Operacja \”Rafael\”.

\”Sejf Udin -Miecz Wiary. Tajna akcja irackiego wywiadu wchodziła w decydującą fazę realizacji \”.

26.06.2021 , gdzieś nad Adriatykiem..

\”Lokowanie produktu \” 🙂 .

Te stare modele telefonów , nawet jeśli chodzi o Samsunga , może są i przydatne w pracy \”operacyjnej\”/ dlatego są kupowane a karty SIM są \”jednorazowe\” 🙂 / ale stojąc w morzu w blasku słońca , odczytanie \”wiadomości\” , graniczy z cudem…nic nie widać więc chcąc nie chcąc , muszę wyjść z wspaniałej wody na plażę.

Czekałem na tego smsa. Mam potwierdzenie zlecenia , więc trzeba niestety , natychmiast zostawić plażę , wrócić do domu , \”napisać\” tweeta na Twitterze , obowiązkowo skasować go dokładnie po 15 minutach / jeden z znajomych dziennikarzy ostatnio nawet dziwił się co ja robię a inni będą zastanawiać się czemu kasuję tweeta po 15 minutach 🙂 / , zabrać się do wykonania kolejnego, trudnego i bardzo wymagającego zlecenia o którym tylko ja wiem że to jest inne niż \”OPERACJA SINGE\” czy \”OPERACJA RETEA\”.

Operacja „Singe”. – Open Source Intelligence (wpcomstaging.com)

https://mirekszczerbacom.wpcomstaging.com/2021/06/30/operacja-retea/

Operacja „Retea”. – Open Source Intelligence (wpcomstaging.com)

W zaciszu mojego salonu / świadomie ujawniam tylko to co chcę ujawnić 🙂 / panuje , pełny ,niczym niezmącony relaks …lubię ciszę, czytanie książek , czasami zaglądanie do mediów społecznościowych / chociaż zdecydowanie więcej czytam niż tam piszę/ , wcześniej na Twittera a teraz bardziej na Facebooka gdzie tutaj mam naprawdę bardzo dużą grupę wspaniałych internautów, autentycznie czytających wszystkie moje blogi , zadających pytania , komentujących je na czym mi właśnie najbardziej zależy / serdecznie Państwu dziękuję za okazane mi ogromne zainteresowanie / a towarzyszy mi jedynie , szklanka mojej ulubionej whisky , wyłącznie z lodem do jej połowy :). W takiej atmosferze rzeczywiście można spokojnie skupić się nad myślami , przenosząc się do \”świata równoległego\”……

Czytam kolejną \”książkę\” ,przygotowując się mentalnie do następnego ,niezwykle trudnego zlecenia ale ponieważ akcja książki \”Operacja Rafael\” dotyczy też w jakimś stopniu, kraju który jest moim czasowym \”pobytem \” , więc mając trochę wolnego czasu , postanowiłem operacyjnie \” przyjrzeć \”się nie tylko faktom opisanym w tej książce ale też historii tego słynnego obrazu który rozpala niejedną wyobrażnię w Polsce…

Zadajmy sobie najpierw pytanie czy mogła to być lub była, tajna operacja irackiego wywiadu pod kryptonimem \”Sejf Udin \” ?

Co miała lub mogła mieć wspólnego z zaginionym obrazem Rafaela Santiego \”Portret Młodzieńca\” który z całą pewnością , ma wspólne \”korzenie\” Włoch z Polską?

Jaka była rola i tajna wspólna akcja polskich służb dyplomatycznych oraz polskiego wywiadu i oficerów w próbie odnalezieniu obrazu pochodzącego z prywatnej kolekcji Muzeum Czartoryskich w Krakowie ?

Czy można odpowiedzieć choćby tylko na te pytania ?

Rafael Santi \”Obraz Młodzieńca\”

Czy tak wyglądał prawdziwy obraz Rafaela Santiego a może dopiero w takiej wersji powstał po śmierci artysty, a najpierw w wersji 👇 ponieważ reszta mogła zostać później \”domalowana\” przez innych , włoskich malarzy którzy z nim pracowali ?

Myślicie Państwo że jest takim oczywistym faktem kupna obrazu przez rodzinę Czartoryskich i ich całkowite przeświadczenie że kupiony od rodziny Giustanianich w przedziale czasowym 1798 – 1808 r w Wenecji , obraz będący być może autoportretem Rafaela jest oczywiście \”Portretem Młodzieńca\” i faktycznie w całości namalowanym przez Rafaela Santi ? Muszę Państwu powiedzieć że to nie jest aż takie oczywiste i zaraz w miarę krótko oraz czytelnym językiem ,wyjaśnię dlaczego. Kilka słów o włoskim mistrzu okresu renesansu które mogą nam udzielić parę ważnych informacji , ponieważ nie można wszystkiego co do tej pory zostało napisane , przyjmować w ciemno i ślepo w to wierzyć. To jest właśnie dziedzina którą ja się zajmuję. Wykorzystując wszystkie możliwości, każdą nawet najdrobniejszą informację trzeba zbadać, przeanalizować i potwierdzić przynajmniej w jednym zródle informacji.

WIKIPEDIA

\”Raffaello Sanzio da Urbino ( [Raffaʻɛllo ʻSantsjo da urʻbiɪno]; 28 .03.1483 – 6 .04. 1520)^–włoski malarz i architekt renesansu. Jego twórczość jest podziwiana za klarowność formy, łatwość kompozycji i wizualne osiągnięcie neoplatonicznego ideału ludzkiej wielkości. Rafael był niezwykle produktywny, prowadził niezwykle duży warsztat i pomimo przedwczesnej śmierci w wieku 37 lat, pozostawiając dużo nie zakończonych prac . Wiele z jego prac znajduje się w Pałacu Watykańskim, gdzie freski Raphael Rooms były centralnym i największym dziełem jego kariery. Najbardziej znanym dziełem jest Szkoła Ateny w Watykanie Stanza della Segnatura. Po wczesnych latach pobytu w Rzymie, większość jego prac została wykonana przez jego warsztat z jego rysunków, ze znaczną utratą jakości. Był niezwykle wpływowy w swoim życiu, choć poza Rzymem jego praca była znana głównie z jego wspólnej grafiki\”.

