego spieniania jako wskaźnika gazu, który zostali zaatakowani przez był przede wszystkim składa się z chloru, a nie fosgenu. Implikacja jest, oczywiście, że stosunkowo szybkie spienianie jest znanym objawem chloru.

Wyciąg z medycznego opisu ataku gazowego (s. 282)

Rzeczywiście, znaleziono również ostatnie akademickie odniesienia do chloru, powodując szybki początek obrzęku płuc. Ten artykuł 2019 na toksyczność chloru gazu stwierdził: \”Obrzęk płuc wydaje się być najczęstszą przyczyną zachorowalności na umiarkowane do ciężkiego narażenia. Zwykle dzieje się tak w ciągu 2 do 4 godzin od narażenia na umiarkowane stężenie chloru (25 do 50 ppm) lub 30 do 60 minut ciężkiej ekspozycji (większej niż 50 ppm).\” Wcześniej wykazaliśmy, że stężenie chloru w tym budynku może wynosić znacznie ponad 50 ppm.

Zapytano profesora Paula Blanca, który posiada rozległą wiedzę na temat negatywnego wpływu chloru na ludzki układ oddechowy, o niespójność między zawarciem toksykologów a ustalonymi objawami wdychania chloru.

Profesor Blanc niedowierzał patrząc na podane wnioski toksykologów, cytowane w tych minutach. Zauważył, że początek obrzęku płuc może być szybki i może łatwo wystąpić w ciągu 2-4 godzin. W bardzo dużym narażeniu na działanie chloru, zdefiniowanego przez toksykologów jako \”bezpośrednio niebezpiecznego dla życia lub zdrowia\”, nagłe wystąpienie niewydolności oddechowej nie byłoby zaskakujące, w rzeczywistości można by się spodziewać. Chociaż istnieją gazy wojenne z bardziej opóźnionym wystąpieniem objawów (fosgen jest klasyczny), cechą charakterystyczną chloru jest jego szybkość działania.

Pierwszy projekt sprawozdania zawierał również błąd związany z objawami widocznymi w materiałach open source. Zauważyła, że zwykle piana, produkowana przez środki dławiące, ma zwykle różowawy kolor, ale piana produkowana przez ofiary była \”biała lub kremowa\”.

Wyciąg z pierwszego projektu sprawozdania

Nie tylko pokazano, że biała piana wydaje się być objawem w poprzednich zdarzeniach chloru, istnieją również obrazy, które wyraźnie pokazują ofiary z różowawymi lub brązowawymi wydzielinami. Jest to szczegół, który został odnotowany przez zespół FFM i uwzględniony w sprawozdaniu końcowym.

Obrazy ofiar przedstawiające brązowawe lub ciemne wydzieliny. Niezwykle graficzne źródła: 1, 2, 3, 4, 5, 6   

Toksykologia: Działania ofiar

Istnieje oczywiście możliwość, że toksykologowie nie byli w pełni świadomi sytuacji lokalizacji 2 w Doumie. Na przykład eksperci uważają, że było to:

\”jest bardzo mało prawdopodobne, aby ofiary gromadziły się w stosach w centrum odpowiednich mieszkań w tak niewielkiej odległości od ucieczki od toksycznego chloru do czystszego air\”.

Założenie to wskazuje na brak zrozumienia kontekstu w lokalizacji 2 i konfliktu syryjskiego w ogóle. Ataki chemiczne w Syrii są tak powszechne, że ludzie już wiedzą, co robić w przypadku jednego: udać się na górę lub na wyższy grunt. Wywiady przeprowadzone przez FFM pokazują to bardzo wyraźnie:

Wyciąg z końcowego raportu FFM .

Pozycja na górze lub na wyższym poziomie w celu uniknięcia ataków chemicznych została zarejestrowana w raportach FFM z incydentów już w 2014 roku.

Wyciąg z raportu FFM badającego atak chemiczny w 2014 roku.

Należy zauważyć, że odwrotna forma stronniczości przetrwania jest wyświetlana tutaj. W sprawozdaniu końcowym zauważono, że:

Wyciąg z końcowego raportu FFM .

Niektórzy ludzie odeszli od źródła substancji chemicznej i przeżyli w rezultacie. Inni nie. Nie jest to niespójne: biorąc pod uwagę chaos tej nocy, z bardzo ciężkim ostrzałem i wieloma doniesieniami o atakach chemicznych, pozostanie w postawie niekoniecznie byłoby irracjonalnym wyborem. Nie byłoby jasne dla ofiar, gdzie w rzeczywistości znajdowało się źródło chloru.

Żadna z ofiar nie mogła wiedzieć, że cylinder z chlorem rzeczywiście wylądował na budynku nad nimi i rozładowywał jego zawartość do budynku, w którego się znajdowali. Rzeczywiście, te ofiary znalezione na wyższych poziomach prawdopodobnie dokonał najbardziej racjonalnego wyboru w tych okolicznościach, jednak był to jeden, który doprowadził ich do śmierci. Potwierdza to rozmowa ze świadkiem. Świadek twierdzi, że był w budynku i stracił krewnych do tego ataku. Należy zauważyć, że choć obwinia rebeliantów, nie wyjaśnić, w jaki sposób przeprowadzili atak, tylko zauważyć, że budynek został \”trafiony\”. Jak zauważa dziennikarz, który przeprowadził z nim wywiad, obwinianie syryjskiego rządu za atak chemiczny, podczas gdy na terytorium rządowym prawdopodobnie nie byłoby mądrą decyzją. Jego wypowiedź zasługuje na pełne przeczytanie:


\”Siedziałem w piwnicy, kiedy to się stało; dom został trafiony około siedmiu wieczorem. Wybiegliśmy, a kobiety i dzieci wbiegły do domu. Nie wiedzieli, że dom został trafiony z góry i był wypełniony gazem. Ten, który wpadł do domu, zmarł natychmiast. Zabrakło mi zawrotów głowy\”.

Z tych powodów pytania o to, dlaczego ofiary nie od razu przesunie się na czystsze powietrze, wykazują brak zrozumienia użycia broni chemicznej w Syrii i kontekst ataku w Doumie tej nocy. Ten brak kontekstu nie może być winą toksykologów ani tych członków OPCW, którzy z nimi rozmawiali. Łańcuch e-mail omawiający te protokoły toksykologiczne zauważa, że wiedza toksykologa \”była (i musiała pozostać) ograniczona\”. Biorąc pod uwagę wrażliwość niektórych informacji, którymi zajmował się FFM, jest to całkowicie zrozumiałe.

Należy zauważyć, że to pojedyncze, godzinne spotkanie z toksykologami z Państwa strony nie powinno być wykorzystywane jako podstawa do zrozumienia ataku w Doumie. Jak zauważono w innych przeciekach, toksykologowie mieli \”ograniczony\” wgląd. Zarówno we wrześniu, jak i w październiku, po dacie tego konkretnego spotkania, przeprowadzono wiele dalszych konsultacji toksykologicznych. Rzeczywiście, każdy, kto sporządził i przesłał protokół do tego spotkania, zrobił to dopiero 20 sierpnia 2018 r., dwa i pół miesiąca po samym spotkaniu.

Wprowadzające w błąd oświadczenia Alexa

Wreszcie, jest kwestia wiarygodności Alexa. Do tej pory wszystkie jego komunikaty były za pośrednictwem osób trzecich, takich jak wywiady. Jego prawdziwa tożsamość nie jest obecnie powszechnie znana. Brian Whitaker przeanalizował wypowiedzi Alexa i zauważył, że wysunął wprowadzające w błąd twierdzenia dotyczące zawartości wycieku materiału.

Na przykład Alex twierdził, że w pierwszym projekcie sprawozdania stwierdzono, że doszło do \”zdarzenia niezwiązanego z chemikaliami\”. To nieprawda. Jak zauważa Whitaker, pierwszy projekt nie powiedział tego: stwierdził, że \”incydent niezwiązany z chemikaliami\” w Doumie był jedną z rozważanych możliwości, ale że w tej chwili \”nie ma wystarczających dowodów, aby móc sformułować autorytatywny wniosek\”.
Alex twierdził również, że w raporcie stwierdzono, że \”objawy i objawy ofiar nie były zgodne z zatruciem chlorem\”, jednak w raporcie stwierdzono jedynie, że niektóre z objawów nie były spójne.

W swoim e-mailu z 20 maja 2019, Alex powiedział, że \”członek zespołu FFM został zawieszony w pełnieniu stanowiska i eskortowany z budynku OPCW\”.

Jednak z WikiLeaks wyciekło również łańcuch e-maili dotyczący raportu Hendersona, pokazując w sposób niebuddyjski, że OPCW nie uważa Hendersona za część FFM. Należy pamiętać, że w czasie, gdy ten e-mail został napisany, Sebastien Braha, szef gabinetu do dyrektora generalnego OPCW, nie miał powodu, aby sądzić, że ten e-mail będzie kiedykolwiek publicznych, a więc nie ma motywacji do zaciemniania statusu Hendersona.

Ważne jest, aby pamiętać, że wybiórcze publikacje z WikiLeaks nie obejmują okresu 6 miesięcy, w którym przeprowadzono dużą ilość dalszych badań, w tym dalszych konsultacji z toksykologami.

Nic dziwnego, że WikiLeaks wydaje się powściągliwe, aby wyciekać całą partię dokumentów na raz: wydaje się prawdopodobne, że dalsze informacje będą nadal podważać ich narrację

1. Henderson był pracownikiem OPCW, ale organizacja najwyraźniej nie uważała go za część ffm.
2. Henderson przedstawił swój raport poza protokołem na mniej niż dzień przed opublikowaniem ostatecznego raportu ffm.
3. Trzy niezależne badania inżynieryjne zlecone przez FFM są sprzeczne z ustaleniami Hendersona.
4. Raport Hendersona jest zasadniczo wadliwy przy założeniu, że te cylindry nie mogły spaść z wysokości mniejszej niż 500 metrów.
5. Metodologia, którą Henderson zastosował w tym sprawozdaniu, nie była odpowiednia do tego zadania.

Raport Hendersona analizuje wpływ dwóch butli chloru związanych z atakiem chemicznym w Doumie w dniu 7 kwietnia 2018 roku. Jeden z tych butli został znaleziony na balkonie w lokalizacji 2 i jeden w sypialni w lokalizacji 4. Raport Hendersona stwierdził, że jest bardziej prawdopodobne, że butle zostały umieszczone ręcznie niż spadły z wysokości. Chociaż w sprawozdaniu Hendersona stwierdzono, że wykorzystano te same dane, co misja informacyjna (FFM) OPCW, należy podkreślić, że trzy niezależne badania inżynieryjne zlecone przez FFM są sprzeczne z ustaleniami Hendersona.

Raport Hendersona po raz pierwszy wyciekł 13 maja 2019 r., jednak Wydaje się, że Rosja miała do niego dostęp na długo przed tą datą. W dniu 26 kwietnia 2019 r. stały przedstawiciel Federacji Rosyjskiej przy OPCW przesłał do OPCW krytykę końcowego raportu FFM, którego sekcje były niezwykle podobne do raportu Hendersona. Dyrektor Generalny OPCW powiedział, że dowiedział się, że raport ten mógł zostać ujawniony już w marcu 2019 roku.

Bliższe przyjrzenie się sprawozdaniu Hendersona pomaga wyjaśnić, dlaczego nie jest on zgodny z wnioskami FFM. Jest oczywiste, że metodologia Hendersona była zasadniczo błędna i że przyjęto główne założenie co do wysokości, z której te cylindry mogły spaść. Wydaje się również, że w innych aspektach sprawozdania występuje kilka błędów lub nieścisłości.

Podobnie jak w przypadku części 1 tej serii, zamieściliśmy listę dokumentów wyciekły przez WikiLeaks, starając się uczynić oś czasu tego wydarzenia bardziej przejrzyste.

1. Pierwszy e-mail Alexa z reklamacją
2. Łańcuch poczty e-mail PPB
3. Pierwszy projekt sprawozdania
4. Drugi projekt sprawozdania
5. Tymczasowy raport OPCW
6. Przypomnienie o bezpieczeństwie informacji
7. Minuty toksykologiczne
8. E-maile dotyczące minut toksykologicznych
9. Łańcuch wiadomości e-mail dotyczący raportu Hendersona
10. Raport inżynieryjny Hendersona
11. Sprawozdanie końcowe
12. Notatka Hendersona
13. Drugi e-mail Alexa ze skargą

Kim jest Henderson?

Ian Henderson rzeczywiście wydaje się być prawdziwym pracownikiem OPCW. Notatka wysłana przez Hendersona, z dnia 14 marca 2019 r., wydaje się być e-mailem od Hendersona i opisuje jego pracę. Oświadczył, że odwiedził Doumę, a następnie spędził pięć tygodni za posterunkiem kontroli OPCW w Syrii.

Po powrocie z Doumy, Henderson twierdzi, że powierzono mu zadanie \”analizy i oceny balistyki dwóch cylindrów\”. Po tym punkcie Henderson twierdzi, że został \”wykluczony z pracy\”, prawdopodobnie przez zespół FFM, ale zdecydował się kontynuować pracę nad swoim raportem inżynieryjnym.

Raport Hendersona

Głównym założeniem, które potencjalnie wpływa na analizę Hendersona, było to, że cylindry nie mogły spaść z wysokości mniejszej niż 500 m. Chociaż helikoptery zwykle operują na większej wysokości w Syrii, jest całkowicie możliwe, że ten śmigłowiec celowo leciał poniżej 500 m.

Chociaż nisko latający śmigłowiec umieszcza go w zasięgu broni strzeleckiej, może również utrudnić cel, zwłaszcza jeśli został wdrożony w nocy, jak to miało miejsce w Doumie. Istnieją okoliczności, które mogły doprowadzić do tego helikoptera latające poniżej 500m, a decyzja Hendersona, aby wykluczyć, że jako możliwość nie opiera się na dowodach, ale założenia.

Rzeczywiście, Henderson wyraźnie mówi w części hipotezy raportu, że te cylindry powinny być uważane za spadły z \”nieznanej wysokości\”. Arbitralnie ustalając minimalną wysokość na 500 metrów dla swojej symulacji, Henderson nie tylko wprowadza do swojej analizy fundamentalne założenie, ale nawet nie testuje swojej hipotezy w symulacji.

Wyciągi z hipotez Hendersona

Ze względu na sieć zwiadowców samolotów, którzy operują w ziemi w Syrii, wiadomo , że były doniesienia o dwóch śmigłowcach Mi-8 Hip startu z bazy lotniczej Dumayr, a następnie dwa tego samego rodzaju śmigłowce nad Doumą w trudnym czasie ten atak miał miejsce.

Grafika z New York Times Visual Investigations Team dochodzenia w Doumie

Ocena Hendersona dotycząca lokalizacji 2 jest od samego początku błędna przez zakładaną minimalną wysokość, na której butla spadła. Co dziwne, raport w rzeczywistości stwierdza, że można było symulować uderzenie, które było zgodne z lokalizacją 2, ale prędkość była znacznie niższa niż cylindry spadły z 500 m lub więcej. Sprawozdanie wydaje się również odrzucać inne okoliczności, które mogły mieć wpływ na wpływ. Na przykład w sprawozdaniu uwzględni się możliwość \”pośredniego uderzenia\” w narożniku ściany tarasu. Jednakże scenariusz ten został odrzucony ze względu na brak zaobserwowanych uszkodzeń reszty cylindra, a także przekonanie, że ten pośredni wpływ nie byłby zgodny z wtórnym uderzeniem, które stworzyło krater. W sprawozdaniu nie wyjaśniono, czy Henderson rzeczywiście symulował ten scenariusz, czy nie.

Należy zauważyć, że ostateczne sprawozdanie z FFM  symulowało ten scenariusz, a uszkodzenie butli wydaje się być zgodne z uderzeniem pośrednim. Henderson odrzuca również pomysł, że cylinder został wyposażony w ramy znajdujące się na dachu

Jednakże architektura kryminalistyczna odtworzyła te ramy i stwierdziła, że ramy stali miękkiej nie tylko idealnie pasują do amunicji, ale są również niemal identyczne z tym, co w 4. Ramy te związane z butlą były całkowicie zgodne z hipotezą, że Henderson rzekomo testował, ale zdecydował się go zignorować.

Rekonstrukcja architektury kryminalistycznej ram.

Stwierdzenie Hendersona, że cylinder nie wydaje się być wyposażony w ramy, jest również dziwne: żaden przykład, który zidentyfikowaliśmy, nie wydaje się być przykręcony, spawany lub w inny sposób fizycznie przymocowany do cylindra. Przeciwnie, ramy są utrzymywane przez napięcie pasm zabezpieczających, nie pozostawiając żadnego oczywistego śladu na samym cylindrze. Decyzja Hendersona o po prostu zdyskontowania tych ram nie jest poparta tym, co wiemy o tego rodzaju amunicji.