Proszę zwrócić uwagę na zacytowane i podkreślone przez mnie , dwa ostatnie zdania z Wikipedii które są dość istotne i ważne. Żył dość krótko , większość swoich kolorowych dzieł wykonał w Rzymie a reszta była tylko czarno-białymi rysunkami ? Czy obraz Rafaela -\”Portret młodzieńca\” tak jak napisałem na początku mógł być rzeczywiście namalowany przez mistrza jedynie w formie czarno-białej a reszta mogła być tylko domalowana ale już nie przez niego ? W 1508 roku Rafael przeniósł się do Rzymu, gdzie mieszkał do końca życia i miał warsztat malarski z pięćdziesięcioma uczniami i asystentami, z których wielu później stało się znaczącymi artystami.  Obraz lub grafikę \” Portret Młodego Mężczyzny\” / Ritratto di giovane Uomo / namalował w przedziale lat 1513- 1514 r . Pozostawiono wiele rysunków Rafaela i innych rzeczy i do pewnego stopnia kontynuowali warsztat po śmierci Rafaela. Przed zniknięciem obrazu niestety nie wykonano żadnych kolorowych fotografii; kolorowy obraz być może został sztucznie zabarwiony. Jednym z uczniów Rafaela Santi był Gulio Romano a właściwie Gulio Lippi / 1499-1.11.1546 r./ Od 1493 r Raffael Santi przebywał na dworze rodziny Gonzagów w Mantui / dziś Mantova/ .Zakładając że \”Portret Młodzieńca\” jest dziełem Rafaela Santi ,prawdopodobnie dopiero po śmierci malarza w 1520 r ,obraz trafił w ręce jego ucznia , Gulia Romana do obecnej Mantowy . Romano po wczesnej śmierci Rafaela odziedziczył po nim warsztat malarski , sklep gdzie pracował wraz z innym uczniem Rafaela , Giovannim Francesco Penninim.

Rafael, znany również jako Raffaello Sanzio dla jego miejsca urodzenia, Raffaello Urbino; Sanzio pochodzi od Santiego, jego ojca Giovanniego Santiego (1435 – 1494), który był również malarzem i poetą w Urbino. Miejsce Rafaela jako mistrza renesansu jest wymienione obok Michała Anioła i Leonarda da Vinci; Andrea del Sarto (1486 – 1531), Correggio (1489 – 1534) i Tycjan (1485 – 1576). Prace Rafaela jako malarza i architekta, przede wszystkim szkoły florenckiej, wpłynęły na wiele renesansu i nie tylko.

Trenował najpierw w warsztacie ojca, ale Giorgio Vasari (1511 – 1574) wspomniał, że jego ojciec umieścił Rafaela w warsztacie Pietro Perugino (1446 – 1524). Jego pierwszym znanym dziełem był ołtarz z 1500 roku w kościele San Nicola of Tolentino na obrzeżach Perugii i Urbino. Jego wczesne prace naznaczone są wpływami Paolo Uccello (1397 – 1475 i Luca Signorelliego (1445 – 1523), ale był pod głębokim wpływem Leonarda da Vinci (1452 – 1519) a także inspirował się Michałem Aniołem (1475 – 1564). Rafael rozpoczął swój wysoce produktywny okres rzymski, pod niemal wyłącznym patronatem papieża Juliusza II, Giuliano della Rovere (1443 – 1513) i jego następcy, Leona X, Giovanniego di Lorenzo de\’Medici (1475 – 1521). Portrety obu mężczyzn namalowanych przez Rafaela można teraz zobaczyć w Galerii Uffizi. Prace Rafaela w Pałacu Watykańskim stały się znane jako Stanze di Raffaello (Raffael Rooms), gdzie powstał jego słynny obraz w Szkole Aten. To tutaj Rafael współpracował z jednym ze swoich najważniejszych uczniów, Giulio Romano (1499 – 1546), który ukończył prace w Watykanie pozostawione niedokończone w śmierci mistrza.

Jego pracami w Galerii Uffizi są, Madonna z Goldfinch, malowane na małżeństwo Lorenzo di Bartolomeo .Sandra di Matteo Canigiani w 1505; praca pokazuje wczesny florencki wpływ Leonarda na Rafaela w geometrycznym projekcie kompozycji. Również w Uffizi z tego okresu jest Autoportret, a także wcześniejszy portret z 1503 roku, Młody człowiek z jabłkiem, który jest uważany za Francesco Maria della Rovere, księcia Urbino. Również w Uffizi jest jego portret, Papież Leon X z kardynałami Giulio de\’Medici i Luigi de\’ Rossi, Portret Elisabetta Gonzaga, Portret Guidubaldo da Montefeltro, jak również prace przypisywane Rafaelowi i asystentowi to Święty Jan Chrzciciel na pustyni , portret papieża Juliusza II, kopia oryginału mistrza obecnie mieści się w National Gallery of London.

Wiele dzieł Rafaela osiągnęło szeroki wpływ dzięki współpracy z grawerem – Marc Antonio (1480 – 1534), który wyprodukował około 50 odbitek dzieł Rafaela, niektóre były kopiami obrazów, a inne były oryginalnymi projektami Rafaela do rycin. Te grafiki miały chwałę sztuki Rafaela poza granicami Włoch, na zawsze zakorzenione jego wpływ na sztukę zachodnią.

Autoritratto :: Raphael ► 1483-1520 (virtualuffizi.com)

W mediach włoskich jest sporo informacji o tamtym okresie . Poniżej zamieszczam fragment przetłumaczonego artykułu i link do niego.

\”To Giorgio Vasari dał nam – \”z krytycznym zamiarem\”– pierwsza wiadomość o Santi, który był malarzem dworskim Federico da Montefeltro, humanista, a przede wszystkim ojciec i pierwszy nauczyciel Rafaela; niemniej jednak trzeba było poczekać do XIX wieku, aby Pungileoni, Passavant i Schmarsów narysowali pierwszy profil biograficzny, podczas gdy nowsze badania, jak również wcześniejsze badania, nie doprowadziły do odkrycia któregokolwiek z tych. Były to nieokreślone liczby obrazów, przedstawiające notables czasu, które wiemy, stanowiły istotny element katalogu santiano, tak istotne, aby być doceniane przez Izabela d\’Este Marquise z Mantui, wyrafinowany małżonek Francesco II Gonzaga, który chciał w swoim otoczeniu najpiękniejsze nazwy sztuki i listów. Wśród wybitnych postaci powołanych do udziału w tym kręgu wybranych był również Giovanni Santi, zaproszony na dworze mantujskim w 1493 roku, tylko po to, aby wykonać kilka cennych portretów\”.

\”Portret młodego człowieka\”, ważny dodatek do katalogu Giovanniego Santiego. – O SZTUCE ON-LINE (aboutartonline.com)

Nie ma też żadnych ,wiarygodnych zródeł informacji czy obraz po przybyciu do Mantowy był jeszcze grafiką którą pokazałem wyżej czy też był w całości namalowany a Gulio Romano nic przy nim nie domalowywał bądz nie robił żadnych korekt. Mowa też jest o innym uczniu Rafaela Santiego ,to Adolfo Venturi . Jednak byłbym ostrożny w opiniach ponieważ są włoskie zródła mówiące o różnicach w malarstwie między Rafaelem Santi a Gulio Romano . Co jeszcze jest ciekawe to informacja że w tamtym okresie wykonano ogromną ilość portretów naśladujących dzieło Raffaela Santiego. Wystarczy wejść w GOOGLE i wpisać – RITRATTO GIOVANE UOMO i otwiera się nam prawdziwa , ogromna galeria wielu obrazów wykonanych dokładnie , podobną techniką. Trzeba być naprawdę wybitnym fachowcem od malarstwa z tamtego okresu aby dokładnie ustalić kto i co namalował oraz jakie są różnice

Inny artykuł z włoskich mediów.

\”Portret młodego człowieka pochodzi ze spuścizny kardynała Leopoldo de\’ Medici; przeniesiony po śmierci kardynała jest rejestrowany w 1704 roku z tym samym zdaniem do ręki Leonarda, że cieszył się w kolekcji Leopolda. Aby zwiększyć swój prestiż, temat wydaje się określany jako portret Rafaela z Urbino\”.

Portret młodego mężczyzny | Działa | Galerie Uffizi

Modena

Informacje o obrazie \” Portret Młodzieńca\” zaprowadzają nas do Modeny. To w tym mieście w Palazzo dei Musei Sala Mostre na ulicy Largo Porta Sant\’ Agostino znajduje się niezwykle ciekawa i interesująca ze względu na Rafaela Santiego – GALERIA ESTENSE .

Co jest najważniejsze są przede wszystkim w tej Galerii , obrazy namalowane przez Rafaela Santiego wraz z uczniami , choćby ten pokazany poniżej

Raphaelurbinas.com | Raffaello Sanzio Malarz, prace.

Co się z obrazem działo w ciągu dwóch wieków pomiędzy jego pobytem w Mantowie a dotarciem do Wenecji i w jaki sposób dostał się w ręce rodu Giustinianich a potem księcia Czartoryskiego ? Są też włoskie zródła które piszą że obraz który kupił książę Adam Czartoryski , skopiował Antoon Van Dyck / notatnik Chatswortha 1622-1627 /.

Satelitarna geolokalizacja Pałacu Giustanianich / żółta ramka / w Wenecji

Tak wygląda / poniżej zdjęcie / dziś widziany z poziomu gondoli w Wenecji , pałac weneckiego rodu Giustinianich od którego książę Czartoryski zakupił obraz \” Portret Młodzieńca\” po czym obraz pojechał do Krakowa i był aż do czasów II wojny światowej. Książę Adam Jerzy Czartoryski, który w latach 1799–1801 pełnił funkcję ambasadora Rosji przy królu Sardynii Karolu Emanuelu IV, wykorzystywał każdą okazję do tego, żeby wzbogacić zbiory . W trakcie częstych podróży po Europie dokonał licznych zakupów – od włoskiej rodziny Giustinianich kupił Portret młodzieńca Rafaela Santi i Damę z gronostajem Leonarda da Vinci. Jest jeszcze inna informacja wywodząca się z zródeł włoskich mówiąca że książę Czartoryski podróżował między Pizą, Rzymem / projekty architektoniczne / i Florencją a na końcu wracając do Polski był w Wenecji , kupił obraz ,śpiesząc się i niestety nie oglądając go bardzo dokładnie .

Z Krakowa obraz zawędrował do Sichowa, gdzie zbiory się zwyczajnie nie mieściły, Portret młodzieńca wraz z Damą z gronostajem i obrazem Rubensa miał zostać przewieziony do posiadłości Herthy von Wietersheim, czyli do Pałacu w Morawie (też na Dolnym Śląsku w powiecie świdnickim w gminie Strzegom). Miało to mieć miejsce 17 stycznia 1945 roku. Świadczy o tym list Herthy, w którym opisuje ona przybycie konwoju z dr Wilhelmem von Palezieux na czele.

Córka hrabiny, Melitta Salai, potwierdziła, że tej styczniowej nocy mama kazała im wstać, by podziwiać dzieła jakich nigdy później mogą nie zobaczyć. Miały tam być obrazy bez ram. Melitta Salai wspomina o Damie z gronostajem, o dziele Rubensa, a także co istotne o \”Młodzieńcu\” Rafaela Santi . Choć była wtedy jeszcze mała, rozespana i zwróciła baczniejszą uwagę jedynie na Damę Leonarda, jest ważnym naocznym świadkiem tamtych wydarzeń. W Morawie obrazy miały przebywać tylko 10 dni, a potem trafić do Neuhaus w Bawarii, do siedziby Hansa Franka.

Kawiarnia Bergfrieden w Neuhaus – tu w 1945 roku znajdowało się biuro Hansa Franka (archiwum Kudelski)

Podobno jednak wtedy Dama z gronostajem i Portret młodzieńca bezpowrotnie się rozdzieliły. To, co wiemy na pewno to fakt, że transport do Neuhaus odzyskali Amerykanie. I z pewnością wśród obrazów nie było \”Młodzieńca\”. Dr Palezieux i inni świadkowie zeznali, że 23 stycznia 1945 roku transport z Młodzieńcem miał wyjechać z Morawy. Ale gdy 29 stycznia dolnośląski , urodzony w Jeleniej Górze konserwator sztuki Günther Grundmann dokonywał selekcji dzieł, z pewnością nie znalazł wśród nich Młodzieńca. To świadczy o tym, że obraz zaginął najpewniej między 23 a 29 stycznia 1945.

Dr Hanss Posse

Według dr Kudelskiego zachowane dokumenty pozwalają na twierdzenie, że większość dzieł sztuki z Sichowa trafiła do pałacu w Morawie. Przywiezienie tam zbiorów ma potwierdzać protokół zdawczo-odbiorczy sporządzony przez niemieckich urzędników. Na dokumencie widnieje data 23 stycznia 1945 r. \”Frank jechał z Dolnego Śląska do Bawarii w towarzystwie urzędników trzema samochodami. W jego dziennikach pojawia się informacja, że jeden samochód ze współpracownikami odłączył się od reszty w czasie podróży. Z zeznań pałacowej służby wynika z kolei, że nieznani goście nagle pojawili się w Morawie\” – twierdzi Kudelski. Wśród urzędników znajdował się konserwator sztuki, który miał wiedzę na temat zbiorów zgromadzonych w pałacu.