Henderson stwierdza również, że krater na balkonie w lokalizacji 2 jest \”bardziej zgodny z oczekiwanym w wyniku wybuchu / energetyki (na przykład z moździerza HE lub pocisku artylerii rakietowej)\”. Na poparcie tego wspomina kilka punktów: sposób, w jaki pręt zbrojeniowy w dachu zdeformował się, krater o podobnym wyglądzie na dachu w pobliżu balkonu (którego nie potwierdza został stworzony przez wybuch), \”niezwykle podwyższony, ale możliwy\” wzór fragmentacji, wskazania betonowego odprysku i czarne przypalanie pod kraterem.

Ostateczne sprawozdanie w sprawie FFM bezpośrednio nie zgadza się z tymi ustaleniami. Rozważali również możliwość, że krater był wynikiem urządzenia wybuchowego, ale doszli do wniosku, że jest to \”mało prawdopodobne, biorąc pod uwagę brak pierwotnego i wtórnego rozdrobnienia charakterystycznego dla eksplozji\”. Wiemy również, że upalne pod kraterem prawdopodobnie nie było spowodowane wybuchem: końcowy raport FFM zawiera wywiad, w którym świadek stwierdza, że czarny przypalony pod kraterem był wynikiem tego, że ktoś zapalił ogień w pokoju w surowej próbie odkażania go.

Henderson zamieścił w swoim raporcie grafikę, która pokazywała cylinder w lokalizacji 4 nałożony na otwór w dachu. Chociaż zostało to uwzględnione w \”celach ilustracyjnych\”, sposób, w jaki został umieszczony, z przodu cylindra wystające nad otworem, wydaje się wspierać twierdzenia Hendersona, że ten cylinder nie mógł przejść przez ten otwór z \”zawór nadal nienaruszone i płetwy zdeformowane w sposób obserwowany\”.

Bellingcat i Forensic Architecture pracowały razem, aby odtworzyć cylindry na podstawie wymiarów znalezionych w różnych raportach OPCW. W końcowym raporcie  FFM odnotowano wysokość obu butli znalezionych w Doumie na 1,4 m. Zauważyli również, że szerokość cylindra w miejscu wynosi 0,35 m. Dodatkowo w końcowym raporcie FFM odnotowano wymiary otworu w dachu na 1,66 x 1,05 m. Oceniliśmy te pomiary i zauważyliśmy, że cylinder użyty na powyższym obrazie wydaje się być o około 8 cm za długi, co stanowi znaczącą różnicę w podanych pomiarach.

Warto również zauważyć, że Henderson użył obrazu cylindra po deformacji, aby \”zilustrować\” swoją pracę, gdy znacznie bardziej pouczające jest porównanie wstępnie zdeformowanego cylindra z otworem. Krótko mówiąc, ta \”ilustracja\” nie nadaje się do pokazania cylindra w stosunku do otworu. Jego format w raporcie jest potencjalnie mylący.

Można również podważyć stwierdzenie Hendersona, że \”zaobserwowane deformacji były wyraźnie zgodne z butlą, która miała wpływ w płaskiej konfiguracji na poziomej powierzchni, a nie z butlą przenikniętą przez krater.\”

Obrazy cylindrów z ich ramami wyraźnie pokazują, że płetwy zostały wygięte w sposób sugerujący, że przeszedł przez szczelinę, podczas gdy co najmniej jeden z pasm zabezpieczających pękł w sposób wskazujący, że został rozebrany, co mogłoby mieć miejsce, gdyby cylinder przeszedł przez otwór w dachu.

Dół: Lokalizacja 4. Zwróć uwagę na sposób, w jaki tylna taśma zabezpieczająca pękła i zdeformowała się. Górny obraz jest przykładem praktycznie identycznej amunicji znalezionej w Aleppo w 2017 roku.

Zwróć uwagę na deformację rozpórki, zaznaczonej na czerwono, oraz pasma zabezpieczającego.

Chociaż Henderson zauważył ciężką korozję na cylindrze, stwierdza, że korozja ta \”najprawdopodobniej nie uległaby degradacji do tego stopnia w przypadku, gdy znajduje się w sypialni\” i że wydaje się mało prawdopodobne, aby taki \”stary, zardzewiały, już uszkodzony cylinder\” zostałby wdrożony z samolotu.

Konsekwencją tego jest to, że cylinder został poddany recyklingowi z innego ataku, wskazując na \”fałszywą flagę\”. Jednak w części 1 tej serii wykazano bez wątpienia, że ramy tego cylindra były początkowo czyste i nie skorodowane. Szybka korozja była prawie na pewno wynikiem kontaktu metalu z chlorem, co powoduje szybką korozję.

1: Still from video by Forensic Architecture, 2: Still from video by Forensic Architecture, 3: Image taken on 8th or 9th April, 4: image from Russian news report aired on 26th April, 5: image of cylinder in FFM final report, 6: image of cylinder in Final FFM report after tagging, indicating it was taken on the 3th June 2018.

Metodologia

Metodologia raportu opisuje, w jaki sposób podjęto próbę stworzenia dwóch jasnych przeciwstawnych hipotez, które następnie zostały przetestowane przeciwko sobie. Problem z tą metodologią polega na tym, że Henderson nie zastosował jej właściwie.

Widziano już, że Henderson nawet nie symulował swoich hipotez. Zamiast tego arbitralnie ustalał minimalną wysokość, z której te cylindry mogły spaść na 500 m. Jest również oczywiste, że chociaż Henderson szczegółowo zbadał wpływ butli, nie wydaje się podejmować żadnych prób zbadania rzeczywistego prawdopodobieństwa, że butle zostały umieszczone ręcznie.

Sprawozdanie nie zawiera bowiem rzeczywistych informacji bezpośrednio potwierdzających hipotezę, że butle zostały umieszczone ręcznie: zawiera jedynie informacje, które mogłyby umniejszać prawdopodobieństwo upadku butli z wysokości. Porównywanie dwóch scenariuszy i podejmowanie decyzji o jednym jest mało prawdopodobne, niekoniecznie czyni drugą bardziej prawdopodobną.

Nie trzeba dodawać, że jest to poważne niedopatrzenie. W rzeczywistości okoliczności, które doprowadziłyby do ręcznego umieszczenia butli (co oznacza, że atak został sfałszowany), są niezwykle złożone. Każda analiza sposobu, w jaki butle osiągnęły swoje pozycje, musi wziąć to pod uwagę

Ostatecznie raport Hendersona od samego początku jest wadliwy przez poważne założenie, które podważa ważność jego symulacji. Zaufanie do ustaleń jego sprawozdania nie jest wzmacniane przez implikację, że został on napisany bez odpowiedniego zezwolenia, przez kogoś, kogo OPCW nie uznała za część FFM. Henderson następnie próbował przesłać to sprawozdanie, które wydaje się być nieoczekiwane, poza protokołem i bez czasu, aby ktokolwiek mógł go rozsądnie przejrzeć. Wydaje się, że dokument ten został ujawniony wkrótce potem.

Założenie Hendersona, że śmigłowiec nie mógł operował pod 500m, jest głównym założeniem, na którym opiera swoją symulację. Nie ma bezpośrednich dowodów na wysokość, że te butle zostały upuszczone, ale Henderson arbitralnie zdecydował, że nie mógł być pod 500m.

Pomimo Hendersona, w tym pozornie racjonalnej metodologii, jest całkowicie nieadekwatny do tego zadania. W tej sytuacji pytanie, w jaki sposób butle dotarły do ich lokalizacji, nie może pozbywać się kontekstu – próba tego jest myląca. W żadnym momencie Henderson nie rozważa szczegółowo, co oznaczałoby, że cylindry zostały umieszczone ręcznie. W istocie nie dotyka tej hipotezy aż do wniosku, w którym uzna, że jest to w rzeczywistości najbardziej prawdopodobny scenariusz. 
FFM przeprowadził trzy niezależne analizy inżynieryjne, przeprowadzone przez trzy niezależne zespoły, z których wszystkie są sprzeczne z ustaleniami Hendersona

 23 stycznia 2020 r.

Aby stworzyć scenę obserwowaną w materiałach open source, ciała co najmniej 34 osób, w tym mężczyzn, kobiet i dzieci, musiałyby zostać uzyskane – prawdopodobnie poprzez masowe morderstwa. Ofiary musiałyby zostać zabite w sposób, który nie pozostawiłby żadnych widocznych urazów.

Albo ci ludzie zostali zabici w sposób, który spowodował spieniony wyładowanie, albo piana została dodana później do ciał ludzi, którzy już nie żyli. Rosyjska i syryjska prezentacja w ONZ twierdziła, że ciała były transportowane z innego miejsca i że nikt w budynku nie został dotknięty gazem. Nie ma oczywiście żadnych zdjęć ani filmów pokazujących którekolwiek z tych 34 ciał wyładowanych z samochodów, w których były transportowane. Żaden ze świadków przesłuchiwanych bezpośrednio po ataku dziennikarzy lub OPCW nie zgłosił, że ciała są transportowane w to miejsce.

Wszystkie proponowane działania, które opisujemy poniżej, musiały mieć miejsce pośród tego chaosu, w wyniku jaki mała kieszeń rebeliantów została zaatakowana przez rząd syryjski i jego sojuszników.

Niektórzy uważają że wszyscy ci ludzie zostali zabici przez \”wdychanie pyłu\”. Ta narracja po raz pierwszy wydaje się być napisane przez Roberta Fiska, który, choć odwiedził Doumę, faktycznie nie przeszkadza aby znaleźć lub odwiedzić budynek, w którym był atak . Zamiast tego znalazł jednego lekarza na rozmowę, który twierdził, że ofiary śmiertelne tej nocy były wynikiem \”niedotlenienia, utraty tlenu\” i sugeruje, że było to wynikiem burzy pyłu w okolicy. Należy zauważyć, że w czasie tego konfliktu nie było wcześniej scenariusza, w którym w tym samym budynku zginęło wiele osób w wyniku wdychania pyłu. W rzeczywistości nie można było znaleźć żadnego przykładu dużej liczby osób umierających w tym samym budynku z powodu wdychania pyłu w taki sposób.

W przeciwieństwie do końcowego sprawozdania z FFM, pierwszy projekt sprawozdania okresowego dzieli relacje świadków na osoby przesłuchiwane w Damaszku i osoby przesłuchiwane w \”Kraju X\”. Warto zauważyć, że roszczenia dotyczące masowych ofiar i ofiar śmiertelnych z powodu wdychania pyłu (między innymi z przyczyn) wydają się pochodzić z grupy przesłuchiwanej w Damaszku. Rzeczywiście niektórzy pracownicy medyczni przesłuchiwani w Damaszku wspominali nawet o tym, że nie są świadomi żadnych ataków chemicznych w Doumie lub Syrii. Mówiąc szczerze, pomysł, że każdy pracownik medyczny w Syrii nie jest świadomy ataków chemicznych, jest naiwny; ataki chemiczne były stałym i głośnym elementem konfliktu w Syrii.

Ataki z użyciem broni chemicznej zidentyfikowane przez Niezależną Międzynarodową Komisję Śledczą ONZ ds.

Zeznania świadków złożone przez OPCW w Damaszku nie wydają się pasować ani do tego, co wiemy o ataku na Doumę, ani ogólnie do konfliktu. Biorąc pod uwagę wyjątkowo represyjny charakter syryjskiego rządu, nie jest to zaskakujące.

Dość dziwnie, że jeden z syryjskich pracowników medycznych przesłuchiwanych przez rosyjskie Ministerstwo Obrony krótko po ataku powiedział: \”wszyscy ci, którzy otrzymali pomoc medyczną miał zwykłe urazy, złamania i fragmentacji i ran postrzałowych.\” Żaden z tych pracowników medycznych nie wspomina o żadnych obrażeniach lub zgonach związanych z wdychaniem pyłu. Jest to wprost sprzeczne z tym, co Fisk zgłaszał i pomaga zilustrować mylące narracje proponowane przez tych, którzy nie wierzą, że atak chemiczny miał miejsce.

Jeśli wziąć pod uwagę chaos tamtej nocy i inne wymagania, które zbadaliśmy poniżej, pomysł, że wszyscy ci ludzie zostali zabici przez mechanizm inny niż wdychanie chloru, a budynek został przygotowany, aby wyglądał jak atak chloru w ciągu zaledwie kilku godzin, przesuwa granice absurdu.

Trzeba by zapewnić świadków, którzy rozmawiali z FFM opisane szczegóły, które sugerują atak chemiczny, takich jak ofiary z problemami oddechowymi, i zapach chloru w pobliżu ataków. Niektórzy musieliby opowiedzieć, widząc zielonkawą chmurę . Egzekwowanie tej narracji musiałoby nastąpić po upadku Doumy, w chaosie masowego wydalenia ludzi z rządowych części Syrii.

Wydaje się, że żaden ze świadków, nawet przesłuchiwani w Damaszku, nie wspomniał o żadnej grupie osób przetrzymywanych i mordowanych. Nikt nie wspomina o żadnych ciałach transportowanych . Wydaje się bardzo mało prawdopodobne, że mogło się to zdarzyć, a ani jeden świadek, ani w Damaszku, ani w \”Kraju X\”, nie wspomniał o schwytaniu i zabójstwie wielu ludzi . Jedyni \”świadkowie\”, którzy twierdzą, że widzieli ruch ciał, pojawili się w rosyjskiej prezentacji przed KRS prawie dwa lata później.

Dziennikarze, którzy w przeciwieństwie do Roberta Fiska, nie zawracali sobie głowy odwiedzaniem budynku, w którym zginęła większość ofiar, zauważyli irytujący zapach. Spotkali się nawet i przesłuchali co najmniej jednego świadka z pierwszej ręki, który wyjaśnił, jak doszło do ataku.
\”Siedziałem w piwnicy, kiedy to się stało; dom został trafiony około siedmiu wieczorem. Wybiegliśmy, a kobiety i dzieci wbiegły do domu. Nie wiedzieli, że dom został trafiony z góry i był wypełniony gazem. Ten, który wpadł do domu, zmarł natychmiast. Zabrakło mi, zawroty głowy\”

Po raz kolejny należy zauważyć, że świadek ten nie wspomniał nic o tym, kto został zamordowany lub jakichkolwiek ciał przeniesionych do tego budynku. Twierdzi tylko, że ludzie wpadli do budynku.

Wreszcie, trzeba byłoby również sfabrykować raporty dwóch śmigłowców jest w powietrzu powyżej Doumy w czasie, w którym ten atak chemiczny się stało.

Amunicja

Krótko przed umieszczeniem ofiar i przybyciem ratowników i mediów, butle musiały być umieszczone na miejscu. Uzyskanie i modyfikacja tych cylindrów do wymaganego standardu byłoby trudnym zadaniem. Według naszej wiedzy, ten rodzaj niezwykle charakterystycznego cylindra chloru z zewnętrznymi ramami nie wydaje się być używany we Wschodniej Ghucie, której częścią jest Douma, przed 2018 rokiem.

Jedynymi zgłoszonymi atakami, z których mogły pochodzić te amunicje, był atak chemiczny z 25 lutego 2018 r., w którym zgłoszono udział w śmigłowcach, oraz atak w marcu 2018 r. Inne zgłaszane ataki chemiczne w Wschodniej Ghoucie, że Bellingcat jest świadomy stosowane innej metody dostawy, w szczególności IRAM.

Porównanie IRAM (po lewej), widoczne głównie wokół Damaszku, ze zmodyfikowanym butlą chloru (po prawej), która nie wydaje się być wcześniej zgłaszana w Damaszku przed 2018 r.

Gdyby te butle i ich ramy nie zostały uzyskane z wcześniejszego ataku, nadal istnieją dwie dodatkowe opcje: mogłyby zostać przemycone po innych atakach w Syrii lub mogłyby zostać wyprodukowane z nieużywanej butli chloru, która służy do oczyszczania wody w Syrii. Jeśli zostały wyprodukowane, trzeba podziwiać umiejętności i dbałość o szczegóły rzemieślnika: cylindry są praktycznie pod każdym względem identyczne z amunicją używaną w wielu poprzednich atakach w innych częściach kraju. Jedyną różnicą w stosunku do wcześniejszych amunicji wydaje się być konstrukcja uchwytów zawieszenia. Te zmodyfikowane butle chloru zostały wykorzystane w wielu innych atakach chloru w innych częściach Syrii, zidentyfikowanych przez wiele OPCW FFM, JIM i innych niezależnych dochodzeń. Jeśli użyto butli z poprzedniego ataku, musiały być już zdeformowane w sposób zgodny z ich upadkiem z wysokości na budynki w lokalizacji 2 i 4.
Gdyby te butle nie były wstępnie zdeformowane, musiałyby zostać uszkodzone w sposób, który był zgodny z ich upadkiem kilkaset metrów. Nie chodzi tylko o dodanie kilku wgnieceń: te cylindry były mocno zdeformowane w sposób, który byłby niezwykle trudny do osiągnięcia, jeśli nie nie jest niemożliwy, przy użyciu normalnych narzędzi.