Jakie były jego losy aż do ostatniego \”śladu\” o nim który dotyczy Pałacu w Morawach?

Podczas II wojny światowej Niemcy zrabowali bezcenne polskie dzieła. Na zdjęciu pozują z Damą z gronostajem Leonarda da Vinci. Przeniesiono ją na Wawel, gdzie naziści urządzili rezydencję Hansa Franka, a następnie do Niemiec. Podczas transportu jeden z Niemców nadepnął na obraz, dlatego ma on widoczne pęknięcie w lewym górnym rogu.

Obrazy ukryto w Sieniawie, gdzie jednak wywęszyli je Niemcy. Podobno rozbili skrzynię, ale obrazów nie zrabowali. Wedle tego co zanotowała gospodyni Czartoryskich, dzieła przewieziono do Rzeszowa. Ale były śledzone. Wedle rozkazu Hermanna Göringa, doktor Kajetan Mühlmann zajmujący się grabieżą polskich dzieł, \”namierzył\” je, a następnie wysłał  do Berlina. Portret młodzieńca zawisł w Kaiser-Friedrich-Museum. Najważniejszą zagadką mogącą być \”kluczem\” do rozwiązania tajemniczej historii, jest lista jaką Hans Frank sporządził . Jest na niej 14 najcenniejszych i przeznaczonych do wywiezienia na teren Rzeszy obrazów. Na samym szczycie jest Dama z gronostajem. Są dzieła Rubensa i Rembrandta. Jednego elementu na tej liście brakuje – \”Portretu Młodzieńca\”. W 1939 roku u progu II wojny światowej, \”Damę z gronostajem\”, \”Samarytanina\” i \”Młodzieńca\” zapakowano do skrzyni oznaczonej literami LRR (Leonardo, Rembrandt, Rafael) .Zbiory sztuki trafiły do Pałacu w Morawie  20 stycznia 1945.

Opiekę nad pozostałymi zbiorami w Morawie przejęli przedstawicieli lokalnej administracji – burmistrz Robert Schnitzler i szef Narodowosocjalistycznej Opieki Społecznej Wilhelma Dressler.  Portret młodzieńca miał pozostać w Morawie ze względu na nieporęczne wymiary deski, na której był wykonany (59 x 75 cm). Pozostałe zabytki wybrane przez audiutanta Hansa Franka –Pfaffenrotha dotarły do Neuhaus kilka dni później. Początkowo skrzynie ze zbiorami umieszczono w piekarni Georga Stickla, a ostatecznie złożono je w biurze Hansa Franka mieszczącym się w kawiarni Bergfrieden w Neuhaus. Do maja 1945 roku opiekę nad nimi sprawowali m.in. dr Wilhelm Palézieux i dr Ernst / Eduard/ Kneisel. 

Niedługo potem do Pałacu w Morawie niespodziewanie pojawił się dr Ernst/ Eduard/ Kneisel wraz z dwoma współpracownikami, po rzekomo pozostawiono tam przybory malarskie. Czy zabrał wtedy z sobą obraz Rafaela Santi / oznaczony w niemieckim katalogu -numerem 41 / mając pełną wiedzę o tym obrazie ? A może nie miał pełnej wiedzy że to dzieło Rafaela Santiego , uciekał jak inni hitlerowscy Naziści na Zachód , zabierając ze sobą obraz chciał go tylko sprzedać gdziekolwiek w Niemczech ? To dla mnie niewiarygodne ale nikt do tej pory nawet nie próbował pójść śladem \”niemiecko-austriackim \” i ustalić dalsze losy doktora Ernsta / Eduarda/ Kneissla ? Trzeba mieć też na uwadze i teoretycznie zakładać że nazistowscy pseudonaukowcy i pseudohistorycy byli jednak bardzo sceptyczni co do wiarygodności obrazu , mając najprawdopodobniej również informacje, pochodzące z starych , włoskich zródeł . W trakcie prowadzonych przez niego poszukiwań udało się przesłuchać kilku ważnych świadków – w tym mieszającego w Nowym Jorku od 1952 roku dr Eduarda Kneisela – oraz zdobyć kopie dokumentów dotyczących losów dzieł sztuki zrabowanych przez nazistów. W 1953 roku Zamoyski miał się również spotkać z Wilhelmem Palézieux, ale ten nagle zginął w wypadku samochodowym , kilka tygodni przed rozmową, która miała odbyć się w Paryżu.

Tutaj również popełniono błędy nie przyglądając się wcześniej jego osobie która była na liście ALIU / Art Looking Intelligence Unit / specjalnej sekcji amerykańskiego wywiadu OSS która zajmowała się po wojnie poszukiwaniem zaginionych dzieł sztuki. Co jest wiadome o tym pseudohistoryku poza informacją że był w więzieniu w Polsce , był przesłuchiwany ale najprawdopodobniej to właśnie on mógł być tą ostatnią osobą który widziała obraz Rafaela Santi ? Istotną też informacją i jednym z tropów którego również w ogóle nie zbadano dokładnie jest to że dr Wilhelm von Palezieux był obywatelem Szwajcarii . Same medialne wzmianki o tym fakcie to stanowczo za mało. W odtajnionych przez CIA aktach znalazłem tylko jego nazwisko w katalogu RC 98 oznaczone jako 230/86/23/07 . Była też szczątkowa informacja w prasie szwajcarskiej że próbowano wystawić na sprzedaż obraz \”Portret Młodzieńca\” ale szybko ta informacja znikła. Nic nie będę sugerował ale tak zupełnie na marginesie tej informacji to w Szwajcarii żyje Gerard Palezieux który jest ….malarzem.

https://www.archives.gov/iwg/declassified-records/rg-263-cia-records/first-release-name-files.html

Oprócz tego odtajnionego dokumentu , CIA odtajniła niezwykle ciekawe i warte analizy przez ekspertów \”dossier \” Wilhelma von Palezieux dołączając na końcu dość ciekawą mapkę sytuacyjną, proszę również zwrócić uwagę na przedostatnią kartkę pochodzącą z 1952 roku…

Przeszukiwałem w francuskich mediach, forach próbując znależć cokolwiek dotyczącego wypadku samochodowego w 1955 r w którym zginął historyk ale niestety nie znalazłem żadnej dostępnej notatki prasowej. Dołączam się do osób twierdzących że upozorowano naturalny wypadek….

Są znane nieliczne zeznania Wilhelma von Paleziueux

Na początku lat 60. przesłuchano również dr. Eduarda Kneisela, ale jego pokrętne zeznania nie wniosły nic do sprawy Portretu Młodzieńca. Najprawdopodobniej jednak w następstwie prowadzonego śledztwa (zaangażowało się w nie również FBI), dr Eduard Kneisel opuścił Stany Zjednoczone gdzie tam przebywał i wrócił do Wiednia w którym zmarł .25.07.1974 r……..

Pałac w Sichowie

\”سيف الايمان \”- Sayf al -Din \” Sword of the Faith\”-\”Miecz Wiary\”

\”Irak. Kuwejt-lato 1990. \”Sajf Udin\”, \”Miecz Wiary\”-tajna operacja irackiego wywiadu weszła w fazę realizacji. Był 2.08. 1990 r. Konwój kilku samochodów minął z dużą prędkością zjazd z autostrady numer 1 ,łączącej Bagdad i Basrę. Powietrze falowało. Temperatura przekraczała czterdzieści stopni Celsjusza…..\”

Piasek lubię ale tam w Iraku zawsze było i jest nadal , stanowczo za \”gorąco\”. Czy w 1990 roku chodziło o pułkownika Sayf al-Din Fulayyih Hasan Taha al-Rawi który był szefem sztabu irackiej Gwardii Republikańskiej oraz szefem elitarnej jednostki armii irackiej pod Rządami Saddama Husajna ? .Zmarło mu się w 2004 roku w tajemniczych okolicznościach ale to dość skomplikowana historia żeby Państwa nią zanudzać…

Potrzebne będą wyjaśnienia z czym miała się zmierzyć wywiadowcza część członków NATO biorących udział w operacjach wojskowych w Iraku w tym oficerowie polskiego wywiadu.

Iracka Służba Wywiadowcza (arabski: ههای المیابرات العرایي, Jihaz Al-Mukhabarat Al-Amma), znana również jako Mukhabarat, Generalna Dyrekcja Wywiadu, lub Party Intelligence, była główną organizacją wywiadu państwowego w Iraku pod rządami  Saddama Husajna. IIS zajmowała się przede wszystkim gromadzeniem i analizą międzynarodowego wywiadu, ale także wykonywała wiele działań w Iraku we współpracy z Dyrekcją Bezpieczeństwa Generalnego jako tajną organizacją policyjną.

Najważniejszą sekcją IIS była Dyrekcja 4: Secret Service. Jednym ze znanych reżyserów był Rafi\’ Dahham Mejwel Al-Tikriti (arabski: رافع دحام میول التكريتي)były ambasador Iraku w Turcji i ostatni szef irackich służb wywiadowczych. Secret Service miała za zadanie infiltrację zarówno rządów zagranicznych, jak i krajowych, związków zawodowych, ambasad i ugrupowań opozycyjnych. IIS często ściśle współpracowała z Iracką Generalną Dyrekcją Bezpieczeństwa (irackim odpowiednikiem FBI)podczas prowadzenia działalności krajowej.

IIS był i jest nadal oskarżony o szereg zabójstw i zamachów za granicą. Należą do nich zabójstwa szejka Taliba al-Suhaila al-Tamimiego w Bejrucie (kwiecień 1994 r.), ajatollaha Mehdi al-Hakima w Sudanie (styczeń 1988 r.) i Ayada Habashiego w Rzymie (październik 1986 r.) a także próby zabójstwa prezydenta George\’a H.W. Busha, emira Kuwejtu i byłego premiera Iraku Ayada Allawiego.

Wrzucę schemat irackich tajnych służb , mając cichą nadzieję że być może lepiej będzie Państwu zrozumieć komplikacje \”Operacji Rafael\” jeśli chodzi o operacyjny wątek \”Rafael\” związany z Irakiem.

 Al-Amn al-Khas (Special Security), stworzony podczas wojny irańsko-irackiej, aby służyć jako super-tajna organizacja, stał się najpotężniejszą agencją w aparacie bezpieczeństwa. W 1982 r. powstał z Al-Amn al-\’Amm, aby zapewnić ochroniarzy prezydentowi po nieudanej próbie zamachu na Saddama. Hussein Kamil, który był kuzynem Saddama, zięciem i ministrem industrializacji wojskowej, odegrał kluczową rolę w utworzeniu tej agencji i wybrano tylko lojalnych i oddanych agentów z  Al-Istikhbarat i Al-Mukhabarat do służby w tej ultra elitarnej jednostce wywiadowczej. Obecnym dyrektorem Al-Amn al-Khas jest syn Saddama, Qusay Hussein. Kontroluje również Specjalną Gwardię Republikańską, która jest podporządkowana Biuru Specjalnej Gwardii Republikańskiej Al-Amn al-Khas.

Al-Amn al-Khas czuwał nad działalnością Al-Istikhbarat i KGB podczas wojny irańsko-irackiej. KGB doradzała tym agencjom w zakresie ukrywania tajnych zakładów produkcji broni. Służył jako centralny organ koordynujący między Komisją Wojskowo-Przemysłową, Al-Istikhbarat i Al-Mukhabarat, a wojskiem w tajnych zamówieniach niezbędnych komponentów do irackiej broni j.m.. Podczas wojny w Zatoce Perskiej w 1991 roku został odpowiedzialny za ukrywanie pocisków SCUD, a następnie, przenoszenia i ukrywania dokumentów przed inspekcjami UNSCOM dotyczącymi irackich programów zbrojeniowych.

Wywiad Wojskowy (AL-ISTIKHBARAT AL-\’ASKARIYYA)

Mudiriyyat al-Istikhabarat al-\’Askariyya al-\’Amma (Generalna Dyrekcja Wywiadu Wojskowego) została utworzona w 1932 roku, w czasie niepodległości Iraku. Podstawowymi funkcjami wywiadu wojskowego było zapewnienie lojalności wojska i gromadzenie wywiadu wojskowego, ale jest on również zaangażowany w operacje zagraniczne, w tym zabójstwa przeciwników reżimu. Wywiad wojskowy jest odpowiedzialny za utrzymanie sieci informatorów, w tym agentów w Jordanii, Izraelu, Strefie Gazy i na Zachodnim Brzegu, w państwach Zatoki Perskiej, Egipcie, Syrii, Sudanie, Turcji i Jemenie, a także za zarządzanie dużą siecią wywiadowczą w Iranie. Po izraelskim nalocie na iracki ośrodek badań jądrowych w Osiraq w 1981 roku Al-Istikhbarat zwrócił się o pomoc do sowieckiego KGB. W latach 1982-1985 KGB pomagała Al-Istikhbaratowi w ukrywaniu i ochronie swoich funkcjonariuszy.