Uszkodzenie cylindra w lokalizacji 2 widoczne w końcowym raporcie FFM

Uszkodzenie cylindra w lokalizacji 4 widoczne w końcowym raporcie FFM

Pomysł budowy platformy kilkaset metrów wysokości w Doumie, a następnie zrzucenie cylindrów z niego jest komediowy – i wymyka się jakiejkolwiek logice. Szkoda ta musiałaby być zgodna z uderzeniami zarówno w lokalizacji 2, jak i w lokalizacji 4, aby oszukać trzy niezależne zespoły ekspertów inżynieryjnych zlecone do ostatecznego raportu FFM. Rama amunicji w lokalizacji 2 musiałaby zostać rozebrana, zdeformowana, a następnie zmieszana z innymi szczątkami.

Jednym z największych problemów z ponownym włóknem chloru z poprzedniego ataku jest to, że prawie na pewno będzie już mocno skorodowany po kontakcie z chlorem.
Gdy chlor spotyka się z wilgocią, reaguje na kwasy solne i pod chlorowe, z których oba są żrące
na metal. Korozja na metalowych częściach w lokalizacji 2 i 4 została odnotowana przez FFM. Jest to najbardziej widoczne podczas badania cylindra w lokalizacji 4. Natychmiast po ataku cylinder i rama wyraźnie nie zostały skorodowane; Jednak zanim inspektorzy oznaczyli butlę 3 czerwca 2018 r., była ona mocno skorodowana. To sprawia, że jest bardzo mało prawdopodobne, aby cylindry te były ponownie wykorzystane w stosunku do poprzednich ataków: cylindry te wykazywały znaczną korozję na wcześniejszych zdjęciach.

1: Still from video by Forensic Architecture, 2: Still from video by Forensic Architecture, 3: Image taken on 8th or 9th April, 4: image from Russian news report aired on 26th April, 5: image of cylinder in FFM final report, 6: image of cylinder in Final FFM report after tagging, indicating it was taken on the 3th June 2018.

Krótko mówiąc, nie ma wiarygodnego sposobu, w jaki te cylindry mogły być uzyskane lub wyprodukowane tak, aby wyglądały na zgodne nie tylko z uszkodzeniem, ale także z postępem korozji widocznym na miejscu zdarzenia.

Kratery

Dwa kratery musiałyby zostać utworzone dla scenariusza \”fałszywej flagi\”. FFM stwierdził, że kratery obecne na scenie były zgodne z wpływem butli. FFM zauważył również, że krater w lokalizacji 2 nie wydaje się być stworzony przez wybuch z powodu braku pierwotnego i wtórnego rozdrobnienia. Nawet Henderson zauważył, że ten brak rozdrobnienia był dziwny, choć nadal wierzył, że mógł powstać wybuch. Po raz kolejny rzemieślnicy, którzy rzekomo stworzyli te kratery, musieli być niewiarygodnie wykwalifikowani, ponieważ byli wystarczająco dobrzy, aby oszukać trzy niezależne analizy skutków. Każdy, kto umieścił te cylindry, potrzebowałby również prawie nadludzkiego prognozowania, aby uszkodzić krawędź ściany tarasu.

Uszkodzenie zarówno cylindra, jak i ściany musiałoby być po raz kolejny zgodne z tym, że cylinder miał najpierw wpływ na krawędź ściany tarasu, a następnie uderzenia w podłogę. W istocie szkody po raz kolejny musiałyby oszukać trzy niezależne analizy wpływu tego butli. Działacze syryjskich mediów, którzy prawdopodobnie musieli współpracować ze sprawcami, całkowicie przegapili ten istotny szczegół we wszystkich swoich zdjęciach i filmach. Po raz pierwszy zauważono to z powodu rosyjskich doniesień prasowych z witryny

Chemia

W przypadku ataku \”fałszywej flagi\” próbki, a także korozja cylindrów i innych metalowych okuć w pomieszczeniu, również musiałyby zostać wykonane. Spójne i wiarygodne próbki byłyby niezwykle trudne do symulacji.

Związki znalezione przez FFM w miejscach 2 i 4, które wskazują na chlor, nie mogą być po prostu odrzucone jako ilości \”śladowe\”, jak już omówiono. Ilości śladowe są dokładnie tym, czego można by się spodziewać w tej sytuacji – raczej to połączenie różnych substancji chemicznych odkrytych wskazuje na obecność chloru. Istnieje również kwestia innych substancji chemicznych, takich jak chlorki nieorganiczne (nie wymienione przez Alexa), które zostały znalezione znacznie powyżej poziomów śladowych.

Istnieje również chlorek bornylu i trichlorofenol znaleźć w próbkach drewna iglastego, które nie są naturalnie występujące w środowisku. Chlorek bornylu może być wytwarzany z interakcji fosgenu lub chlorku cyjanu (oba również śmiertelne gazy) z drewnem iglastym. Trichlorofenol może być wytwarzany przez interakcję podchlorynu sodu z drewnem iglastym, głównym składnikiem wybielacza na bazie chloru. Jednak chlorowy gaz współdziała z drewnem, aby stworzyć oba.

Nie wiedząc, gdzie OPCW miał zamiar sprawdzić, sprawcy musieliby przejść do nadzwyczajnych długości, aby sfałszować te próbki. Niezależnie od tego, jaki proces przeprowadzili, musiałby nie tylko przynieść rezultaty, które są doskonale zgodne z narażeniem na działanie chloru, ale także wpłynąć na próbki z obu miejsc, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Zasadniczo niezwykle trudno byłoby wiarygodnie sfałszować scenę, co doprowadziłoby do pobrania próbek zidentyfikowanych przez OPCW.

Zdecydowanie najbardziej prawdopodobnym scenariuszem do produkcji chlorku bornylowego, trichlorofenolu i wielu innych związków było to, że chlor był obecny w środowisku. Należy zauważyć, że jest to uproszczenie całego procesu i że pełną dyskusję na temat chlorku bornylu i trichlorofenolu można przeczytać na stronie 13 końcowego sprawozdania FFM. Ustalenia te są sprzeczne z rosyjskim i syryjskim twierdzeniem, że w ogóle nie doszło do ataku chemicznego. Nawet gdyby doszło do ataku \”fałszywej flagi\” z użyciem chloru, ustalenia FFM nadal są ważne, ponieważ chlor nadal byłby używany jako broń chemiczna.

Automatyczne chłodzenie

Kto wystawił taką \”fałszywą flagę\” musiałby również wiedzieć i rozwiązać problem automatycznego chłodzenia. Krótko mówiąc, gdy kanistry chloru wyładować, stają się bardzo zimne: wystarczająco zimno, aby zamrozić wodę. Powoduje to, że pojemnik gromadzi mróz na zewnętrznej części cylindra. Cylinder w lokalizacji 2 pojawia się w jednym (bardzo graficznym) filmie w nocy z 7 kwietnia, a jasny biały wygląd cylindra wskazuje, że przeszedł ten proces i że jest pokryty mrozem.

Zdjęcia cylindra natychmiast po ataku (po lewej) i w późniejszym terminie (Po prawej). Obraz po lewej stronie został rozjaśniony, aby wyraźniej pokazać szczegóły.

Można to zrobić albo poprzez faktyczne rozładowanie zbiornika chloru, w którym to przypadku doszło do ataku chloru, albo poprzez w jakiś sposób uczynienie zbiornika tak, jakby został poddany temu procesowi, chociaż nie jest jasne, jak można to osiągnąć, zwłaszcza że efekt musiałby zniknąć w ciągu kilku godzin. Sprawcy musieliby przejść przez wysiłek udawania tego procesu, tylko po to, aby został złapany przez kilka klatek jednego filmu.

Atak \”fałszywej flagi\” byłby niezwykle skomplikowany do planowania i wykonania, opierając się albo na zabójstwie wielu osób (o czym nie wspomniał jeden świadek), albo na odkryciu bezprecedensowej liczby osób, które zginęły z powodu \”wdychania pyłu\”. Ciała te musiałyby zostać przewiezione do budynku i rozładowane. Rozładunek tych ciał musiałby się zdarzyć bez robienia zdjęć lub filmów. W istocie żaden z widocznych świadków tego aktu przedstawiony przez Rosję w 20 stycznia 2020 r. nie został przesłuchany przez dziennikarza z jakiejkolwiek organizacji informacyjnej, ani żadnej organizacji międzynarodowej, takiej jak OPCW.

Podróbka, od produkcji butli do próbek chemicznych, musiałaby zostać przeprowadzona w niewiarygodnie wysokim standardzie, wręcz na tyle wysokim, że mogłaby oszukać nie tylko FFM, ale także wielu świadków w miejscu ataku. Kratery i butla musiałyby być idealnie zgodne z dwoma cylindrami spadającymi z wysokości i uderzeniami w dachy, aby oszukać trzy niezależne analizy przeprowadzone przez FFM.

Wieczorem 7 kwietnia 2018 r. w ataku, który jest całkowicie zgodny z wynikami innych ataków odnotowanych w Syrii, jeden lub więcej helikopterów zrzuciło dwie butle chloru. Cylindry te zostały zmodyfikowane, aby uczynić je bardziej skuteczną bronią zrzuconą powietrzem, w sposób, który ściśle pasował do wielu innych ataków chloru. Jeden z nich wylądował na budynku i rozbił się o dach. Drugi uderzył w dach, ale nie przeniknął go w pełni, rozładowując zawartość chloru w domu pod spodem, zabijając dziesiątki mężczyzn, kobiet i dzieci.

Zestaw danych zweryfikowanych filmów o atakach z użyciem broni chemicznej w Syrii

13 września 2016 r.

Od czasu przyjęcia trzy lata temu przez Radę Bezpieczeństwa ONZ rezolucji nr 2118 określającej ramy eliminacji broni chemicznej w Syrii oraz pomimo działania Organizacji Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) w celu zniszczenia broni chemicznej należącej do rządu Syryjskiego, broń chemiczna jest nadal wykorzystywana przeciwko cywilom przez siły rządowe i ISIS.

Syryjska Sieć Praw Człowieka zidentyfikowała 139 incydentów, w których użyto broni chemicznej. W tym raporcie Archiwum Syryjskie dostarcza dokumentację wizualną niektórych z tych incydentów. Zaktualizowana baza danych broni chemicznej, zawierająca 392 nowo zweryfikowane filmy, zawiera naruszenia popełnione między grudniem 2012 r. a wrześniem 2016 r.

Metodologia weryfikacji

Weryfikacja źródła wideo

Archiwum Syryjskie zidentyfikowało ponad sto źródeł poprzez obserwowanie wiarygodnych i zweryfikowanych kont w mediach społecznościowych oraz kanałów poszczególnych dziennikarzy obywatelskich i większych domów mediowych (np. Wielu z tych, którzy dostarczali dokumentację wideo, zaczęło to robić pod koniec 2011 r. lub na początku 2011 r. i publikowało swoje prace również w innych wiarygodnych mediach.

Zaufane źródła zgłaszają się z różnych miast w Syrii, aby rozpowszechniać wiadomości i informacje o naruszeniach występujących na ich obszarach. Archiwum Syryjskie współpracuje z reporterami terenowymi, takimi jak dziennikarz Yasser Al-Haj, który rozpoczął swoją karierę w 2012 roku w Aleppo i pracuje do dziś.

Archiwum Syryjskie współpracuje również z lokalnymi i międzynarodowymi agencjami informacyjnymi, organizacjami praw człowieka, a także zespołem białego kasku, lokalnymi klinikami polowymi i szpitalami. Ponadto niektóre analizowane dowody wideo zostały wysłane do Archiwum Syryjskiego bezpośrednio przez zweryfikowanych reporterów i nie zostały wcześniej opublikowane na platformach społecznościowych.

Zbieranie i analizowanie filmów

Archiwum Syryjskie zebrało setki filmów wskazujących na ataki na cywilów z użyciem broni chemicznej.

Po zweryfikowaniu dowodów wideo i nawiązaniu do nich innych raportów dotyczących tego samego incydentu, do filmów wideo są dodawane dodatkowe metadane wskazujące elementy, takie jak rodzaj użytej broni lub gazu chemicznego.

Weryfikowanie lokalizacji

Każdy film przeszedł podstawową geolokalizacji, aby sprawdzić, czy został schwytany w Syrii. Archiwum Syryjskie dodatkowo zidentyfikowało prowincję dla większości filmów i rzeczywistych współrzędnych w niektórych z nich. Dokonano tego poprzez porównanie punktów odniesienia (np. budynków, pasm górskich, drzew, minaretów) z obrazami satelitarnymi Google Earth, obrazami OpenStreet i geolokalizowanymi zdjęciami z Panoramio.

Ponadto Syryjskie Archiwum nawiązało do arabskiego wypowiedzianego w filmach przeciwko znanym regionalnym akcentom i dialektom w Syrii w celu dalszej weryfikacji lokalizacji filmów. Jeśli to możliwe, Archiwum Syryjskie skontaktowało się bezpośrednio ze źródłem w celu potwierdzenia lokalizacji, a projekt skonsultował się również z istniejącymi sieciami dziennikarzy działających w Syrii i poza nią, aby potwierdzić lokalizacje konkretnych incydentów.

Weryfikacja dat

Archiwum Syryjskie zweryfikowało datę nagrania filmu, odwołując się do daty publikacji na platformach społecznościowych (np. na YouTube i Facebooku) z datą zgłoszeń dotyczących tego samego incydentu. Źródła raportów używanych do odsyłania obejmują:

Po pierwsze: Doniesienia prasowe, takie jak międzynarodowe media: Reuters, lokalne media, Smart News Agency, Aleppo Media Center, Qasioun News Agency, Lokalny Komitet Koordynacyjny (LCC).

Po drugie: Raporty dotyczące praw człowieka publikowane przez grupy, w tym Human Rights Watch, Amnesty International, Syryjską Sieć Praw Człowieka, Centrum Dokumentacji Naruszeń w Syrii, Syryjskie Amerykańskie Towarzystwo Medyczne i Lekarze Praw Człowieka.

Po trzecie: Raporty udostępnione z sieci syryjskiego Archiwum reporterów obywatelskich na Twitterze, Facebooku i Telegramie o incydentach.

Zweryfikowane filmy, które wspierają raport Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie broni chemicznej w Syrii.

Wspólny Mechanizm Dochodzeniowy Organizacji ONZ do spraw Zakazu Broni Chemicznej (OPCW), organ upoważniony do określenia odpowiedzialności za użycie broni chemicznej w Syrii, opublikował pod koniec sierpnia swój ostatni raport, w którym stwierdził, że rząd Syrii i ISIS nadal używają broni chemicznej przeciwko cywilom, potwierdzając nowe przypadki ataków chlorem. Archiwum Syryjskie dodatkowo zweryfikowało i zachowało filmy pokazujące użycie broni chemicznej przez siły rządowe w dwóch oddzielnych incydentach i jednym incydencie, w którym ISIS użyło broni chemicznej, od czasu opublikowania sprawozdania Rady Bezpieczeństwa:

[a] Przez siły rządowe w dzielnicy Zabadiyah w Aleppo w dniu 10 sierpnia 2016r. .

[b] Przez ISIS w Marea, aleppo gubernatorat w dniu 16 sierpnia 2016r. .

[c] Przez siły rządowe w dzielnicy Sukkari w Aleppo w dniu 06 września 2016r. .

Archiwum Syryjskie współpracowało również z dziennikarzami Bellingcat w publikowaniu dwóch dochodzeń w sprawie dwóch z tych incydentów w dzielnicy Zabadiyah i marea.

Sprawozdanie na temat wspólnego mechanizmu inicjatywy stanowi aktualizację działań do 19 sierpnia 2016 r. Przedstawiono w nim również końcowe oceny panelu przywódców, który do tej pory został dokonany, na podstawie wyników dochodzenia w sprawie dziewięciu wybranych przypadków użycia chemikaliów jako broni w Syryjskiej Republice Arabskiej.