Tłumaczenie z arabskiego jednego z \”operacyjnych\” raportów pochodzących z 1990 r a poniżej tabela / nie tłumaczona /dołączona do tego samego raportu dotycząca pewnych jednostek irackich z tamtego czasu

A więc mimo że mówimy o Irakijczykach a obecnie o Irańczykach to głównym problemem dla wywiadowczych służb NATO w tamtym rejonie są Rosjanie i tak jest niestety do dnia dzisiejszego.

Nowoczesny analityk, researcher, infobroker czy jak niektórzy nazywają \”sygnalista\” dziś korzysta nie tylko z tych kilku dostępnych przeglądarek internetowych ale również z \”dark netu\” / UWAGA !trzeba mieć bardzo dobrze zabezpieczone konto pod kątem ewentualnego hakerskiego włamania ,najlepiej używać \”wirtualnych\” pulpitów i obowiązkowo mieć zawsze włączony VPN a na samym końcu trzeba bardzo uważać na jaką stronę tam się wchodzi i jakie mogą być pózniej z tego , konsekwencje / a także korzystać z mediów izraelskich, arabskich , chińskich etc.. to trudne bo pliki pdf wymagają żmudnego tłumaczenia ale napiszę Państwu że warto podjąć to ryzyko aby wiedzieć więcej niż inni…. Wojna w Iraku skończyła się ale nie wywiadowcze problemy z tym krajem.

Nie będę Państwu tym razem wrzucał linka do pewnej arabskiej strony bo trzeba tam trochę \”uważać\” gdzie się \”wchodzi\” ale pokażę tylko tłumaczone skany i to z jednej z najnowszych spraw.

To nie są żarty i trzeba zdawać sobie sprawę z powagi sytuacji ale takich informacji są całe strony z tym że trzeba dużo czasu aby \” wejść\” w arabskie media społecznościowe i \”wyciągać\” z nich to co nam jest potrzebne , trzeba też nieco orientować się \”who is who\” w Iraku, Iranie, Jemenie i innych krajach Bliskiego Wschodu a dla odmiany wrzucę też link do jednego z artykułów w New York Times dotyczących tajnej wojny w Iraku.

The Iran Cables: Secret Documents Show How Tehran Wields Power in Iraq – The New York Times (nytimes.com)

Zanim Irak został pokonany przez wojska USA oraz sprzymierzone wojska członków NATO w swej pierwszej wojnie w 1990 roku uderzył ,niestety skutecznie na Kuwejt. Poniżej dwa zdjęcia z tzw Autostrady Smierci łączącej Irak z Kuwejt City, miastem-stolicą Kuwejtu które było wielokrotnie celem ukrytych ataków ze strony irackich służb bezpieczeństwa.

Widok niesamowicie przerażający a te zdjęcia są symbolem okropności wojny która nikomu nie była potrzebna…

Kilka słów o Agencji Wywiadu .

Agencja Wywiadu Zagranicznego, / jest też Służba Wywiadu Wojskowego –SWW / podobnie jak inne nowoczesne służby wywiadowcze, stara się skutecznie zintegrować z demokratycznymi strukturami współczesnego społeczeństwa obywatelskiego. Osiąga się to poprzez większą przejrzystość jego działania niż w przeszłości, o ile nie narusza bezpieczeństwa państwa ani podstawowych zasad działania służb wywiadowczych. Fundamenty te są zawsze: służba państwu i narodowi, podporządkowanie kontroli ustawowej, a w kontekście działalności zawodowej jest to absolutna ochrona źródeł, personelu , majątku, a także środków i operacji wywiadowczych.

Wszystkie informacje o rekrutacji pracowników cywilnych o różnych kwalifikacjach i zawodach do Agencji Wywiadu mogą Państwo znależć na poniżej podanej stronie lub na profilach znajdujących się na Facebooku czy Twitterze / @AgencjaWywiadu / . Gdybym był młodszy to z tą \”wiedzą\” którą mam dziś , pewnie złożyłbym aplikacje tam lub do Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego / ABW / no ale cóż …za \”wcześnie\” urodziłem się 🙂

Agencja Wywiadu

AGENCJA WYWIADU ul. Miłobędzka 55
02-634 Warszawa

telefon: +48 22 640-50-19

e-mail: poczta@aw.gov.pl

Mazury to jedno z najpiękniejszych polskich regionów z ogromną dzięki Bogu , liczbą terenów leśnych i jezior 🙂

Jak już Państwo przejdą wszystkie wymagania, egzaminy, \”druty\” / wariograf/ ,rozmowy kwalifikacyjne to dostąpią choć bez fanfar , medali w blasku świateł i zainteresowania mediów , ogromnego zaszczytu pełnienia odpowiedzialnej, \”służby w cieniu \” a być może do dołączenia PANTEONU CHWAŁY , żyjących i już nieżyjących , RYCERZY BOGA ŚWIĘTOWITA o których pisałem w blogu z cyklu BIAŁY WYWIAD pod tym samym tytułem . To choć w opinii wielu byłych i aktualnych oficerów wywiadu ,blog o kontrowersyjnej nieco treści ze względu na prezentowane w nim osoby , jest jednym z nielicznych moich blogów, automatycznie i na bieżąco aktualizowanych / zapraszam nawet tych Państwa którzy go niedawno czytali ze względu na \”dochodzące\” co chwila, nowe informacje i fakty / . W tym blogu jest też dużo informacji o akcji oficerów polskiego wywiadu w Iraku.

Poniżej link

https://mirekszczerbacom.wpcomstaging.com/2020/08/14/bialy-wywiad-zolnierze-swietowita/

Biały Wywiad. Żołnierze Boga Świętowita. – Open Source Intelligence (wpcomstaging.com)

Dlaczego poświęciłem kilka słów akurat Agencji Wywiadu ? Polska w czasie II Wojnie Światowej była szczególnie dotknięta grabieżą przez Nazistów i Sowietów , naszych ,wspaniałych , narodowych dzieł sztuki które dla nas mają wymiar niemal symboliczny . Nie wiem czy kiedykolwiek wróci do kraju wiele dóbr kultury które zagranicą mają jedynie wartość finansową czy kolekcjonerską. Zarówno Ministerstwo Kultury ale też Ministerstwo Spraw Zagranicznych usiłują poprzez swoje kontakty, dyplomatyczne otrzymywać informacje o naszych dobrach narodowych które są wystawiane na aukcjach dzieł sztuki za zawrotne ceny ale czasami trzeba w imię wyższych celów , użyć niekonwencjonalnych sposobów wykorzystujących jawnie lub niejawnie , metody i techniki \”operacyjne \” w pozyskiwaniu informacji, niestety czasami na krawędzi prawa obowiązującego w danym kraju. Kiedyś była \”DWÓJKA\” , pożniej wywiad ZWZ , Muszkieterów , AK a w dzisiejszych czasach , najlepsza może być i jest –Agencja Wywiadu . Powie ktoś że popełnia się tam czasami błędy ale ten kto nic nie robi nie popełnia błędu a zważywszy na specyfikę pracy i niejawnych działań w obcych krajach , krytykowanie jak się nie zna szczegółów czy nie orientuje się w tych tematach ,jest naprawdę ,niesprawiedliwe. Zawsze też byłem zdania ze faworyzowanie przez politycznych decydentów których ktoś przez przypadek zrobił \”ministrami\” , jednej służby kosztem ABW czy Agencji Wywiadu szkodzi bezpieczeństwu kraju , osłabia go zewnętrznie i sprzyja zagrożeniom ze strony tajnych chińskich czy sowieckich służb specjalnych .

Grunt to dobra reklama książki i to pochodząca od Agencji Wywiadu !

Czy dzieła sztuki a szczególnie obrazy mogły być \”podmieniane\” / fałszywki/ mając świadomość nieuchronnie zbliżającej się wojny z Niemcami i ich niepewnego losu ? Oczywiście że tak . Były ekipy osób zajmujących się tworzeniem nie tylko fałszywych świadectw, przepustek, paszportów czy innych dokumentów a nasza słynna \”Dwójka\” a pózniej wyspecjalizowane komórki ZWZ , Muszkieterów i AK \”produkowały\” znakomite materiały legalizacyjne które bardzo trudno byłoby odróżnić od oryginałów. Czy można założyć hipotetycznie że obraz nie tylko ze względu na swoje nietypowe wymiary ,miał przygotowaną \”fałszywkę\” po to aby przed realnym zagrożeniem wojny z Hitlerem w 1939 roku móc ją podrzucić a oryginał wywieżc z kraju zabezpieczając się w ten sposób aby nie dostał się w niepowołane ręce? Teoretycznie jest to możliwe ale skala z jaką osoba trudności , niebezpieczeństwa która się tego podejmie ,jest po prostu niewyobrażalna. Wystarczy spojrzeć sobie na poniższy satelitarny skan na którym jest widoczna \”odległość\” z Polski / Kraków/ czy nawet Ukrainy / Lwów , Kijów / choćby do sowieckiego wtedy Krasnowodska / dziś Turkmenbasza/ nad Morzem Kaspijskim a przecież tylko tą drogą można było zrealizować osobowe przerzuty \”wywiadowczo-operacyjne\” realizowane przez II Zarząd Wojska Polskiego.

To przykład paszportu wystawianego Polakom na przekroczenie granicy z Iranem.

Zaiste tamtej \”logistyce\” trzeba pochylić się bardzo nisko i z ogromnym szacunkiem. To była droga przez śmierć dla wielu tysięcy naszych rodaków jedynie marzących o ucieczce z łap , wcześniej Hitlera a potem NKWD i Stalina ,pomijając jeszcze stare konflikty między dowództwem i poszczególnymi generałami będącymi pod rożnym, politycznym wpływem , zwłaszcza po tchórzliwej ucieczce rządu i \”Naczelnego Wodza\”. Kiedy dziś widzę te zachwyty prawicowych historyków nad rządami endecji czy sanacji to chce mnie szlag trafić. \”Bohaterowie i Patrioci\” \” w kapciach przed swoimi komputerami !!!!.

Podziały polityczne powodowały osłabianie Państwa Polskiego , zbudowanie antagonizmów choćby między gen Sikorskim a gen Andersem powodowało konflikty które wykorzystywał przede wszystkim Stalin. Można było iść razem ale niestety tak się nie stało

Na terenach dzisiejszych Uzbekistanu i Turkmenistanu w niezwykle trudnych pod każdym względem warunkach, były tworzone obozy Wojska Polskiego . Jednym z takich miejsc była miejscowość Jangli -Jul w Baszkirii. Powiem Państwu ..bardzo daleko…

To jest satelitarna mapa na której zaznaczona jest Jangi-Jul . Doskonale widać jak daleko z niej do Morza Kaspijskiego aby z któregoś z portów położonych w Turkmenistanie dostać się do wymarzonego dla wielu naszych przodków – \”raju\” jakim był wtedy Iran. Jak najdalej uciec od Związku Sowieckiego , NKWD i Stalina choć o zgrozo był \”sprzymierzeńcem\” w walce z Hitlerem…

BASZKIRIA . Wtedy nie było w Związku Sowieckim takich drogowskazów ale dla wielu umęczonych Polaków którzy tułali się po 1939 roku z Polski, Ukrainy , z łagrów na Syberii czy tych którzy nie zostali zamordowani w obozach NKWD ten napis już był czymś długo oczekiwanym….

To mała miejscowość a w zasadzie osada Jangi -Jul widziana z pozycji satelity….

Jakież to musiały być dla naszych przodków emocje kiedy znów mogli założyć polski mundur i stanąć przed polskim generałem / akurat na tym zdjęciu jest Władysław Anders / , złożyć przysięgę aby móc walczyć z hitlerowskim okupantem…

I ten moment kiedy dowiadujesz się będąc nawet wycieńczonym z zimna i głodu że wyjedziesz już z tego obozu ,pojedziesz pociągiem do Krasnowodzka i popłyniesz do Iranu…

\”Udało się wyrwać z paszczy bolszewickiego potwora -powiedział sam do siebie i spojrzał na swoją walizkę.….\”

Statek \”Kaganowicz\” był jednym z kilku którym z Krasnowodzka / dzisiejsze Turkmenbasza / polscy żołnierze oraz Żydzi, płynęli do irańskiego portu Pahlavi / dzisiejszy Bandar-e Anzali /.

Wykaz polskich jednostek wojskowych które były ewakuowane przez Iran a zostały wsparte sprzętowo przez Brytyjczyków.

Zdjęcie z irackiego miasta Basra / Basrah / pochodzące z 1943 roku a więc z okresy kiedy w w Iraku w czasie II wojny światowej ,przebywali polscy żołnierze zanim w wyniku desantu aliantów wylądowali na wybrzeżu Włoch.

Ważnym punktem nie tylko na wojennym szlaku polskich żołnierzy obok portu Bandar e Anzali był inny irański port który był położony nie nad Morzem Kaspijskim a niezwykle strategicznie , również z wywiadowczego punktu widzenia ,położony nad Zatoką Perską – Bandar Abbas.