Poniżej znajduje się dziewięć wybranych przypadków opisanych w raporcie JIM, a także zweryfikowana dokumentacja wizualna zespołu Archiwum Syryjskiego, który obsługuje raport JIM:

[a] Kafr Zita w gubernatorze Hama, 11 kwietnia 2014: 16 zweryfikowanych filmów.

[b] Kafr Zita w prowincji Hama, 18 kwietnia 2014: 8 zweryfikowanych filmów.

[c] Talmenes w prowincji Idlib, 21 kwietnia 2014: 21 zweryfikowanych filmów.

[d] Al-Tamanah w prowincji Idlib, 29 – 30 kwietnia 2014: 7 zweryfikowanych filmów.

[e] Al-Tamanah w prowincji Idlib, 25-26 maja 2014: 14 zweryfikowanych filmów.

[f] Qmenas w prowincji Idlib, 16 marca 2015: 21 zweryfikowanych filmów.

[g] Sarmin w prowincji Idlib, 16 marca 2015: 21 zweryfikowanych filmów.

[h] Binnish w prowincji Idlib, 24 marca 2015: 2 zweryfikowane filmy.

[i] Marea w gubernaturze Aleppo, 21 sierpnia 2015: 3 zweryfikowane filmy.

Analiza ustaleń

Archiwum Syryjskie przeanalizowało dane za pomocą mapy utworzonej przy użyciu bazy danych Archiwum Syryjskiego, wskazującej, które miasta w Syrii udokumentowały dowody wideo dotyczące ataków z użyciem broni chemicznej. Zobacz poniżej:

Na interaktywnej mapie przedstawionej powyżej, dowody wideo występują najczęściej na przedmieściach Damaszku w 2013 r., Kafr Zita w Hamah w 2014 r., Talmenes i Al-Tamanah w Idlib w 2014 r., Sarmin w Idlib w 2015 r., Talbisah w Homs w 2015 r. i Aleppo w 2016 r., zbiegając się z atakami broni chemicznej zidentyfikowanymi przez badaczy JIM.

Klikając na rok 2015, widzimy, że istnieje 25 różnych miejscach zaatakowanych przez broń chemiczną. Widzimy również, że w 2016 roku istnieją 3 różne lokalizacje zaatakowane przez broń chemiczną.

Archiwum Syryjskie przeprowadziło dodatkowo analizę szeregów czasowych w swojej bazie danych, w ramach której badane są daty przesyłania dowodów wideo. Zobacz poniżej:

Analiza ta pokazuje, że najwięcej filmów zostało przesłanych 21 sierpnia 2013 r., co zbiegło się z atakiem gazu Sarin na przedmieściach Damaszku. Po tym ataku Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję 2118 (27 września 2013 r.), która stanowi ramy eliminacji broni chemicznej w Syrii. Syryjska Sieć Praw Człowieka zidentyfikowała 139 incydentów, w których syryjski rząd i ISIS używały broni chemicznej od czasu przyjęcia rezolucji 2118, a od czasu ogłoszenia przez

OPCW, że zweryfikowała zniszczenie 98% broni chemicznej zadeklarowanej przez rząd Syrii.

Powyższa analiza szeregów czasowych pokazuje, że Archiwum Syryjskie posiada wizualną dokumentację niektórych z tych incydentów w latach 2012–2016.

Archiwum Syryjskie przeprowadziło analizę tekstową tytułów i opisów 392 zweryfikowanych filmów z bronią chemiczną. Poniżej przedstawiono wizualizację analizy tekstu:

Terminy \”broń\”, \”użycie\” i \”nielegalne\” zostały użyte we wszystkich 392 filmach. \”Atak\” pojawia się w 342 zweryfikowanych filmach, a \”chemiczny\” pojawia się w 320 zweryfikowanych filmach. Terminy \”ofiary\” i \”gaz\” pojawiają się odpowiednio 182 razy i 80 razy w zweryfikowanych filmach. A lokalizacje \”Damaszek\” i \”Idlib\” pojawiają się 178 razy i 97 razy w zweryfikowanych filmach.

Na podstawie zebranej i zweryfikowanej przez nas dokumentacji wizualnej 392 wydaje się, że cywile są atakowani przez broń chemiczną pomimo rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2118 przyjętej w dniu 27/09/2013 oraz po ogłoszeniu przez OPCW, że zweryfikowała zniszczenie 98% broni chemicznej zadeklarowanej przez rząd Syrii.

Sprawozdanie wspólnego mechanizmu dochodzeniowego (JIM) dotyczy dziewięciu przypadków związanych z użyciem broni chemicznej w Syrii w latach 2014–2015 przez rząd Syrii i ISIS, które potwierdzają, że większość nowych ataków, w których broń chemiczna została przeprowadzona przez rząd Syrii, a także ISIS. Rada Bezpieczeństwa powinna odnowić mandat Wspólnego Mechanizmu Dochodzeniowego(JIM), aby umożliwić jej kontynuowanie dochodzenia w sprawie tych i innych zarzutów dotyczących ataków z użyciem broni chemicznej w Syrii.

Z wyżej wymienionych powodów ponownie wyrażamy obawy organizacji społeczeństwa obywatelskiego i wzywamy Organizację Narodów Zjednoczonych do wykorzystania jej środków w celu powstrzymania użycia broni chemicznej w konflikcie syryjskim.

Przesyłanie filmów

W celu dostarczenia najbardziej kompletnych i dokładnych informacji na temat ataków z użyciem broni chemicznej, zawsze szukamy nowych dowodów do zbierania i dodawania do rzekomego zestawu danych wideo broni chemicznej. Jeśli chcesz przesłać nam film, którego nie ma w zestawie, skontaktuj się z nami pod adresem info@syrianarchive.org.

Błędy i poprawki

Dążymy do dokładności i przejrzystości procesu w naszej sprawozdawczości i prezentacji. Mimo to zdajemy sobie sprawę, że informacje publicznie dostępne dla poszczególnych wydarzeń mogą być czasami ograniczone. Nasze zbiory danych wideo są zatem utrzymywane organicznie i stanowią nasze najlepsze obecne zrozumienie domniemanych incydentów.

Jeśli masz nowe informacje o konkretnym zdarzeniu; jeśli znajdziesz błąd w naszej pracy – lub jeśli masz wątpliwości co do sposobu, w jaki zgłaszamy nasze dane – skontaktuj się z nami. Możesz skontaktować się z nami w info@syrianarchive.org.

Organizacja Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) opublikowała pierwszy raport Zespołu Dochodzeniowo-Identyfikacyjnego (IIT). Zbadano trzy ataki chemiczne w pobliżu al Lataminah: dwa przy użyciu Sarin w marcu 24 i 30, 2017, i jeden przy użyciu chloru w marcu 25, 2017. Atak 25 marca uderzył w szpitalu około godziny 15 czasu lokalnego i zabił lekarza, raniąc 30 innych. IIT stwierdził, że istnieją uzasadnione podstawy, by sądzić, że ataki te zostały przeprowadzone przez rząd syryjski.

Wiadomo, że delegacja generałów odwiedziła posterunek gdzie wykonywano polecenia w Hamie i obserwowała ataki na Al Lataminah 25 marca 2017 roku, tego samego dnia ataku chloru na szpital. W skład delegacji wchodzili zarówno generał Ali Abdullah Ayoub, jak i brygadier Suheil al Hassan. Szczególnie interesująca jest obecność brygady Al-Hassan; jest dowódcą \”Sił Tygrysów\”, które wcześniej były związane z użyciem amunicji chlorowej przenoszonej przez helikoptery.

O tej wizycie poinformowała zarówno SANA syryjski państwowy serwis informacyjny, jak i syryjskie Ministerstwo Obrony. Rzeczywiście, SANA wyprodukowała film z tej wizyty, który został usunięty później, po tym, jak SANA oczyściła swoje konto You Tube. Jednak Archiwum Syryjskiemu udało się zebrać kopię przed usunięciem.

Istnieją dwie metody, dzięki którym można ustalić czas tej wizyty. Pierwszym z nich jest analiza cieni. Aby to zrobić dokładnie, musimy wiedzieć, gdzie znajduje się obiekt rzucający cień.

Najczystsze cienie w filmie SANA są te rzucane przez żołnierzy stojących na paradzie do inspekcji. Badając cechy filmu, można zidentyfikować drogę biegnącą wschód-zachód, bank ziemi po stronie północnej, węzeł T na wschodzie i betonową konstrukcję po północnej stronie drogi. Tylko jedno miejsce w pobliżu stanowiska dowodzenia pasuje do tych funkcji, a to jest odcinek drogi na 35.205926, 36.771009.

Zwróćmy uwagę na brzeg ziemi na północy, skręt w drodze na wschód i betonową konstrukcję z widoczną dziurą . Niestety, nie ma wyraźnych punktów odniesienia, które można wykorzystać do oceny upadku cienia. Najlepszym znacznikiem, jaki jest, to droga, na którą cienie odwiedzających wydają się spadać pod niemal prostopadłym kątem.

Można symulować te cienie za pomocą Suncalc, narzędzia służącego do obliczania, gdzie cienie będą spadać w określonych dniach i godzinach. Umieszczając cień prostopadle do drogi otrzymujemy 1300 jako bardzo trudny czas. Próby i błędy wydają się wskazywać, że parada miała miejsce w latach 1200-1400.

Dla ułatwienia analizy wysokość wirtualnego obiektu rzucającego cień na suncalc została ustawiona na 100 metrów. Ponieważ nie wpływa to na kąt cienia, nie ma wpływu na obliczanie czasu, poza tym, aby ułatwić zobaczenie symulowanego cienia. Lepszą analizę cienia mogą być prowadzone na to, co wydaje się być na żywo z platformy ISTAR, prawdopodobnie przez drony, jak zauważono przez MCantow. W tym kanale cienie są jasne, podobnie jak punkty odniesienia, takie jak budynki i drogi. Kanał wyświetla szerokość i długość geograficzną celu w lewym dolnym rogu ekranu, więc znalezienie lokalizacji jest łatwe.

Cienie wydają się prawie idealnie dopasować do bocznej drogi, którą możemy użyć do ustalenia kąta cieni. Ten jasny punkt odniesienia pozwala nam być znacznie dokładniejszym niż poprzednia analiza cienia i daje nam czas około 1415. Zmiana piętnastu minut na ten czas zmienia kąt cienia tak, aby nie był już zgodny z kanałem ISTAR.

Za pomocą narzędzia Suncalc można uzyskać dość dokładną ocenę, w jakim czasie niektóre części tej wizyty miały miejsce. Jednak patrząc na tarcze zegarka uczestników biorących udział w nagraniu, możliwe jest uzyskanie znacznie dokładniejszej oceny.

Chociaż większość zegarków, które widzimy w filmie są zbyt rozmazane, aby ich twarze, robimy w pewnym momencie zobaczyć zegarek generała Ayouba. Jego zegarek wydaje się pokazywać czas około 1315.

Postanowiono zastosować narzędzie do wyostrzania obrazu Topaz, aby sprawdzić, czy można uzyskać wyraźniejszy obraz. Dane wyjściowe wydają się być jaśniejsze, chociaż należy zauważyć, że jest to interpretacja narzędzia do ostrzenia. Umieszczono zaostrzony obraz obok podobnego zegarka, aby pomóc w porównaniu. Zegarek wydaje się pokazywać około 1315, co jest zgodne z analizą cienia, którą przeprowadzono wcześniej.

Podczas wizyty generałowie w pewnym momencie obserwowali Al Lataminah, a raport SANA zawiera nagrania z tego, co wydaje się być nalotami na miasto.

U górnym zdjęciu : widok Google Earth z wpisu obserwacyjnego. Na dolnym zdjęciu : Generał Ayoub jest informowany z widokiem na Al Lataminah

Rysując proste linie przez stałe punkty na mapie, możemy ustalić obszary liniowe, w których strajki pokazane w filmie SANA miały miejsce w al Lataminah.

Linie, wzdłuż których naloty widoczne w filmie SANA miały miejsce. Żółte kółko to miejsce szpitala, który został uderzony przez amunicję chloru później tego samego dnia

Chociaż żaden z tych ataków nie przedstawia ataku chemicznym w szpitalu zbadanym przez IIT, to pokazuje, że odwiedzający obserwowali strajki przeprowadzane w mieście Al Lataminah

Obecność generała Ayouba i brygadiera Al-Hassana na posterunku dowodzenia obserwującym ataki na Al Lataminah w ciągu dwóch godzin od ataku chloru na to miasto jest potencjalnie znaczącym faktem. Jeśli kanał ISTAR pokazuje ich obserwujących rzeczywiście na żywo, to byli obecni na stanowisku dowodzenia około 30 minut przed helikopterami które wystartowały z bazy lotniczej Hama do ataku Al Lataminah z amunicją chloru. Biorąc pod uwagę czas potrzebny na kontrole przed lotem i załadunek amunicji, wydaje się prawdopodobne, że wizyta ta miała miejsce, gdy atak chemiczny był przygotowywany na samym mieście, które generałowie obserwowali.

9 listopada 2017.

Raport  z OPCW Fact Finding Mission (FFM) ustalił, że Sarin był bardziej niż prawdopodobne, używany jako broń chemiczna w mieście Al-Lataminah 30 marca 2017. Szczegóły w raporcie OPCW FFM pokazują szereg podobieństw między atakami Sarin z 4 kwietnia a 30 marca, w tym rodzaj użytej amunicji. Szczegóły te wskazują, że podobnie jak w przypadku ataku na Khan Sheikhoun, użyto bomby z powietrza, a wiele innych szczątków amunicji odzyskano z miejsca ataku Al-Lataminah, z których część pasuje do szczątków odzyskanych z miejsca ataku na Khan Sheikhoun i wyraźnie pochodzi z zdmuchniętej amunicji.

Atak został wcześniej objęty niezależną międzynarodową komisją śledczą ONZ w sprawie najnowszego raportu Syryjskiej Republiki Arabskiej w sprawie konfliktu,w którym stwierdzono, że syryjskie siły rządowe były odpowiedzialne, ale nie podał dokładnego rodzaju użytego środka chemicznego:

\”Około godziny 6.30 w dniu 30 marca – pięć dni po ataku chloru na szpital w Al-Lataminah przez siły syryjskie [raport Bellngcata] – niezidentyfikowany samolot wojenny zrzucił dwie bomby na polu rolnym na południe od wioski Al-Lataminah. Rozmówcy przypomnieli sobie, jak pierwsza bomba prawie nie brzmiała, ale wypuściła \”toksyczny materiał\” bez szczególnego zapachu, podczas gdy druga bomba spowodowała głośną eksplozję. W wyniku tego pierwszego co najmniej 85 osób cierpiało na trudności w oddychaniu, utratę przytomności, zaczerwienienie oczu i zaburzenia widzenia. Wśród rannych było 12 mężczyzn rolników znajdujących się 300 metrów od punktu uderzenia, w tym 2 nieletnich. Zachorowało również dziewięciu pracowników medycznych, którzy leczyli pacjentów bez ochrony.\”

\”Podczas gdy Komisja nie jest w stanie zidentyfikować dokładnego czynnika, na który narażone były ofiary incydentu z 30 marca, ankietowani opisali pewne objawy, w tym bardzo niski puls w jednym przypadku, a także zakontraktowane źrenice, uduszenie, nudności i skurcze w innym, które wskazują na zatrucie fosforem organicznym substancją chemiczną, taką jak pestycyd lub środek nerwowy. Brak charakterystycznego zapachu chloru, w połączeniu z wtórnymi zatruciami wśród personelu medycznego leczącego ofiary, potwierdza wniosek, że zastosowano toksyczną substancję chemiczną inną niż chlor. Biorąc pod uwagę, że siły syryjskie i rosyjskie prowadziły kampanię powietrzną na tym obszarze, brak oznak, że siły rosyjskie kiedykolwiek używały broni chemicznej w Syryjskiej Republice Arabskiej, oraz wielokrotne użycie broni chemicznej przez syryjskie siły powietrzne, istnieją uzasadnione powody, aby stwierdzić, że syryjskie siły powietrzne użyły broni chemicznej w Al Lataminah w dniu 30 marca.\”

Nowo wydany raport OPCW-FFM stwierdza, co następuje o ataku:

1.4 Biorąc pod uwagę ograniczenia niektórych dowodów, FFM nie był w stanie ustalić z całkowitą pewnością użycia broni chemicznej. Niemniej jednak zebrano wystarczające fakty, aby umożliwić ustalenie:

a) obecność sarinu na próbkach pochodzących z domniemanego miejsca zdarzenia;

b) że ofiary z tego miejsca i okresu wykazywały objawy i były leczone zgodnie z narażeniem na sarin;

c) części amunicji z domniemanego miejsca zdarzenia były zgodne z zastosowaniem broni chemicznej.

1.5 W związku z tym FFM jest w stanie stwierdzić, że sarin był bardziej niż prawdopodobne używane jako broń chemiczna w dniu 30 marca 2017 r.

Raport OPCW-FFM stwierdza również, że nie byli w stanie odwiedzić strony, a ich wnioski \”zostały zaczerpnięte z analizy wywiadów, materiałów uzupełniających przedłożonych podczas procesu rozmowy kwalifikacyjnej, analizy próbek środowiskowych, a następnie odsyłania i potwierdzenia dowodów.\” Stwierdza się w nim również:

\”FFM spojrzał na połączenie, spójność i potwierdzenie dowodów zebranych jako całości, a nie poszczególnych dowodów zebranych w oderwaniu, w celu wyciągnięcia wniosków.\”

Raport zawiera również listę otwartych źródeł w załącznikach, z których wiele zostało przeanalizowanych w artykule Bellingcat z października 2017 r., wraz z zeznaniami świadków i zeznaniami świadków Bellingcat. OPCW-FFM donosi, że po incydencie został zgłoszony w Al-Lataminah w marcu 25th 2017 (atak chloru na szpital udokumentowane tutaj przez Bellingcat) FFM zbadał informacje open source, i zidentyfikowane dodatkowe zarzuty w obszarze Al-Lataminah, w tym 30 marca ataku. Świadkowie kontaktowali się w porozumieniu z przedstawicielami kilku organizacji pozarządowych, w tym z Centrum Dokumentacji Wymiaru Sprawiedliwości/Naruszeń Chemicznych w Syrii (CVDCS), Syryjską Obroną Cywilną (znaną również jako Białe Hełmy (SCD)), Syryjskim Amerykańskim Towarzystwem Medycznym (SAMS) i Syryjskim Instytutem Sprawiedliwości (SIJ).

Próbki fizyczne zostały również pobrane przez OPCW-FFM, a próbki gleby zostały dostarczone 12 kwietnia. Na podstawie zeznań świadków zebrano kolejne próbki, w tym potencjalnie istotne części amunicji, które zostały otrzymane przez OPCW-FFM w dniach 17 lipca i 17 sierpnia. Załącznik 3 do sprawozdania wskazuje, że próbki środowiskowe i pozostałości amunicji zostały dostarczone przez syryjską obronę cywilną (SCD), która udokumentowała proces zbierania. Zbieranie próbek 30 marca pojawiło się w filmach opublikowanych na YouTube po ataku:

Jak wspomniano we wcześniejszym raporcie Bellingcat na temat ataku z 30 marca, członkowie SCD zbierający próbki w filmach z 30 marca używają tego samego sprzętu, co członkowie SCD sfilmowani zbierając próbki z miejsca ataku Sarinem 4 kwietnia w Khan Sheikhoun. Inne filmy dostarczone Bellingcat przez SCD pokazuje również proces zbierania w lipcu, a zrzuty ekranu z tych filmów funkcji w raporcie OPCW-FFM.

Oprócz zeznań świadków i próbek z terenu, OPCW-FFM zebrał próbki biomedyczne od dwóch ofiar 29 lipca. Raport przyznaje, że próbki pobrane tak długo po ataku były \”bardzo mało prawdopodobne, aby uzyskać pozytywny wynik pod kątem narażenia na chemikalia fosforowe, nawet jeśli dana osoba była narażona.\” W rezultacie nie wykryto żadnych biomarkerów odnoszących się do narażenia na działanie czynnika nerwowego opartego na fosforze w próbkach krwi lub włosów od obu ofiar.

Narracja OPCW-FFM zaczyna się od ataku, który miał miejsce około godziny 6:00, z dźwiękiem odrzutowca, po którym następowały dźwięki z czterech powietrza dostarczonej amunicji, zgodnie z innymi raportami dotyczącymi ataku. W sprawozdaniu stwierdza się, że:

\”Trzecia detonacja miała inną, cichszą, charakterystyczną niż pozostałe trzy, bez zapachu i związanego z nim dymu w przeciwieństwie do innych ataków.\”

Miejsce uderzenia znajdowało się w raporcie OPCW-FFM jako obszar 500 m na południe od miasta, w miejscu, które pasuje do wcześniejszej geolokalizacji bellingcat w miejscu uderzenia:

Raport OPCW-FFM odnosi się do świadków przebywania w pobliskich jaskiniach w czasie ataku, co może odnosić się do tuneli około 200 m na północ od miejsca uderzenia, które były używane przez siły rebeliantów i biorące udział w wielu filmach bombowych opublikowanych przez rosyjskie Ministerstwo Obrony od września 2015 roku. Nie udało się ustalić za pośrednictwem otwartych źródeł, czy w okolicy znajdują się inne jaskinie lub tunele. W sprawozdaniu OPCW-FFM opisano obszar jako \”obszar wojskowy współlokowany z uprawą rolną\” i że był on \”w przeważającej mierze zajęty przez bojowników zbrojnej grupy opozycyjnej (AOG)\” z \”niewielką liczbą pracowników rolnych również obecnych na tym obszarze w tym czasie\”. Jest to zgodne z niektórymi zeznaniami świadków złożonymi Bellingcatowi, takim jak dr Mahmoud Abbas, który stwierdził, że wśród ofiar są cywile i bojownicy. Jeden ze świadków przesłuchiwanych przez Bellingcat stwierdził, że uważa, że rolnicy byli celem, ale uzasadnione jest stwierdzenie, że faktycznym celem były jaskinie używane przez uzbrojone grupy w okolicy.

Tabela świadków znajduje się w raporcie:

OPCW-FFM opisuje scenę jako świadkowie wyszli :

\”ludzie krzyczeli i \”spadali\”. Ofiary drżały, drżały, pieniły się i stawały się coraz bardziej niereagujące. Świadkowie i inni podjęli próby ratowania i ewakuacji ofiar. Świadkowie opisują, jak ratownicy również zaczęli spadać, zanim również stracili przytomność. Świadkowie szacują czas między narażeniem a utratą przytomności od około 5 minut w jednym przypadku do około 30 minut w innym.\”

Ofiary ataku zostały przewiezione do wielu szpitali w okolicy, opisane jako MF-A, B, C, D i E w raporcie OPCW-FFM. Raport zawiera podział objawów u 16 ofiar, jak donosi MF-A:

Mioza (zwężone źrenice) jest jednym z objawów narażenia na Sarin, i jest widoczny w niektórych filmów i zdjęć wykonanych w szpitalach leczenia ofiar w dniu 30 marca.

Jedną z niespójności we wcześniejszych doniesieniach na temat ataku można wytłumaczyć wysłaniem ofiar do różnych placówek medycznych. Raport OPCW-FFM stwierdza liczbę osób wysłanych do tych obiektów, z \”około 65 są przekazywane do MF-C, około 40 do MF-D i 40-50 do MF-E. Szesnaście ofiar (wszyscy mężczyźni) pozostał w MF-A na leczenie, przed przeniesieniem do innych placówek medycznych w ciągu godziny.\” Różne źródła podały różne liczby dla osób leczonych, od 30 do 169, a ten szeroki zakres liczb można wytłumaczyć zamieszaniem co do dokładnej liczby, ponieważ zostały one wysłane do różnych placówek medycznych.

Raport OPCW-FFM zauważa również, że w MF-B 3 ofiary zostały zarejestrowane jako zdiagnozowano zatrucie chlorem. Niektóre wstępne raporty open source wkrótce po ataku stwierdzono chloru zostały wykorzystane, które mogą być założenie oparte na wielu ataków chloru zgłaszane w poprzednim tygodniu w tym samym mieście, a OPCW-FFM stwierdza, co następuje o diagnozach zatrucia chlorem zarejestrowanych w MF-B:

\”FFM zauważył diagnozę \”zatrucia chlorem\” i został poinformowany, w kilku wywiadach, że gdy znaczna liczba pacjentów obecnych w szpitalu z widocznym zatruciem chemicznym, istnieje założenie, że zatrucie chemiczne jest związane z chlorem. Chociaż po dalszej ocenie bardziej szczegółowe rokowanie może wyraźnie wykluczyć zatrucie chlorem, wstępne rokowanie nadal pozostaje w ewidencji.\”

OPCW-FFM zawiera szczegółowe informacje o tym, gdzie przedmioty i próbki wokół miejsca uderzenia zostały sfilmowane i sfotografowane podczas procesu odzyskiwania:

5 obrazów pochodzi z materiału wideo nakręconego z procesu zbierania w lipcu, oglądanego przez Bellingcat, a obraz w prawym dolnym rogu pokazuje kolekcję próbek 30 marca. Należy zauważyć, że podczas gdy jedno miejsce jest opisane jako krater, jest mało prawdopodobne, krater z uderzenia bomby Sarin, który znajduje się w obszarze oznaczonym jako \”obszar zbierania gruzu\”. Lokalizacja uderzenia jest opisana w raporcie OPCW-FFM w następujący sposób:

\”Punkt uderzenia, odnoszący się do trzeciej detonacji, został oszacowany przez świadków na 1 1,5 m średnicy i około 25 cm głębokości. Roślinność wydawała się spalona i wyblakła przez około 20-30 metrów i została odnotowana jako inna od uszkodzeń wegetatywnych zwykle związanych z chlorem. \”

Ten obszar pokazujący spaloną i wyblakłą roślinność jest widoczny w filmach z 30 marca i został zlokalizowany na \”obszarze zbierania gruzu\” zaznaczonym na powyższej mapie:

Nietypowo, raport OPCW-FFM zawiera zdjęcia każdego elementu testowanego przez OPCW-FFM, a elementy te są widoczne w niektórych filmach open source, a także w lipcowym materiale filmowym nakręconym podczas zbierania zanieczyszczeń z amunicji. W tych testach wykryto wiele substancji chemicznych, w tym Sarin, DIMP, IMPA, MPA, HFP, DIPF, DIPP i heksamina, które również wykryto w próbkach z ataku chemicznego na Khan Sheikhoun. Heksamina jest szczególnie interesująca, ponieważ została wcześniej wykryta w próbkach z 2013 w ataku sarinem na Saraqib w dniu 21 sierpnia 2013 oraz ataku w Damaszku, a atak na Khan Sheikhoun, były OPCW-ONZ jim raport stwierdził, co następuje:

\”Wyniki analizy wyznaczonych laboratoriów OPCW potwierdzają obecność sarinu i niektórych znanych produktów degradacji (zob. dokument OPCW S/1521/2017, a także dokumenty Organizacji Narodów Zjednoczonych S/2017/567 i S/2017/440). Ponadto wyniki potwierdzają, że sarin został wyprodukowany drogą binarną, w której DF jest łączony z izopropanolem (iPrOH) w obecności heksamina.\”

Inną istotną substancją chemiczną wykrytą w próbkach Al-Lataminah jest izopropylofosfoluridian (iPPF), wykryty wielokrotnie w testach zanieczyszczeń z amunicji. Ta substancja chemiczna jest jedną z trzech \”substancji chemicznych markerowych\” opisanych w raporcie OPCW-UN JIM, które wskazują, że Sarin pochodzi z procesu produkcyjnego rządów Syrii:

\”Próbki z Khan Shaykhun zawierają trzy rodzaje markerów chemicznych opisane powyżej: PF6, fosforany izopropylowe ifosforlupropylu. Ich obecność jest silnym wskaźnikiem tego, że sarin rozpowszechniany w Khan Shaykhun został wyprodukowany z DF z zapasów Syryjskiej Republiki Arabskiej.\”

HFP aka PF6, inna substancja chemiczna wykryta i opisana w raporcie OPCW-UN JIM jako substancja chemiczna markera, a wskazanie, że Sarin został wyprodukowany w ramach zaawansowanego procesu produkcyjnego, jest również obecne w próbkach.

Innym związkiem między atakiem na Khan Sheikhoun a atakiem na Al-Lataminah są pozostałości przedmiotu, który jest identyczny pod względem projektu, jak czapka wypełniająca odzyskana z krateru w Khan Sheikhoun.

Raport OPCW-FFM opisuje ten element:

\”07SDS składa się z okrągłego przedmiotu (oznaczonego 1) przymocowanego do metalowej płyty (oznaczonej 2). Jest silnie skorodowany, a metalowa płyta jest wygięta i zdeformowana. Na zewnętrznej stronie, ciemnozielony kolor jest częściowo widoczny. Okrągły obiekt na górze ma metalową pokrywę (oznaczoną 3) z dwoma otworami (oznaczonymi 4), prawdopodobnie do montażu za pomocą klucza widelca. Odległość między dwoma otworami wynosi około 35 mm.

Po drugiej stronie, która wydaje się być wewnętrzna strona systemu, widoczne są trzy okręgi (najbardziej wewnętrzną okrąg nie jest widoczny na zdjęciu). Po tej wewnętrznej stronie (stronie bez widocznych oznaczeń kolorów) odpowiednie średnice okręgów to około 105 mm, 60 mm i 50 mm.

Grubość okrągłego obiektu wynosi około 35 mm. Metalowa płyta, do której jest przymocowana, ma grubość około 5 mm i jest pęknięty ze wszystkich stron. Jedna strona ma bardzo proste cięcie.\”

Raport OPCW-UN JIM opisuje przedmiot odzyskany z krateru w Khan Sheikhoun:

\”Według informacji uzyskanych przez mechanizm, korek nalewnika, z dwoma zatyczkami zamykającymi, jest wyjątkowo zgodny z syryjskimi chemicznymi bombami powietrznymi. Mechanizm został wyposażony w ocenę nasadki wypełniacza oraz analizę chemiczną wykazującą sarin i produkt reakcji sarinu z heksamina, który może powstać tylko w bardzo wysokim ogniu. Otrzymano również informację, że dodatkowe fragmenty metalu zebrane z krateru mogą prawdopodobnie odpowiadać części syryjskiej powietrznej amunicji chemicznej.\”

Czapka pocisku użytego w ataku na Khan Sheikhoun została zmierzona i okazała się mieć około 105 mm szerokości, a średnice innych widocznych okręgów wynosiły około 60 mm i 50 mm, identyczne z pomiarami przedmiotu odzyskanego z miejsca ataku Al-Lataminah:

Po drugiej stronie czapki z Khan Sheikhoun został sfotografowany, i podczas gdy tylko jeden otwór jest widoczny ze względu na obecność niezidentyfikowanej substancji na wieczku, otwór znajduje się w tej samej pozycji w stosunku do zewnętrznej krawędzi, jak otwory na pozycji Al-Lataminah:

Warto również zauważyć, że położenie metalowej płyty, do której są przymocowane przedmioty, znajduje się w obu przykładach bliżej boku z dwoma otworami. Jest wysoce prawdopodobne, że te dwa elementy pochodzą z tego samego rodzaju amunicji, i na podstawie raportu OPCW-UN JIM, możemy założyć, że jest to część amunicji używanej w obu atakach.

Druga czapka tego pocisku została odzyskana z miejsca uderzenia.

\”03SDS(B) składa się z okrągłej części przymocowanej do drugiego, w kształcie haka kawałka metalu. Jest jednak silnie skorodowany, na pokrywie okrągłej części, a na spawanie części w kształcie haka można zobaczyć ślady ciemnozielonej farby. Okrągła część wygląda bardzo podobnie do okrągłej części próbki 07SDS (patrz poprzednio) i ma bardzo podobne wymiary. W związku z tym wymiary nie są tutaj powtarzane.

Górna część ma okrągłą pokrywę nadal przymocowaną do zespołu. Na pokrywie znajdują się dwa symetryczne otwory, najprawdopodobniej dla klucza widelca lub podobnego takiego narzędzia używanego do dokręcania. Druga część jest spawany na materiale bazowym, do którego jest również dołączony kawałek metalu w kształcie uchwytu. Deformacje są zgodne z elementem oderwanym od głównego systemu.\”

Jest to identyczne z drugą pokrywą i jest połączone z prawdopodobnie uchwytem zawieszenia, co wskazuje, że jest to amunicja z ładunkiem.

Na tej podstawie inne przedmioty odzyskane z miejsca ataku na Al-Lataminah stają się o wiele bardziej interesujące, potencjalnie pozwalają na identyfikację amunicji przez inspektorów OPCW-UN JIM, pozwalając im ustalić dokładną amunicję używaną w obu atakach. Pierwszy element to duża blacha z metalu:

\”01SDS (Duży kawałek metalu, patrz rysunek A4.1 powyżej) to duży półkolisty kawałek metalu. Jest silnie zdeformowany i skorodowany, szczególnie na tym, co wydaje się być wewnętrzną stroną. Na powierzchni przedmiotu nadal widoczne są ślady szarej i ciemnozielonej farby. Pozycja ma około 900 mm długości i 300 mm szerokości. Dłuższa krawędź przedmiotu została wzmocniona (oznaczona etykietą 1). Grubość płyty metalowej wynosi około 5 mm.