To do niego najprawdopodobniej przypłynął z brytyjskim sprzętem wojskowym co bardzo interesowało zarówno Abwehrę jak i sowieckie NKWD -polski statek \”Kościuszko\” , podobnie też przypływał tam drugi polski statek- \”Pułaski.\”

Port w irańskim mieście Bandar Abbas / zielona ramka / był tranzytowym punktem i dogodnym połączeniem z Basrą / czerwona ramka / co świetnie widać na zdjęciu satelitarnym.

Czy obraz Raffaela Santiego mógł odbyć wojenną podróż na Bliski Wschód aby trafić do irackiego miasta Basra-/ Basrah / którego na poniższej mapce \”oznaczyłem\” w ramce czerwonej a pózniej dotrzeć do stolicy Kuwejtu- Kuwejt City / niebieska ramka / ?

Kuwejt podobnie jak inne kraje Zatoki Perskiej zawsze stały po stronie USA a ich tajne służby ściśle współpracowały z CIA.

Działalność CIA w Iraku – Wikipedia,

International Zone jest tam w niej też tzw \”Zielona Strefa i Czerwona Strefa\” . Zaznaczyłem czerwonym punktem Karadat Maryam w którego rejonie jest ambasada RP w Bagdadzie. Powyżej tuż przy rzece Tygrys jest widoczna Ambasada Japonii / Japanese Embassy / , potrawy sushi są w moim kulinarnym \”menu\” i są przysmakiem 🙂

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Bagdadzie.

 W 2003 z powodu wybuchu II wojny w Zatoce Perskiej ambasada RP w Bagdadzie została ewakuowana do Jordanii. Wznowiła działalność w czerwcu 2003. We wrześniu 2014 działalność przedstawicielstwa została zawieszona ze względów bezpieczeństwa. Ponownie działa ono od sierpnia 2016, mieści się na terenie Ambasady Wielkiej Brytanii w Bagdadzie, w strefie międzynarodowej.

Polish Embassy in Bagdad, Iraq 38/75 Karadat Mariam .International Zone .Bagdad. Iraq

Pozostaniemy w Iraku.

ALTUN KUPRI

Altun Kupri (arab. التون كوبري, turecki: Altınköprü, lit. \”Golden Bridge\”, kurdyjski: پردێ ,Pirdê ) – miasto w Iraku, w prowincji Kirkuk. Jego mieszkańcy to głównie Turkmeni, z mniejszością Arabów i Kurdów. Znajduje się przy ważnej drodze Erbil-Kirkuk. Miasto jest opisane jako mające \”wewnętrzne znaczenie strategiczne. To w tym mieście w czasie II Wojny Światowej stacjonowała 3 Dywizja Strzelców Karpackich .

IRBIL

W tym kurdyjskim mieście na pewno tereny Sami Abdulrahman Park swoją geometrią robią niesamowite wrażenie ,świetnie to widać właśnie z \”góry \” a pokażę Państwu co jest w środku 🙂

W tym mieście mamy również swój konsulat.

American Village, skrzyżowanie ulic Texas i Hawai, dom nr 250

Stolica Kuwejtu -Kuwait City podobnie jak Dubaj są to miasta które również zaliczają się do centrów wpływów wszystkich bez wyjątku tajnych służb specjalnych . Może wybierzemy się do ekskluzywnego hotelu Movenpick w Kuwejt City ?

Ze względu na uwielbianą przez mnie kuchnię włoską , prawie zawsze szukam takich miejsc w których można nie tylko , dobrze zjeść. Wiem że to moja słabość ale najpierw \”monitoruję\” wszystko aby pózniej ostrożnie wejść i oddać się kulinarnym smakom 🙂

LOL ! Jest w tym hotelu włoska restauracja \”Al Dante\” i co bardzo ważne z \”operacyjnego punku widzenia\” , dodatkowo jest atresola a więc można z góry wszystko fajnie \” monitorować\” patrząc kto wchodzi i może też , założyć \”obserwację\”…

Irak . Ileż to naszej ,narodowej historii związanej jest z tym krajem o której wiemy a ile jeszcze nie wiemy ?

Gdyby popatrzeć się choćby na taki iracko-kurdyjski Shanidar , widzimy uderzająco wiele podobieństw z naszymi Karpatami i ich najpiękniejszym regionem – Bieszczadami. Można mieć prawdziwe deja vu porównując krajobrazy, góry , lasy i doliny.

Mam przeczucie graniczące z pewnością że na Bliski Wschód a tym bardziej do Bagdadu jeszcze wrócimy ale jeszcze stanowczo za wcześnie na ujawnianie jakichkolwiek szczegółów…….

Post Scriptum.

Jednakże już teraz będę Państwa przygotowywał nie tylko do bezpiecznego przeglądania \”dark netu\” ale również będzie na razie krótko o jednym z najprostszych obok systemu VPN , niezwykle ważnych elementów który już na samym początku , zdecydowanie utrudni \”śledzenie\” wszystkich Państwa w internecie przez służby specjalne nie tylko tej władzy ale też każdej następnej…na samym początku będzie potrzebna Państwu do zainstalowania- \”kaczka\” lub \”kaczor\” jak to woli… 🙂

Masz dość śledzenia Ciebie w Internecie ?

1. Prywatne Wyszukiwanie
2. Blokowanie Skryptów Śledzących
3. Szyfrowanie Strony

 Brzmi przekonywująco , naprawdę warto .

DuckDuckGo — Prywatność — jeszcze prostsza.

Obiecałem też Państwu przy okazji OPERACJI RETEA odpowiedzieć dlaczego część zdjęć jest czarno-biała a mogłaby być kolorowa. Nasze oko ma cudowne właściwości rozpoznawania pełnej palety kolorów i w związku z tym ,możliwości zapamiętywania konkretnych, szczególnych miejsc. Czy można to \”operacyjnie\” wykorzystać ? Tak, zamieniając zdjęcia kolorowe na czarno-białe które nie tylko potrafią \”budować atmosferę\” tego co nasze oczy \”widzą\” ale też ukrywać to czego świat tajnych służb specjalnych chce ukryć , \”rozmazać\”. Wtedy kolory niektórych miejsc i charakterystycznych punktów które nasze oczy normalnie zachwyciłyby i mógłyby zapamiętać a pózniej rozpoznać ,tego nie zrobią ……i oto właśnie chodzi …. 🙂

Dziękując Państwu za uwagę , zapraszam również na inne blogi z cyklu BIAŁY WYWIAD oraz nowego cyklu AKADEMIA WYWIADU.

Świętowit.