Trójkątna część metalowa jest przymocowana do głównego korpusu przedmiotu. Ta część przypomina ogon przymocowany płetwy bocznej (oznaczone 2). Widać pozostałości trzech innych spoin (oznakowanych 3) o podobnej długości i w przybliżeniu równo od siebie. Może to wskazywać na oryginalną obecność dodatkowych trzech równoważnych obiektów. \”

Na podstawie powyższego opisu wydaje się być częścią sekcji ogonowej amunicji. Obszar oznaczony jako 1 pokrywałby główny korpus amunicji, podczas gdy tzw płetwa ogonowa rozciągała się poza koniec sekcji ogonowej. Jeśli 900mm obejmuje cały pomiar obwodu amunicji, a następnie średnica będzie około 285mm. OPCW-UN JIM cytowane ekspertów, stwierdzając, co następuje o amunicji użytej na Khan Sheikhoun, dla których ten sam rodzaj gruzu nie był dostępny do pomiaru:

\”Badając pozostałości amunicji zaobserwowane wewnątrz krateru, instytuty kryminalistyczne i poszczególni eksperci doszli do wniosku, że resztki były kawałkami cienkościennej amunicji o średnicy od 300 do 500 mm i prawdopodobnie pochodzą z bomby lotniczej.\”

Aktualizacja – W rzeczywistości wydaje się, że pomiar 900mm jest miarą linii prostej, co oznacza, że amunicja będzie rzeczywiście znacznie większa niż 285 mm średnicy:

3 inne spoiny w równej odległości od siebie, a pozostałe płetwy ogonowej sugeruje, że amunicja będzie miała podobną sekcję ogona i układ płetw ogonowych jako bombę fragmentacji wysokiego wybuchowego OFAB-100-120:

Kolejny kawałek odzyskanych szczątków pokazuje koniec płetw ogonowych:

\”01SDS(B) jest dużym skorodowanym i zdeformowanym metalowym przedmiotem. Pomimo korozji, nadal można zobaczyć warstwy ciemnozielonego i szarego koloru. Możliwe jest również zobaczyć mniejszy pierścień wewnętrzny w środku, połączony siedmioma metalowymi częściami z większym pierścieniem zewnętrznym. Cztery części łączące pierścienie są prostokątne. Pozostałe trzy są znacznie większe i trójkątne. Odstępy między trzema częściami, oprócz wskazań na pierścieniach, wskazują na jedną brakującą większą trójkątną część.

Jest to zgodne z montażem płetwy ogonowej bomby powietrznej.

FFM wykonał liczne pomiary tego elementu. Biorąc pod uwagę poziom deformacji, pomiary te są jedynie przybliżonymi wymiarami. Te przybliżone wymiary nie zostały uwzględnione.\”

Podobnie jak w przypadku OFAB-100-120, wydaje się, że 8 sztuk metalu łączy pierścień wewnętrzny z pierścieniem zewnętrznym. 4 są trójkątnymi płetwami ogonowymi, 4 łączą prostokątne kawałki. Jedną ze znaczących różnic między płetwami ogonowymi OFAB-100-120 a płetwami ogonowymi odzyskanymi z Al-Lataminah jest trójkątne sekcje nie wykraczają poza krawędź pierścienia zewnętrznego. Wydaje się również, że pierścień wewnętrzny jest mniejszy, chociaż jest zbyt poważnie uszkodzony, aby być pewnym. Na tej podstawie możliwe jest ustalenie, że bomba używana w Al-Lataminah nie jest OFAB-100-120. Jak dotąd, pasujący typ bomby, o szerokości około 285 mm z tą konfiguracją płetwy ogonowej, został jeszcze znaleziony.

Inne odzyskane elementy obejmują rosyjski АВУ-ЭТ wpływ fuze:

\”09SDS jest silnie zdeformowanym i uszkodzonym metalowym przedmiotem. Po obu stronach widoczne są gwinty. Ta część posiada również widoczne oznaczenia, które wskazują na uniwersalny bezpiecznik bomby. Bezpiecznik został aktywowany i nie zawiera materiałów wybuchowych. To urządzenie jest zwykle uzbrojone elektrycznie, odporne na ciepło i może działać jako detonacja punktowa lub z opóźnionym działaniem. Jest on używany na wielu typach bomb powietrznych przez wiele narodów.\”

Inny przedmiot wydaje się podobny do innego przedmiotu w kraterze ataku na Khan Sheikhoun:

\”12SDS jest podobny do metalowej szyny o długości około 550 mm, o kwadratowym przekroju. Jest silnie skorodowany z ośmioma równomiernie rozłożonymi otworami widocznymi po jednej stronie i śladami szarego koloru. Niektóre otwory nadal zawierają uszkodzone śruby wewnątrz. Szerokość boku z otworami wynosi około 30 mm, grubość wynosi około 20 mm, a odległość między dwoma otworami wynosi około 65 mm. Po jednej stronie znajduje się przymocowana warstwa metalu, która ma około 5 mm grubości.\”

Ten przedmiot wydaje się być podobny do przedmiotu sfotografowanego w kraterze wybuchu po ataku na Khan Sheikhoun, chociaż nie ma pomiarów tego przedmiotu ani szczegółowych fotografii:

Na podstawie raportu OPCW-FFM i informacji open source można stwierdzić, że jest wysoce prawdopodobne, że ten sam rodzaj amunicji z ładunkiem został użyty w obu atakach, przy czym ten sam typ Sarinu był używany w obu atakach, wcześniej związanych z rządem syryjskim w niedawnym raporcie OPCW-UN JIM. Dodatkowe szczątki odzyskane z miejsca uderzenia na Al-Lataminah, miejmy nadzieję, zapewnią śledczym wystarczającą ilość informacji, aby zidentyfikować amunicję używaną w obu atakach.

13 listopada 2017 r.

Próby Rosji zakwestionowania oskarżeń o odpowiedzialność syryjskiego rządu za atak Sarinu z 4 kwietnia 2017 r. na Chan Sheikhoun mogły nieumyślnie okazać najlepsze dowody na to, że rząd syryjski jest odpowiedzialny nie tylko za atak na Chan Sheikhoun, ale wcześniej 30 marca 2017 r. atakiem z wykorzystaniem sarinu na Al-Lataminah.

Podczas konferencji prasowej 2 listopada 2017 r. rosyjskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Ministerstwo Obrony oraz Ministerstwo Przemysłu i Handlu przedstawiły swoją odpowiedź na raport Organizacji Zakazu Broni Chemicznej – Wspólnej Misji ONZ (OPCW-UN JIM) w sprawie ataku sarinem na Chan Sheikhoun . Prezentacja zawierała serię slajdów, które zawierały schematy dwóch rodzajów bomb chemicznych, oznaczonych MYM6000 i M4000. Slajdy z prezentacji, z jaśniejszą wersją schematów bombowych, zostały opublikowane online:

Co ciekawe, rosyjska prezentacja wydaje się być po raz pierwszy obrazy tych amunicji zostały upublicznione, a przed konferencją prasową, żadne inne odniesienia do M 6000 lub bomby M4000 pojawiają się w Internecie. Gregory Koblentz, profesor nadzwyczajny i dyrektor Biodefense Graduate Program w Schar School of Policy and Government na George Mason University, zauważył, że \”te oznaczenia pasują do bomb zadeklarowanych przez Syrię do OPCW\”, chociaż wydaje się, że nie ma materiałów open source, które zawiera szczegółowe informacje na temat rodzajów bomb zadeklarowanych do OPCW. Na konferencji prasowej źródło schematów jest opisane jako dostarczone \”przez niektóre organizacje\”, ale nie podano więcej szczegółów.

W raporcie OPCW Fact Finding Mission (FFM) w sprawie ataku Al-Lataminah z 30 marca przedstawiono zdjęcia kilku przedmiotów odzyskanych z miejsca ataku przez syryjską obronę cywilną i przekazanych OPCW. Obejmuje to dwie metalowe nasadki wypełniające, które są identyczne w konstrukcji, jak nasadka napełniająca odzyskana z miejsca ataku z 4 kwietnia na Khan Sheikhoun:

Po lewej – Czapka z Al-Lataminah; Prawo – Czapka z Khan Sheikhoun

Analiza chemiczna gruzu i próbek wydobytych z miejsca ataku z 30 marca jest zgodna z tym samym rodzajem Sarinu używanym w obu przypadkach, Sarin, który raport OPCW-ONZ na temat państw ataku na Khan Sheikhoun jest związany z procesem produkcyjnym używanym przez rząd syryjski. Podczas gdy OPCW dostarcza dowodów, że łączy Sarin używany zarówno w ataku (jak i poprzednich ataków)z rządem syryjskim, to rząd rosyjski, który próbując bronić rządu syryjskiego, nieumyślnie dostarcza dowodów łączących bombę używaną z rządem syryjskim.

Schemat opublikowany przez rosyjski rząd amunicji M4000 zapewnia wiele dopasowań do szczątków odzyskanych po ataku Al-Lataminah, związanych z amunicją używaną w ataku Khan Sheikhoun przez obecność tej samej czapki wypełniacza. Po pierwsze, możliwe jest ustalenie, że wielkość szczątków amunicji jest zgodna z wielkością amunicji M4000. W raporcie OPCW-FFM na temat Al-Lataminah pozostałości części ogonowej amunicji, z jedną tzw płetwą ogonową, jest mierzona jako 900mm szerokości. Na tej podstawie możliwe jest obliczenie przybliżonego obwodu amunicji. Poniższy obraz przedstawia ten proces

Na podstawie powyższych pomiarów średnica amunicji wynosi około 458 mm, a biorąc pod uwagę poziom zniekształcenia szczątków amunicji, jest to zgodne ze średnicą 460 mm bomby chemicznej M4000. Możliwe jest również uzyskanie przybliżonego pomiaru płetw ogonowych dzięki poniższemu obrazowi w raporcie OPCW-FFM na temat Al-Lataminah:

Ten obiekt jest opisany w raporcie OPCW-FFM w następujący sposób:

\”01SDS(B) jest dużym skorodowanym i zdeformowanym metalowym przedmiotem. Pomimo korozji, nadal można zobaczyć warstwy ciemnozielonego i szarego koloru. Możliwe jest również zobaczyć mniejszy pierścień wewnętrzny w środku, połączony siedmioma metalowymi częściami z większym pierścieniem zewnętrznym. Cztery części łączące pierścienie są prostokątne. Pozostałe trzy są znacznie większe i trójkątne. Odstępy między trzema częściami, oprócz wskazań na pierścieniach, wskazują na jedną brakującą większą trójkątną część.

Jest to zgodne z montażem płetwy ogonowej bomby powietrznej.

FFM wykonał liczne pomiary tego elementu. Biorąc pod uwagę poziom deformacji, pomiary te są jedynie przybliżonymi wymiarami. Te przybliżone wymiary nie zostały uwzględnione.\”

Na podstawie widocznego pomiaru możliwe było odtworzenie modelu 3D pierścienia tylnego, który ponownie mierzył około 460 mm:

Pomiary te są zgodne z twierdzeniami ekspertów konsultowanych przez OPCW-UN JIM w swoim raporcie na temat ataku sarinem na Khan Sheikhoun :

\”Badając pozostałości amunicji zaobserwowane wewnątrz krateru, instytuty kryminalistyczne i poszczególni eksperci doszli do wniosku, że resztki były kawałkami cienkościennej amunicji o średnicy od 300 do 500 mm i prawdopodobnie pochodzą z bomby lotniczej.\”

Konstrukcja sekcji ogonowej i pierścieni ogonowych jest również zgodna ze schematem bomby M4000, pokazując, że płetwy ogonowe nie wykraczają poza boki pierścienia ogonowego, a sekcja ogona nie rozciąga się w pełni na pierścienie ogonowe, tak jak w przypadku niektórych innych modeli bomb, w tym MYM6000.

Również odzyskane z miejsca uderzenia ataku na Al-Lataminah były wspomniane identyczne czapki wypełniające, pasujące do typu odzyskanego po ataku na Khan Sheikhoun. W raporcie OPCW-UN JIM na Khan Sheikhoun odzyskana czapka została opisana jako \”wyjątkowo zgodna z syryjskimi chemicznymi bombami powietrznymi\”:

Jedna czapka ma przymocowany kawałek metalu, który sam jest przymocowany do uchwytu zawieszenia, używany do mocowania amunicji do samolotu. Dwie pokrywki są również widoczne z boku amunicji na diagramie M4000, z których jedna znajduje się w pobliżu uchwytu zawieszenia:

Widoczny z przodu bomby na powyższym schemacie jest obudowy. Obudowa, która jest oddzielona od niebieskiego przedniego końca amunicji, rozciąga się na przedniej krawędzi amunicji, a to byłoby zgodne z gruzu odzyskane z Al-Lataminah miejscu ataku:

OPCW-FFM odnosi się do tego i na podstawie oznaczeń można zidentyfikować go jako rosyjski АВУ-ЭТ :

\”09SDS jest silnie zdeformowanym i uszkodzonym metalowym przedmiotem. Po obu stronach widoczne są gwinty. Ta część posiada również widoczne oznaczenia, które wskazują na uniwersalny bezpiecznik bomby. Bezpiecznik został aktywowany i nie zawiera materiałów wybuchowych. To urządzenie jest zwykle uzbrojone elektrycznie, odporne na ciepło i może działać jako detonacja punktowa lub z opóźnionym działaniem. Jest on używany na wielu typach bomb powietrznych przez wiele narodów.\”

Nić wskazuje, że obudowa byłaby wkręcona w przód bomby, zgodnie ze schematem bomby chemicznej M4000. Detonuje ładunek 3 kg, który biegnie przez przednią połowę amunicji, oznaczoną na czerwono.

Również odzyskane z miejsca ataku na Al-Lataminah jest pozostałości ciężkiego metalu obiektu, który jest zgodny z grubszym przednim końcem bomby oznaczone na niebiesko na powyższym diagramie:

Raport OPCW-FFM opisuje ten obiekt, w tym następujące zdanie:

\”Jedna strona przedmiotu jest płaska, a tylko dolna część ma ślady gwałtownego rozszczepiania. Boki większego obiektu są nierówne i szorstkie, prawdopodobnie również w wyniku gwałtownego oddzielenia.\”

Jego położenie wokół ładunku i rozerwania byłoby zgodne z uszkodzeniami widocznymi na obiekcie i jest jedynym obiektem o cięższych wymiarach odzyskanych z miejsca ataku.

Pomimo powtarzających się ostrzeżeń społeczności międzynarodowej, aby rząd Syrii nie używał broni chemicznej podczas wojny w Syrii, siły rządowe zaatakowały miasto al-Szefonia bronią chemiczną 25 lutego 2018 roku, co jest czwartym z rzędu atakiem chemicznym od początku 2018 roku na oblężoną wschodnią Ghutę – Damaszek. Ukierunkowanie doprowadziło do wielu obrażeń wśród ludności cywilnej i śmierci co najmniej dwojga dzieci, co potwierdza fakt, że używanie broni chemicznej wydaje się być systematyczną polityką prowadzoną przez rząd syryjski podczas toczących się bitew. Pierwszy atak w 2018 roku miał miejsce na obszarze między Doumą i Harastą w styczniu 13, 2018, drugi atak miał miejsce w styczniu 22, 2018 w północno-zachodniej części Doumy, a trzeci atak miał miejsce w lutym 1, 2018 w Doumie.

7 marca 2018 r. badacz terenowy STJ we wschodniej Ghucie poinformował, że obszar między Saqba i Hamoryah został zaatakowany przez chemikalia (piąty od początku 2018 r.), w wyniku którego według badacza zginęło wiele osób. STJ prowadzi obecnie niezbędne dochodzenia i opublikuje sprawozdanie specjalne w tym zakresie, gdy tylko zostanie zakończone.

W niedzielę 25 lutego 2018 r. o godzinie 18:00 w mieście Al-Szefonia we wschodniej Ghucie, w którym znajdowało się około 20 rodzin, był toksyczny gaz, który doprowadził do wielu ofiar wśród ludności cywilnej, zauważając, że najbliższa linia walk między rządem syryjskim a frakcjami opozycyjnymi znajdowała się w tym czasie około 2 kilometrów od miasta Al-Szefonia.

Tego samego dnia rosyjskie Ministerstwo Obrony opublikowało briefing na temat Syrii, w którym stwierdziło: \”Dowody wskazują, że przywódcy nielegalnych formacji zbrojnych we wschodniej Ghucie przygotowują prowokację przy użyciu trujących agentów, aby oskarżyć siły rządowe o użycie broni chemicznej przeciwko cywilom\”.

Mapa ilustruje obszar docelowy, na wschód od wschodniej Ghuny, i pokazuje rozmieszczenie obszarów kontrolowanych przez frakcje opozycyjne na dzień ataku.

Muhammad Ataya, mieszkaniec miasta Al-Shefonia, rozmawiał z STJ mówiąc:

\”Po intensywnym i bezprecedensowym bombardowanie we wschodniej Ghucie miast i miasteczkach, poszedłem z rodziną do jednej z piwnic w dzielnicy Al-Jamieat w mieście Al-Shefonia, w poszukiwaniu przystani bezpieczniejszej z naszego domu. Nad naszymi głowami leciał śmigłowiec, rzucił beczkę, która zaczęła spadać, który wydawał bardzo głośny dźwięk, ale kiedy uderzył w ziemię, nie słyszeliśmy żadnego dźwięku, który był niezwykły, myśleliśmy, że nie eksploduje. Potem my, moja rodzina i ja, zaczęliśmy wdychać silny i dziwny zapach, po którym zaciemniłem się i zemdlałem. Kiedy odzyskałem przytomność, znalazłem się w centrum medycznym.\”

Zdjęcie przedstawia wiele osób dotkniętych trującym atakiem gazowym w mieście Al-Szefonia.

Zdjęcia: Douma Koordynacja

Agencja Kumait opublikowała film pokazujący rannych mężczyzn i dziecko leczone w wyniku ataku chloru.

Wpływ trującego gazu był tak silny, ponieważ był skoncentrowany, a wielu rannych straciło przytomność, według zeznań STJ otrzymanych od ocalałego Muhammada Ataya, który kontynuował, mówiąc:

\”Nawet kiedy odzyskałem przytomność, moja sytuacja nie ustabilizowała się, ponieważ cierpiałem na silny ból głowy z dusznością przez długie godziny\”

Tego samego dnia od ataku reporter Yaser Aldoumani opublikował film pokazujący martwe dziecko z niebieską okładką z napisem \”25/02/2018 Al-Shefonia w wyniku chloru gazowego\”. Film pokazuje również rannych dzieci i mężczyzn leczonych w placówce medycznej w wyniku rzekomego ataku chloru.

Agencja medialna Damaski opublikowała film pokazujący dyrektora agencji prasowej Damaski, Yousef Albostany. Powiedział: \”25-02-2018 w niedzielę, jesteśmy we wschodniej Ghucie, która została zaatakowana przez siły Assada za pomocą gazu chemicznego. To dziecko zginęło dziś w wyniku ataku chemicznego gazu. Nie wiemy, czy jest to chlor, czy inny. Jest wielu innych rannych cywilów, w tym kobiety, mężczyźni i dzieci.\”

Inne zdjęcia z tego incydentu zostały opublikowane przez agencję medialną Damaski na ich koncie na Twitterze.

STJ spotkał Nizar Balla, jeden z członków wolontariuszy pogotowia, który powiedział nam, że rząd syryjski ukierunkowane każdej żywej istoty, która przeniosła się w mieście Al-Shefonia, który został przekształcony w miasto duchów, jak jego alejki były puste ludzi, a większość jego dróg zostały zablokowane z gruzu zniszczonych domów ostrzał z pocisków i rakiet. Nizar Powiedziała:

\”Otrzymaliśmy kilka zgłoszeń od cywilów o namierzeniu miasta Al-Szefonia toksycznym gazem. Natychmiast rzuciliśmy się na miejsce, gdzie napotkaliśmy wiele trudności, ponieważ dwóch sanitariuszy zostało uduszonych i poważnie zawroty głowy po wdychaniu trującego gazu, pomagamy im i jak największej liczby rannych cywilów. Niestety nie udało nam się dotrzeć do wszystkich rannych wystarczająco szybko ze względu na intensyfikację ostrzału na obszarze i zablokowanie większości dróg wewnątrz miasta Al-Szefonia z powodu gruzu, co spowodowało nasze opóźnienie w pomaganiu wielu przypadkach \”.

Ośrodki medyczne w regionie otrzymały 18 rannych cywilów, w tym 6 kobiet, 4 dzieci i 6 mężczyzn oraz martwe czteroletnie dziecko o imieniu Adnan al-Smadey.

Dr Saeed Hanafi, pracownik centrum medycznego w Doumie, powiedział do STJ:

\”Otrzymaliśmy kilka przypadków uduszenia cywilów, którzy byli narażeni na trujący gaz. Ich ubrania pachniały bardzo silnym zapachem chloru. Wśród rannych było dziecko, którego nie udało nam się uratować, ponieważ znajdował się w centrum obszaru docelowego w czasie ataku. Dzieci w jego wieku nie mogą przyjmować wysokiego stężenia toksycznego gazu, co początkowo podejrzewaliśmy, że brały udział w chlorze, ponieważ cechy i twarz dziecka wskazują, że został uduszony, pomimo obecności niektórych strachów wynikających z spadających gruzów, ale były one niewielkie i nie mają nic wspólnego z jego śmiercią. \”

Kolejne dziecko o imieniu Ahmad al-Ahmad, 10 miesięcy, zmarło rankiem 1 marca 2018 roku na duszność. Dr Saeed mówi dalej:

\”Ranni, którzy zostali przewiezieni do punktów medycznych, mieli zapach podobny do chloru, cierpieli na duszność i podrażnienie oskrzeli i spojówek. Umieściliśmy rannych na nebulizatorze i urządzeniach tlenowych, dopóki nie poprawili się i byli pod obserwacją medyczną przez 24 godziny.\”

Zdjęcie przedstawia dziecko Ahmad al-Ahmad, który później zmarło na ciężką duszność z innymi objawami po wystawieniu na działanie chloru gazu kredyt: SAMS

Zdjęcie przedstawia oświadczenie wydane przez Damaszek i Damaszek Rural Health Directorate, w którym uwalnia przyczynę śmierci Ahmada al-Ahmada z ciężką dusznością po ekspozycji na pociski z ładunkiem chloru.

Zdjęcie: Damaszek i Damaszek Rural Health Directorate.

Według badacza terenowego STJ, wskaźnik bombardowań wzrósł dramatycznie po przyjęciu rezolucji Rady Bezpieczeństwa nr 2401. Al-Shefonia była najbardziej ostrzelanym miastem, gdzie została poddana nieprzerwanym nalotom. Syryjski rząd śledził politykę spalonej ziemi, gdzie zbombardował miasto bronią chemiczną (bomby rakietowe lub beczkowe według uzyskanych zeznań) i wrócił, aby ponownie bombardować go dziesiątkami pocisków, co było przyczyną opóźnionego przybycia karetki po ataku.

Innym rodzajem obiektu odzyskanego zarówno z miejsc ataku Al-Lataminah, jak i Khan Sheikhoun są metalowe szyny z równie rozłożonymi otworami. Szyna odzyskana z Al-Lataminah ma około 550 mm długości, z uszkodzonymi śrubami wewnątrz niektórych otworów i dołączoną metalową warstwą 5 mm, której grubość jest zgodna z innymi szczątkami warstw metalowych odzyskanych z miejsca uderzenia. Jest prawdopodobne, że zostało to wykorzystane do dołączonych części bomby razem, i wydaje się pewne, że jeden z obiektów oznaczonych na szaro na poniższym diagramie:

Jednym z najciekawszych przedmiotów jest z tyłu bomby, oznaczone jako \”ramię mieszania\”. Część tego, znaleziono w tylnej części bomby, został odzyskany z miejsca ataku:

Kształt obiektu można wyraźnie zobaczyć w tylnej części diagramu, a zewnętrzna strona obiektu ma widoczny pęknięty metalowy pręt:

Jest to opisane w raporcie OPCW-FFM:

\”Część pokrywy ma większy otwór w środku, w którym widoczny jest segment wystającego metalowego pręta (oznaczony etykietą 3). Metalowy pręt jest uszkodzony i zdeformowany.\”

To, znowu, wydaje się zgodne z tym, co jest widoczne na diagramie bomby M4000.

Ze względu na całkowity brak dokumentacji publicznej na temat tej amunicji przed 2 listopada, prezentacja rosyjskiego rządu ataku na Khan Sheikhoun umożliwiła dokonanie tych meczów, zapewniając dalsze informacje na temat roli rządu syryjskiego nie tylko w ataku sarinem na Chan Sheikhoun , ale także w ataku sarinem na Al -Lataminah

Jedynym sposobem, aby rządy Rosji lub Syrii zaprzeczyły, że użyto bomby M4000, jest wyprodukowanie szczegółowych zdjęć bomby M4000, przedstawiających te same części wskazane powyżej, lub, jeśli Syryjczycy nadal twierdzą, że wszystkie te bomby zostały zniszczone po 2013 roku, odtajnić i opublikować dalsze informacje na temat bomby.

Po serii ataków sarinem w Al Lataminah i Khan Sheikhoun w marcu i kwietniu 2017 r., Bellingcat pracował z otwartymi źródłami, aby powoli połączyć charakter bomby użytej w atakach. Bellingcat po raz pierwszy opublikował swoje wnioski w listopadzie 2017 r. i nadal bazował na zebranych dowodach. Po tym, jak w tym tygodniu opublikowano raport OPCW Investigation and Identification Team (IIT), potwierdzający rodzaj bomby użytej w atakach sarinem z 24 marca i 30 marca 2017 r. w Al Lataminah, mamy teraz potwierdzenie rodzaju użytej bomby, syryjskiej bomby chemicznej M4000.

Jakiś czas po atakach sarinu wiosną 2017 r. zespół dochodzeniowo-śledczy Bellingcat zaczął łączyć tożsamość bomby użytej w tych atakach, pod pewnymi względami, dosłownie łącząc ją ze sobą.

Po ataku Sarinem na Khan Sheikhoun z 4 kwietnia 2017 r. podjęto próby zidentyfikowania rodzaju użytej amunicji, ale nie było dowodów. Miejscowi opisali bombę zrzuconą przez samolot zwalniający sprawę, ale tylko kilka kawałków metalu zostało udokumentowanych w miejscu ataku, w tym metalowa czapka wypełniająca. Było to zgodne z tym, jak bomba Sarin zostanie załadowana, wypełniona ładunkiem cieczy przez taką czapkę, ale nie można było znaleźć dopasowania do czapki za pośrednictwem otwartych źródeł w tym czasie.

Podczas gdy Bellingcat zaczął badać atak z 4 kwietnia 2017 r. w Khan Sheikhoun niemal natychmiast po jego wystąpieniu, dochodzenie w sprawie ataku na Al-Lataminah 30 marca 2017 r. nastąpiło znacznie później. W tym czasie większość czasu i środków poświęcono na ciągłe dochodzenia w sprawie zestrzelenia MH17, a ataki chemiczne w Syrii stały się niemal powszechne, a prawie co tydzień przynoszono nowe roszczenia o atak chemiczny gdzieś w Syrii. Dopiero atak na Chan Sheikhoun, a masowe ofiary i szokujące nagrania udostępnione w internecie po ataku przywróciły naszą uwagę na użycie broni chemicznej w Syrii.

To, co zwróciło naszą uwagę na atak z 30 marca w Al-Lataminah, to oświadczenie złożone 4 października przez Ahmeta Uzumcu, szefa Organizacji Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) dla AFP, wskazując, że podczas dochodzenia OPCW Fact Finding Mission (FFM) w sprawie ataków chemicznych w Syrii, Sarin został zidentyfikowany w próbkach pobranych z miejsca ataku z 30 marca.

Pierwszy artykuł na temat ataku Al-Latamiah, opublikowany 26 października 2017 r., przeanalizował dowody i informacje o ataku typu open source. Kilka organizacji, w tym Niezależna Międzynarodowa Komisja Śledcza ONZ ds. Grupy wspierające lokalne szpitale i kliniki, które przyjmowały pacjentów po ataku, takie jak Dyrekcja Zdrowia Hama i Związek Organizacji Opieki Medycznej i Pomocy (UOSSM) również opublikowały oświadczenia w bezpośrednim następstwie ataku na temat objawów ofiar, zgodnie z narażeniem sarinu, ale bez wyraźnego powiązania go z Sarinem.

Jednakże żadna z tych organizacji nie zbadała miejsca uderzenia lub związanych z nim zanieczyszczeń udokumentowanych w tym miejscu, co okazałoby się niezbędne do identyfikacji użytej amunicji. W internecie opublikowano kilka filmów o ataku z 30 marca, dokumentujących ofiary ataków poddawanych leczeniu, a syryjska obrona cywilna zbiera dowody na miejscu zdarzenia. Jeden z elementów nakręconych przez SMART TV w usuniętym filmie w pobliżu strony wpływu dostarczył kluczowego linku do ataku Sarin w dniu 4 kwietnia 2017 w Khan Sheikhoun.

To, co zwróciło uwagę na ten kawałek gruzu, to okrągły metalowy przedmiot po prawej stronie gruzu. Na pierwszy rzut oka wyglądało to identycznie jak czapka wypełniająca udokumentowana na miejscu ataku sarinu z 4 kwietnia w Khan Sheikhoun, który miał miejsce zaledwie kilka dni po tym ataku. Chociaż nie można było wykonać pomiarów obiektów z materiału wideo opublikowanego w internecie, chcieliśmy sprawdzić, czy i tak pasują do dwóch czapek. Porównaliśmy odległość dwóch otworów w środku czapki od zewnętrznej krawędzi czapki, aby sprawdzić, czy nie było danych.

Górna czapka pokazuje obie czapki nałożone ze sobą, pokazując widoczny otwór był w tej samej pozycji. Wskazywało to, że obie czapki miały ten sam projekt, a amunicja używana w Khan Sheikhoun i Al-Lataminah była taka sama. Było to istotne, ponieważ raport Wspólnego Mechanizmu Śledczego OPCW-ONZ w sprawie ataku na Khana Sheikhoun, w którym stwierdzono, że Syryjska Republika Arabska jest odpowiedzialna za atak, stwierdził, że pułap wypełnienia odzyskany od Khan Sheikhoun był \”wyjątkowo zgodny z syryjską chemiczną bombą powietrzną\”. Ale pytanie pozostało, co było bombą używaną do tych ataków Sarinem?

Listopad 2017 r. doprowadził do wielu istotnych wydarzeń w śledztwie dotyczącym charakteru syryjskich bomb sarinowych, jak na ironię ze względu na próby obrony syryjskich sojuszników przez Federację Rosyjską przed zarzutami o użycie Sarinu.

Na początku listopada 2017 r. OPCW FFM opublikował rad w sprawie dochodzenia w sprawie szeregu ataków chemicznych, w tym ataku z 30 marca 2017 r. w Al-Lataminah. Raport ten zawierał zdjęcia szczątków wydobytych z miejsca ataku Al-Lataminah, w tym pomiary różnych gruzu. Jeden z kawałków gruzu mierzone i fotografowane zawarte nie jeden, ale dwie czapki wypełniające odzyskane z miejsca ataku 30 marca:

Okazało się to istotne, ponieważ mierzono również pułap napełniający odzyskany od Khan Sheikhoun.

Można było również zauważyć, że obie strony czapki były identyczne w konstrukcji, a z pomiarami, dokładnie te same wymiary:

Teraz udało się kategorycznie stwierdzić, że konstrukcja i wymiary nasadek wypełniających odzyskanych po ataku z 30 marca w Al-Lataminah idealnie pasowały do czapki wypełniającej udokumentowanej w miejscu uderzenia w Khan Sheikhoun, którą raport OPCW-ONZ JIM określił jako \”wyjątkowo zgodny z syryjską bombą chemiczną\”.

Kolejną ważną wskazówkę w naszym dochodzeniu dostarczyła Federacja Rosyjska. Na konferencji prasowej z 2 listopada 2017 r. w odpowiedzi na raport OPCW-ONZ na temat ataku na Khan Sheikhoun, rosyjskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Ministerstwo Obrony i Ministerstwo Przemysłu i Handlu przedstawił różne informacje, które używane do twierdzenia, że atak na Khan Sheikhoun nie był w gestii Syryjskiej Republiki Arabskiej. Podczas tej prezentacji, pokazali slajd z diagramem dwóch syryjskich bomb chemicznych, M4000 i MYM6000:

Co ciekawe, Federacja Rosyjska podała właśnie pierwsze publiczne szczegóły dotyczące charakteru tych dwóch rodzajów bomb, w tym szczegóły dotyczące wewnętrznych mechanizmów bomb oraz pomiary szerokości i długości bomb, które okazałyby się kluczowe dla określenia rodzaju bomby użytej w atakach sarinu w Syrii w 2017 roku. Dwa górne obrazy diagramu pokazały bombę chemiczną MYM6000 przed i po zakończeniu procesu napełniania. Proces napełniania został opisany w artykule Mediapart z czerwca 2017 r. przez byłego członka Centrum Badań Naukowych i Badawczych (SSRC):

\”Oznaczało to również, że inżynierowie z SSRC musieli również zaprojektować bomby, które były specyficzne dla sarinu i które różniły się od zwykłej amunicji.\” Na zewnątrz przypominają konwencjonalne bomby o wadze 250 i 500 kilogramów TNT\” – wyjaśnił jeden z nich. \”Ale w środku były zupełnie inne, podzielone na dwie przegrody. Pierwszy, z przodu, niósł DF. Drugi, z tyłu, [zawierał] izopropylo i heksamina. Mieszanina ta jest mieszana razem przez mieszając pręt, który może być aktywowany przez rodzaj korby z tyłu bomby. Gdy dwie komory są wypełnione, technik nawija korbę, która przesuwa pręt mieszając do punktu, w którym łamie ścianę miki. Reakcja syntezy sarinu jest rozpoczynana wewnątrz bomby, umieszczona pod zimnym prysznicem i utrzymywana w bardzo precyzyjnym zakresie temperatur, kontrolowanym przez termometr laserowy\” – kontynuowało dawne źródło SSRC. \”Po czym, wszystko, co pozostało, to wprowadzenie, w przydzielonym ładowni w punkcie bomby, ładunek wybuchowy i detonator – altimetric, chronometryczne lub inne – i umieścić bombę pod skrzydłem samolotu. Obciążenie musi być bardzo precyzyjnie zmierzone. Jeśli jest zbyt duży, ciepło odłączone może spowodować rozkład produktu lub powstanie chmury gazu zbyt daleko od ziemi, co uczyniłoby go nieskutecznym. W zasadzie 250-kilogramowa bomba zawiera 133 litry sarinu, kilka kilogramów TNT i balast, aby zachować właściwości aerodynamiczne broni. 500-kilogramowa bomba zawiera 266 litrów sarinu. Idealna wysokość do wybuchu bomby wynosi około 60 metrów.\”

Dwie nasadki wypełniające widoczne na schemacie, wraz z ramieniem mieszającym (na zielono) i bariera oddzielająca dwie części bomby były zgodne z procesem opisanym w artykule Mediapart opublikowanym na kilka miesięcy przed opublikowaniem przez Federację Rosyjską szczegółowego schematu bomb. Opis ten był również zgodny z opisem procesu napełniania wyszczególnionym w niedawnym raporcie OPCW-IIT na temat ataków sarinów z 24 i 30 marca:

\”M4000 zaprojektowany przez Syryjską Republikę Arabską i wyprodukowany w Syryjskiej Republice Arabskiej w celu dostarczania środków chemicznych, w tym sarinu, jest niekierowanym chemicznym amunicją dostarczaną przez powietrze, ważącą 350 kilogramów. Jego wewnętrzna konstrukcja składa się z dwóch przedziałów, z których każda ma własną wtyczkę do napełniania, oddzieloną membraną składającą się z dwóch dysków przymocowanych do pierścienia. Wtyczka napełniająca w przedniej komorze służy do załadunku difluorku metylofosfonylu (DF) do amunicji, podczas gdy tylna wtyczka służy do napełniania amunicji heksamina i izopropanolem. Nosowa część bomby składa się z ciężkiego stożka, który zmusza bombę do upuszczenia nosa. Fuze adapter jest obecny na części nosa, aby dołączyć fuze. Wewnątrz przedniej komory znajduje się rurka burster z ładunkiem wybuchowym około 3 kilogramów trinitrotoluenu (TNT). W tylnej komorze przymocowana jest płetwa ogonowa, zaprojektowana w celu stabilizacji amunicji podczas jej upadku. W tylnej komorze znajduje się wiosło mieszające, które przebija membranę i miesza prekursory (DF, heksamina i izopropanol) w ramach przygotowań do użycia amunicji przed załadowaniem jej na samolot. Bomba ma dwa zawieszenia przyspawane do korpusu bomby, które służą do mocowania amunicji do samolotu.\”

Wraz z publikacją raportu OPCW FFM na temat ataków na Al-Lataminah, posiadano teraz o wiele więcej gruzu do zbadania. Obejmowały one drugą nasadkę napełniającą, o identycznej konstrukcji i pomiarach do drugiej pokrywy napełniającej odzyskanej z Al-Lataminah, z dołączonym do niej uchwytem zawieszenia. Było to zgodne ze schematem bomby M4000, który pokazał dwie obecne nasadki wypełniające, jedną blisko zawieszenia.

W sprawozdaniu znalazły się również dwa duże kawałki metalu; jeden półokrągły arkusz metalu z małym kawałku metalu dołączone do niego, a pozostałości tego, co wydawało się być pierścień ogona z płetwami:

Zestawy płetw i pierścieni ogona mogą okazać się kluczowe dla identyfikacji pozostałości bomby. Bardzo niewiele bomb, jeśli w ogóle, używane w konflikcie w Syrii mają tę samą konfigurację pierścieni ogonowych i płetw. Na przykład na poniższym obrazku pokazano dwa rodzaje bomb, które czasami są mylone ze sobą, ofab 250-270 bomby fragmentacji wysokiego wybuchowości (po lewej) i RBK-500 bomby kasetowej (po prawej):

Obie bomby mają 8 płetw ogonowych, z naprzemiennymi płetwami ogonowymi wykraczającymi poza szerokość pierścieni ogonowych. Jednak na OFAB 250-270 znajduje się drugi wewnętrzny pierścień ogonowy whre płetwy ogonowe kończą się, ale na RBK-500 pierścienie ogonowe kończą się u podstawy bomby. Widzimy również mniejsze szczegóły, takie jak nacięcie wokół wewnętrznej części płetw ogonowych RBK-500, gdzie spotykają się z podstawą bomby, i nacięciami na zewnętrznych końcach płetw ogonowych OFAB 250-270.

W przypadku gruzu z ataku z 30 marca w Al-Lataminah, najpierw chcieliśmy ustalić konfigurację płetw ogonowych i pierścieni ogonowych z resztek. Timmi Allen z Bellingcat stworzył prosty model 3D gruzu w celu ustalenia podstawowej konfiguracji płetw i pierścieni ogonów:

To ustaliło, że wewnątrz dużego pierścienia ogonowego znajdował się mniejszy pierścień ogonowy, z 8 kawałkami metalu łączącymi oba razem. Okazało się jednak, że brakuje jednego z kawałków metalu, więc tylko 7 było widocznych na tej części gruzu. Szczególnie 4 z tych kawałków metalu nie były płetwami ogonowymi, ale prostokątnymi kawałkami metalu, które nie wykraczały poza szerokość pierścienia ogonowego. Trzy dłuższe kawałki metalu, na przemian z pozostałymi 4 kawałkami, były widoczne, z jedną szczeliną, w której znajdowałby się kawałek dłuższego metalu. Były to wyraźnie płetwy ogonowe i znacznie nie wykraczały poza szerokość zewnętrznego pierścienia ogonowego.

Więc gdzie był ten brak długiego kawałka metalu, czwartej płetwy ogonowej? Raport OPCW FFM przedstawił swoje wyjaśnienie w opisie w półokrągłym kawałku metalu:

\”Trójkątna metalowa część jest przymocowana do głównego korpusu przedmiotu. Ta część przypomina ogon przymocowany płetwy bocznej (oznaczone 2). Widać pozostałości trzech innych spoin (oznakowanych 3) o podobnej długości i w przybliżeniu równo od siebie. Może to wskazywać na oryginalną obecność dodatkowych trzech równoważnych obiektów.\”

Wskazywało to, że dwa kawałki metalu, zespół płetwy ogonowej i półokrągły kawałek metalu, były pozostałościami części ogonowej samolotu. Nie tylko to, ale konstrukcja sekcji ogona, z płetwami ogonowymi, które nie wykraczały poza zewnętrzny pierścień ogonowy, była zgodna ze schematem, który Rosja opublikowała bomby chemicznej M4000.

Było ich więcej – dzięki pomiarom dostarczonym przez raport OPCW FFM szczątków sekcji ogona można było uzyskać przybliżone pomiary dla każdej sekcji, która była zbliżona do pomiaru 460 mm z rosyjskiego diagramu bomby chemicznej M4000. Po zapoznaniu się z szeroką gamą znanych amunicji można było ustalić, że jedyną bombą o tym projekcie i pomiarach sekcji ogonowej, która została publicznie udokumentowana, była bomba chemiczna M4000, na schemacie opublikowanym przez Federację Rosyjską.

Porównując obrazy gruzu ze schematem M4000, można było wskazać prawdopodobne lokalizacje, z których pochodzą szczątki, jak pokazano na poniższym diagramie:

Później byliśmy również w stanie współpracować z Forensic Architecture, aby  wyprodukować model bomby oparty na diagramiei modele gruzu z raportu OPCW FFM, które następnie zostały zreformowane i zamontowane na modelu, pokazując, że pasują dokładnie do modelu opartego na schemacie bomby M4000.

Ten film pokazał, co wydawało się być kompletną bombą chemiczną M4000. Dziennikarze jednak musieli być całkowicie pewni, więc zaczęto od porównania cech bomby do diagramu M4000 opublikowanego przez Rosję. Było jasne, że sekcja ogona pasuje do szczątków wydobytych z Al–Lataminah i że były obecne dwie czapki wypełniające, wraz z dwoma uchwytami zawieszenia wyszczególnionymi na schemacie, ale potrzeba była również zmierzyć bombę. Stworzono model 3D bomby w filmie i wykorzystaliśmy pomiar pokrywy napełniającej z naszego poprzedniego dochodzenia do pomiaru szerokości bomby, pokazując, że na podstawie tych proporcjonalnych pomiarów bomba miałaby szerokość 460 mm, zgodnie z pomiarami na schemacie M4000 opublikowanym przez Rosję:

Potrzebując drugiej opinii, poproszono również Forensic Architecture o dokonanie własnych pomiarów bomby. Korzystając z fotogrametrii, stworzyli model 3D, który następnie zmierzyli przy założeniu, że nasadki wypełniające miały 107 mm szerokości, zgodnie z wcześniejszymi pomiarami z poprzednich ataków. Ponownie, to pokazało, że bomba będzie miała 460 mm szerokości.

Oprócz większych funkcji, które oczywiście dopasowane, takich jak konstrukcja czapki wypełniacza, uchwyty zawieszenia i sekcji płetwy ogonowej, nowe, mniejsze pasujące szczegóły stało się oczywiste. Na poniższym obrazku widzimy, że na najcieńszym końcu płetwy ogonowej kończy się nie w punkcie, równo z ciałem bomby, ale pod kątem prostym. Jest to stosunkowo niewielka cecha, ale taka, która pokazuje spójność z gruzami odzyskanych z Al-Lataminah i kompletną bombą M4000 udokumentowaną w filmie z kwietnia 2013 roku:

To i wiele innych cech potwierdziło tożsamość bomby jako M4000, a szczątki z Al-Lataminah jako idealne dopasowanie do tej samej bomby, która sama w sobie była zgodna z diagramem M4000 opublikowanym przez Rosję.

Było również ciekawe połączenie z Khan Sheikhoun 4 kwietnia 2017 atak Sarinem. W miejscu ataku w Khan Sheikhoun udokumentowano bardzo mało gruzu, z których jeden to czapka napełniająca, która pasowała dokładnie do czapki wypełniającej M4000. Kolejny kawałek gruzu, złożony kawałek metalu (pokazany poniżej), wywołał wiele dyskusji. Niektórzy twierdzili, że w rzeczywistości była to metalowa rurka, albo część rakiety, albo rura wypełniona Sarinem, która miała ładunek wybuchowy umieszczony na niej, aby uwolnić Sarin.

Trudno było wyjaśnić, w jaki sposób eksplodująca amunicja stworzyłaby złożony kawałek metalu, zwłaszcza gdy wydaje się, że został złożony do wewnątrz, a nie na zewnątrz, jak można by oczekiwać od eksplozji. Bomba z kwietnia 2013 r. dostarczyła możliwego wyjaśnienia. W filmie jest bardzo jasne i ostre, wybrzuszenie wokół części bomby, gdzie zaczyna się krzywej do przodu. Zgodnie ze schematem bomby M4000, sekcja ta zawiera ładunek wybuchowy i ciężki balast, a fałda wydaje się znajdować tuż za tą ciężką sekcją:

Kiedy badano , to odkryto, że nie był to jedyny przykład pozostałości bomby M4000 udokumentowanych przed atakami w 2017 roku.

Potwierdzałoby to teorię, że szczątki wydobyte z Khan Sheikhoun nie były metalową rurą lub rurą, jak niektórzy nalegali, ale powstały podczas uderzenia bomby, ponieważ cienki metal pocisku bomby składa się za ciężkim balastem w przedniej części głowicy.

 Te wcześniejsze fakty i dowody doprowadziły niektórych do twierdzenia, że jest to w rzeczywistości dowód, że syryjscy rebelianci mogli wykorzystać te wcześniejsze resztki bomby do sfałszowania ataków w Chan Sheikhoun i Al-Lataminah. Twierdzenie to zostało w szczególności uwzględnione przez OPCW IIT w swoim sprawozdaniu na temat ataków Al-Lataminah:

\”W celu ustalenia możliwego pochodzenia sarinu uwolnionego podczas incydentów ltamenah z marca 2017 r. IIT podjął szereg kroków. Wewnętrzne elementy dwóch zatyczek napełniających i pozostałość zidentyfikowana jako część systemu mieszania amunicji chemicznej użytej w dniu 30 marca 2017 r. zostały pobrane i przeanalizowane na wniosek IIT. Eksperci opisali \”nienaruszony (nieotwarty) charakter\” dwóch zatyczek wypełniających, podczas gdy zewnętrzna część części systemu wiosła mieszającego została złamana. Wszystkie trzy pozostałości można było otworzyć tylko ze znacznym trudem. Prawdopodobieństwo, że sarin (i/lub inne związki sugerujące obecność sarinu) typu, który byłby zgodny z tym opracowanym przez Syryjską Republikę Arabską, można było dodać do \”etapu\” ataku chemicznego we wszystkich trzech pozostałościach amunicji, jest zatem bardzo niskie. Ponadto, podczas otwierania części systemu mieszania łopatki, IIT był w stanie obserwować smar, spójny, według specjalisty konsultowanego przez IIT, z tym, co byłoby wymagane do smarowania osi wiosła mieszającego podczas procesu mieszania związków sarinu binarnego.\”

Biorąc pod uwagę dowody zebrane z ataków przy użyciu sarinu z 24 marca i 30 marca w Al-Lataminah, pomysł, że ataki te były wystawiane – zwłaszcza, gdy nie było pokrycia z 24 marca ataku przez grupy opozycyjne i bardzo mało z 30 marca ataku, nie wspominając o ilości skrupulatne i niezwykle skomplikowane przygotowanie wymagane do sfałszowania ataków – jest zatem całkowicie absurdalne.

Dowody open source, a obecnie sprawozdanie OPCW IIT, mówią nam, że pomimo przystąpienia Syryjskiej Republiki Arabskiej do Konwencji o zakazie broni chemicznej i twierdzenia, że zadeklarowała ona wszystkie swoje zapasy do OPCW, Syria nadal używa broni chemicznej, w tym samych bomb, które ogłosiła jako zniszczone, aby zatruć własną ludność.

Proszę Państwa ,nie byłoby tego wieloletniego, niezwykle żmudnego śledztwa a teraz blogu ,tłumaczeń gdyby nie praca wielu dziennikarzy i wolontariuszy z międzynarodowego śledczego portalu BELLINGCAT.

Dziękując i przepraszając Państwa za niektóre dość drastyczne zdjęcia / nie pokazałem naprawdę bardzo drastycznych zdjęć ale musiałem pokazać choćby cząstkę przerażającej apokalipsy i tego wszystkiego co przeszedł przez tyle lat NARÓD SYRII/ ,przedstawiam Państwu tylko niektórych dziennikarzy związanych z portalem Bellingcat bo nie w sposób wymienić wszystkich.

Eliota Higinsa /szefa portalu /

Hadiego Alkhatiba,

Nicka Watersa ,

Timmiego Allena,

Christiaana Trieberta,

Arica Tolera,

Dana Kaszety

Christo Grozeva

Dziękując Państwu za uwagę ,zapraszam na kolejny blog/raport z cyklu BIAŁY WYWIAD.

Świętowit.